Startups helpen appartementen en condo‑bewoners aan EV‑oplaaddiensten
In 2015 besloot Carter Lee dat hij een elektrische auto wilde. Hij woonde in een appartement in de buitenwijken van Toronto en besefte dat hij de gebouwbeheerder zou kunnen overtuigen om een EV‑lader te installeren bij zijn parkeerplaats als hij bereid was mee te betalen aan enkele kosten, niet alleen zijn eigen kosten.
“Ik bedoel, ik help hun eigen infrastructuur te upgraden,” betoogde hij. “Waarom zouden ze ‘nee’ zeggen?”
Maar de gebouwbeheerder zei “nee” — na meer dan een half jaar onderzoek en discussie met Lee. “Ze waren zo van: ‘dit raakt de algemene infrastructuur, dat is te ingewikkeld. We willen er niets mee te maken hebben,’” herinnerde hij zich.
Een derde van de Canadezen woont in meergezinswoningen zoals appartementen en condo’s. Een online enquête van 2024 onder Canadese EV‑eigenaren door Pollution Probe toonde aan dat slechts 12 procent van deze EV‑eigenaren in een meergezinsgebouw woonde — en dat zij minder vaak thuis konden opladen dan mensen in eengezinswoningen.
Onderzoekers Arthur Jang en Anna Kunduth van het Canadian Climate Institute zeggen dat veel mensen geen EV kopen tenzij ze een plek hebben om op te laden. Ze schreven dat “toegang tot opladen een basisreden blijft voor de beslissing van bestuurders om elektrisch te gaan rijden” in een blogbericht van 2024.
Lee realiseerde zich dat zijn teleurstelling geen unieke ervaring was. Daarom richtte hij de startup SWCH Energy op, met als doel het opladen makkelijker te maken voor gebouwen waar veel voertuigen tegelijk moeten kunnen laden. SWCH is één van een handvol Canadese startups die werken aan oplossingen voor bewoners van condo’s en appartementen. Hieronder drie voorbeelden van hun benaderingen.
Een ‘power vending machine’
Het Vancouverse Parkgio Technologies heeft een eenvoudige en relatief goedkope oplossing: de Plugzio Universal Outlet. “Je kunt het zien als een soort stroomautomaat,” zegt Ali Mohazab, mede‑oprichter en CEO.
In veel gebouwen zijn er al stopcontacten in de buurt van parkeerplaatsen (bijvoorbeeld voor blokverwarming). Parkeereigenaars of gebouwbeheerders staan er soms wantrouwend tegenover om die stopcontacten te gebruiken voor EV‑laden. Plugzio biedt een slimme meter die verhuurders of beheerders in staat stelt EV‑eigenaren te factureren voor de gebruikte elektriciteit, te bepalen wie wanneer kan laden, hoeveel en tegen welke prijs.
Het bedrijf zegt dat hun oplossing ongeveer een vijfde kost van een traditionele level‑2 lader. Plugzio maakt vooral niveau‑1 laden mogelijk — dat voegt ruwweg zes kilometer rijbereik per uur toe — wat voor veel mensen, die korte afstanden rijden en ’s nachts parkeren, vaak voldoende is. “Niveau‑1 laden is meestal voldoende voor zo’n 95 procent van de mensen,” aldus Mohazab, behalve bijvoorbeeld bij taxi’s of chauffeurs die de hele dag onderweg zijn.
Pluggio Universal Outlet is een slimme meter waarmee verhuurders EV‑eigenaren kunnen factureren voor elektriciteit en gebruiksperioden. (Parkgio Technologies)
‘Smart Rumba’ voor EV‑opladen
Kiwi Charging, een bedrijf uit Toronto, ontwikkelt een autonome robot‑oplossing. Oprichter Abdel Ali legt uit dat veel gebouwen terughoudend zijn om niveau‑2 laders te installeren: de hardware is duur en wordt door de meeste bewoners maar een paar uur per dag gebruikt. “Voor de rest van de dag staat zo’n lader gewoon stil,” zegt Ali.
Kiwi’s idee is een gedeelde lader die een batterij‑uitgeruste robot gebruikt die autonoom naar een voertuig rijdt en het snel laadt (niveau‑3) — binnen een half uur — waarna de robot zichzelf oplaadt aan het gebouwnet en naar de volgende auto gaat. Ali vergelijkt het met een robotstofzuiger: “Het is als een Smart Rumba voor EV‑opladen.”
Het bedrijf wil uiteindelijk elk uur een andere auto kunnen laden. Ze plannen tests in Toronto en hebben al een korte pilot gehad met een trailer‑gemonteerde mobiele batterij om technologie te testen die zonder eigenaar het voertuig kan verbinden. Ali ziet ook een abonnementsmodel voor gebouwen: als er vier tot zes EV’s in een gebouw zijn, kan de robotdienst de installatiekosten dekken en later opschalen naar tientallen extra voertuigen.
Het doel van Kiwi Charging is een gedeelde, autonome laadrobot die voertuigen bezoekt en snel oplaadt. (Kiwi Charging)
Een EV‑laadbeheersysteem voor bestaande infrastructuur
Arthur Jang wijst erop dat plannen, evaluatie en installatie van laadinfrastructuur voor een heel gebouw vaak kostenefficiënter zijn dan losse oplossingen per bewoner. Carter Lee zegt dat zijn bedrijf SWCH werkt aan een platform waarmee gebouweigenaren eenvoudiger en goedkoper kunnen uitbreiden of retrofitten.
Toegang tot oplaadinfrastructuur kan duur zijn: soms moeten condo‑eigenaars subpanelen of zelfs de aansluiting op het net upgraden, en netwerkaanpassingen kunnen projecten miljoenen duurder maken. SWTCH (of vergelijkbare bedrijven) probeert dat probleem te mitigeren met technologieën die het maximaal aantal laadpunten optimaliseren dat met bestaande elektrische infrastructuur of bescheiden upgrades kan worden gerealiseerd.
Hun systemen beheren laadsnelheid en tijdstippen voor meerdere EV’s zodat de belasting op het gebouw en lokale apparatuur beperkt blijft. Gebouweigenaren (of een vereniging van condo‑eigenaren) kunnen een maandelijks abonnement nemen en laadpunten kopen of huren; SWTCH beheert vervolgens facturering en het doorberekenen van elektriciteitskosten.
Tot nu toe heeft het bedrijf tienduizenden laadpunten uitgerold in Noord‑Amerika, grotendeels in Canada, in zowel residentiële als commerciële meergezinsgebouwen.
Een rij SWTCH‑laders buiten een flatgebouw; de technologie is ontworpen om met minimale upgrades meer laadpunten mogelijk te maken. (SWTCH)
Zhang (onderzoeker) merkt op dat nationale oplossingen misschien nog onzeker zijn qua schaal, maar hij vindt het bemoedigend dat er alternatieven komen voor plaatsen waar traditionele laadinfrastructuur moeilijk is te installeren. “Het opent zeker de opties,” zei hij. “Ik vind het bemoedigend.”