Pushback tegen gendergelijkheid is een van de conclusies in een belangrijk rapport van de Vrouwen van de Verenigde Naties, het Agentschap van de Verenigde Naties voor gendergelijkheid, tot nu toe in de loop van de voortgang van de rechten van vrouwen wereldwijd.
Deze nieuwste versie van het onderzoek, dat om de vijf jaar wordt bijgewerkt, komt op het moment van grote onzekerheid, omdat veel donoren de belangrijkste financieringsverlagingen hebben aangekondigd, waardoor de diensten die essentieel zijn voor vrouwen over de hele wereld verlagen.
Het rapport meet zover het doel van een baanbrekende is Vrouwenrechtenovereenkomst Overgenomen in Beijing in 1995. Ongeveer een kwart van de landen onderzocht een terugslag tegen feminisme en gendergelijkheid in de enquête.
Dit is echter niet allemaal slecht nieuws: er zijn veel bemoedigende tekenen van vooruitgang in de afgelopen dertig jaar, van juridische veiligheid voor vrouwen, binnenlands wangedrag over gendergebaseerde discriminatie op de werkplek, diensten en ondersteuning voor degenen die blijven.
Vóór de lancering van het rapport, Laura Firquett, plaatsvervangend hoofd van onderzoek en gegevensteam Vrouwen van de Verenigde NatiesEn een feministische werknemer van Costa Rickon, een Costa Rickon, gevestigd in Lidi Alpizar, Mexico City, sprak, Een nieuws Wat betekent het over de redenen voor deze hernieuwde aanval op feminisme en de staat van genderrelaties.
Laura Firquet: Waar we het over hebben, is een weerstand tegen de voordelen van gendergelijkheid, of het nu gaat om de implementatie van bestaande verplichtingen, ze terugrolt of nieuwe wetten en beleid stopt.
Voorbeelden zijn draaien Roe V. Waden In de Verenigde Staten (het besluit van een Amerikaans Hooggerechtshof beschermde het recht op abortus) en de beslissing om het Verdrag van Istanbul door veel Europese landen te verlaten (een verdrag over gendergebaseerd geweld). En op andere plaatsen, van Argentinië tot Zimbabwe, hebben we het gebrek aan damesministries gezien, of hun mandaat wordt vervangen door ons te concentreren op gendergelijkheid om zich te concentreren op gezinnen en kinderen, wat hun vermogen om het beleid te bevorderen vermindert.
Een ander element is het doel van vrouwelijke rechtenverdedigers en werknemers, vrouwen, journalisten en vakbondsleden in de politiek, die hun hoofd bovenop de borstwering legden en spraken over gelijkheid van gender.
Lydi Alpires: De meest voorkomende vorm van de aanval is intimidatie en laster, inclusief criminalisering, aantijgingen tegen de mensenrechtenverdedigers van vrouwen, of zelfs willekeurig vasthouden, omzetten in politieke gevangenen.
Het kan ook aanleiding geven tot meer dodelijke vormen van geweld, zoals vermiste en moorden. In Mexico en Midden -Amerika hebben we sinds 2012 200.000 aanvallen en 200.000 aanvallen van vrouwelijke mensenrechtenbeschermers gedocumenteerd,
Nieuws van de Verenigde Naties: wordt uw gebied erger?
Lydi Alpires: Ja. Toen we begonnen, hadden we niet veel moorden. Op dit moment hebben we een open dictatuur in Nicaragua waar politieke gevangenen zijn, waaronder vrouwen, en andere landen met de rechten van vrouwen in de gevangenis, waaronder Mexico. Er zijn andere verdedigers die in de gevangenis zitten, zoals Cania Hernandez in Mexico, of anderen die de natuur in Al Salvador beschermen.
We zien absoluut een toename van aanvallen op feministen die werken aan gendergebaseerd geweld, politieke participatie is het bereik van seksuele en reproductieve gezondheid en rechten: het hoogste niveau van misbruik in maart, de maand van vrouwen, wanneer de meeste marsen en openbare uitvoeringen ter ondersteuning van vrouwen.
