Nieuwe, strengere beperkingen voor internationale studenten aan Canadese universiteiten en hogescholen baren experts in de sector zorgen. Zij waarschuwen dat aanhoudende onzekerheid over vervolgonderwijs de reputatie van Canada als aantrekkelijke plek om te studeren en wonen kan schaden.
De Canadese postsecundaire sector was al bezig zich aan te passen aan een vermindering van internationale studievergunningen en andere maatregelen die in januari werden aangekondigd toen minister van Immigratie Marc Miller verder aangescherpt de cap op woensdag. Hij verlaagde de instroom met nog eens 10 procent voor de komende twee jaar (437.000 worden toegestaan) en het omvat nu afgestudeerden en doctoraalstudenten, die eerder waren vrijgesteld. Hij voegde ook strengere toelatingsvoorwaarden toe voor het Post-Graduate Work Permit-programma.
“Er is ruimte voor verbetering”, zei Miller in een interview met CBC Macht en politiek na de aankondiging. “Ik ben er niet helemaal zeker van dat instellingen hun wervingspraktijken hebben aangepast.”
Miller merkte op dat provincies de afgelopen jaren onvoldoende financiële steun hebben verleend aan instellingen voor hoger onderwijs. Hij voegde daaraan toe dat provinciale overheden “echt meer moeten doen” om met scholen samen te werken op dit gebied.
“De federale overheid heeft hierin een rol, maar de balans van mensen kan niet worden bepaald door of ze internationale studenten krijgen of niet. Het is een luxe. Het is een voorrecht en niet per se een recht.”
Minister van Immigratie Marc Miller sluit zich aan bij Power & Politics om uit te leggen waarom hij de vergunningen voor internationale studenten met nog eens 10 procent verlaagt. En waarom beschuldigt Miller de Conservatieve premiers ervan een werkgroep die het hoge aantal asielzoekers in Canada bespreekt, te “wapenen”?
De dramatische toename van internationale studenten — meer dan 1,5 miljoen studievergunningen voor vervolgonderwijs werden verleend van 2018 tot 2023 — is onder groter toezicht komen te staan, waarbij sommigen het in verband brachten met het onder druk zetten van huisvesting en gezondheidszorg. Gebrek aan behoorlijke ondersteuning voor internationale studenten En twijfelachtige programma’s die op hen gericht zijn zijn ook aan het licht gekomen.
“Het staat buiten kijf dat we als land ervoor moeten zorgen dat we de huisvesting, de infrastructuur en de diensten op orde hebben om (internationale studenten) op de juiste manier te verwelkomen en te ondersteunen”, aldus Gabriel Miller, voorzitter van Universities Canada, de landelijke organisatie die 97 openbare universiteiten in het land vertegenwoordigt.
De maatregelen hebben de universiteiten in Ottawa echter “als een aardbeving” getroffen, zei hij.
Omdat het collegegeld voor internationale studenten vier tot vijf keer zo hoog is als dat van binnenlandse studenten, “zien we begrotingstekorten op universiteiten in het hele land: Quebec, Ontario, de Maritimes.”
Hoewel universiteiten nog steeds bezig zijn met het tellen van de officiële inschrijvingscijfers, die in oktober worden verwacht, zegt Miller dat de gegevens tot nu toe aangeven dat de inschrijvingen van internationale studenten nog lager zullen zijn dan verwacht. De chaos die ontstaat door het nieuwe beleid zal er waarschijnlijk toe leiden dat getalenteerde studenten die veel zouden kunnen bijdragen aan Canada, elders gaan studeren.
“Het kost Canada echt de mensen die we nodig hebben als dokter, ingenieur en ondernemer”, zei hij.
De reputatie van Canada wankelt
De wereldwijde reputatie van Canada is inderdaad in beweging, merkte Meti Basiri op, medeoprichter en CEO van ApplyBoard in Kitchener, Ontario, een platform dat internationale studenten, recruiters en instellingen voor hoger onderwijs met elkaar verbindt.
Volgens Basiri, die zelf in 2011 vanuit Iran naar Canada kwam om te studeren, waren we al tien jaar de eerste keus van internationale studenten. Sindsdien is Canada echter naar de derde plaats gezakt, na de VS en het VK.
Hij zet vraagtekens bij maatregelen die Canada minder gastvrij maken: beperkingen die partners ontmoedigen, zijn bijvoorbeeld schadelijk voor oudere studenten.
Toch steunt Basiri degenen die meer transparantie bieden. De verdubbeling van de inkomenseis voor buitenlandse studenten weerspiegelt beter “de werkelijke kosten van Canada”, zegt hij, terwijl het koppelen van werkvergunningen aan sectoren met een tekort aan arbeidskrachten richting geeft aan prospects die willen studeren en blijven.
Dat is echter een grote zorg voor Pari Johnston, voorzitter van Colleges and Institutes Canada.
“Openbare hogescholen moeten aantonen dat ze zijn afgestemd op de arbeidsmarkt, in overeenstemming met nationale normen”, zei ze. Ze merkte daarbij op dat hogescholen al goed zijn afgestemd op de behoeften van de lokale en provinciale arbeidsmarkt.
De hervormingen die sinds januari zijn aangekondigd, hebben al een nadelige invloed gehad op hogescholen, met name op die in afgelegen en plattelandsgebieden, zei ze.
“Ze hebben programma’s moeten schrappen. Ze hebben een aannamestop moeten instellen. Ze hebben de vernieuwing van faciliteiten en de bouw van studentenwoningen moeten uitstellen.”
‘Een beetje gemener, een beetje wreeder’
Universiteiten en hogescholen zijn niet flexibel en het zal tijd kosten om zich aan te passen aan deze ingrijpende veranderingen, aldus Dale McCartney, universitair docent aan de University of the Fraser Valley in Abbotsford (Brits-Columbia) die onderzoek doet naar het Canadese beleid voor internationale studenten.
“Elk van deze beleidsaankondigingen is nu gewoon een beetje gemeen… een manier om een beetje wreedaardiger te zijn tegenover internationale studenten — om hun leven een beetje moeilijker te maken, om het voor hen een beetje moeilijker te maken om staatsburger te worden.”
Onderzoeker Dale McCartney legt uit wat de oorzaak is van de sterke toename van internationale studenten, welke rol werkvergunningen spelen en hoe overheidsfunctionarissen al lang postsecundaire studies op de markt brengen als een gemakkelijkere manier om je in Canada te vestigen.
Sinds de jaren 80 hebben de federale overheid, provincies en instellingen voor hoger onderwijs allemaal een rol gespeeld bij het promoten van een internationale studie als een gemakkelijkere en haalbare manier voor nieuwkomers om hier een leven op te bouwen, zei hij.
McCartney is echter van mening dat de laatste golf van beperkingen voor internationale studenten meer voortkomt uit politieke overwegingen dan uit strategische beleidsbeslissingen.
“Ze proberen in dit politieke tijdperk de Conservatieve Partij te beroven van de klachten over migratie en immigratie”, zei hij.
“Het lijkt erop dat ze harder optreden tegen migranten — ze verminderen de aantallen. Ze maken het moeilijker om daarna werknemer te worden. Ze maken het moeilijker om in Canada te blijven — en ik denk dat ze dat nu als goede politiek zien, ook al is het niet per se een heel goed beleid.”
+ There are no comments
Add yours