Nieuws van de Verenigde Naties: wat zijn de redenen voor verhoogde gevaren en geweld?
Lydi Alpires: Men moet de wereld veranderen met de agenda voor gendergelijkheid en vrouwenrechten.
We zijn zeker vooruitgegaan op belangrijke gebieden die zijn opgenomen in de Verklaring van Beijing, in de context van wetten, beleid en culturele veranderingen, in feite, het veranderen van de manier waarop vrouwen worden erkend in hun publieke en persoonlijke leven.
Meer vrouwen lanceren toonaangevende agitaties die de belangen van zeer krachtige acteurs uitdagen, vandaar een terugslag.
De jonge Dafi Scholar van Dafi Women’s Power Club, een adviesinitiatief bij Burundi. Alle vier oorspronkelijk Dr. Behoort tot het Congo.
Nieuws van de Verenigde Naties: Dus, pushback is een reactie op de vooruitgang die wordt gemaakt?
Laura Firquet: Ik denk dat dit grotendeels waar is, maar het gaat normaal gesproken van de hand met een afname van de kracht van democratie. Veel landen ervaren de erosie van de rechten om te spreken in grote democratische instellingen zoals de persvrijheid, onafhankelijke en eerlijke verkiezingen en vrouwen in het openbaar.
Ze worden het doel van degenen die willen terugkeren naar een fantasie verleden waar mannen en vrouwen traditionele rollen hebben.
Het wordt ook geassocieerd met toenemende ongelijkheid. Sommige mensen bovenaan zijn erg goed, terwijl miljoenen achterblijven. Wanneer mensen het gevoel hebben dat ze geen fatsoenlijke baan of de oorspronkelijke levensstandaard kunnen bereiken, willen ze een offer van opoffering, of het nu gaat om migranten, LGBTQ -mensen of vrouwen die spreken.
Nieuws van de Verenigde Naties: sociale media lijken ook verbonden, wat franje ideeën naar de mainstream in het oosten brengt.
Lydi Alpires: We hebben zo’n toename van dergelijke verhalen gezien. Sociale media is een groot platform voor misverstanden en verspreiding van seksistische ideeën en vrouwenrechten worden slechte moeder genoemd om het werk dat ze doen aantasten en de neiging hebben om geweld tegen hen te legaliseren.
Laura Firquet: Een “mansefier”, een online ecosysteem heeft zich ontwikkeld, waar extreme en oude ideeën, vooral over geweld tegen vrouwen, maar ook behoren tot een zeer beperkt soort mannelijkheid.
Maar ik wil ook zeggen dat online ruimtes en sociale media een plek zijn waar feministische sociale beweging andere kinderen kan organiseren en koppelen. Ik denk dat we er gewoon voor moeten zorgen dat die locaties veilig zijn en we stoppen met de misverstanden en gewelddadige online omgeving, zodat vrouwen niet op die manier het doelwit zijn.
Nieuws van de Verenigde Naties: is de wereld op een betere plek op een betere plek, als het gaat om genderrelaties?
Lydi Alpires: Ja natuurlijk. In landen waar ik werk, zijn genderrelaties veranderd en is de wereld een aparte plaats voor vrouwen en niet-individuele mensen.
Medische hoop, maar we maken ons zorgen over de uitdagingen waarmee we nu worden geconfronteerd.
Laura Firquet: Sinds 1995 is er aanzienlijke vooruitgang geboekt. De verhouding tussen vrouwen in het parlement is verdubbeld, geweld tegen vrouwen is op de politieke agenda zodanig dat het niet dertig jaar geleden was, en de moedersterfte is met een derde afgenomen.
Maar er is nog veel te doen. We moeten ervoor zorgen dat 2025 het jaar is dat we niet terugkeren, dat we blijven vechten voor gerechtigheid en we blijven doorgaan met de rechten van vrouwen en meisjes.
