De christelijke gemeenschap van Bethlehem heeft moeite om feest te vieren te midden van de aanhoudende oorlog in Gaza en de spanningen op de Westelijke Jordaanoever | Wereldnieuws

Het gevoel van holheid van de Geboortekerk is dieper dan dat van afwezige toeristen.

De gezangen en gebeden zijn pijnlijk en wanhopig.

Beneden in de kribbe, bij de verankerde plek waar het kindje Jezus zou zijn geboren, zwaait een priester plechtig wierook in de hoeken.

Voor het tweede jaar op rij staat er geen mooi verlichte boom op het plein buiten. Zelfs in hun huizen heeft de Palestijnse christelijke gemeenschap in Bethlehem moeite om feest te vieren.

De lege ruimtes en het gebrek aan toerisme zijn de schaduw van veertien maanden oorlog Gaza en een dagelijkse herinnering aan de voortdurende verwoesting.

En rond hun gezinswoningen, Israëlische nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever – illegaal volgens het internationaal recht – komen steeds dichter bij hun huizen.

‘Ons land krimpt’

‘Normaal gesproken geven we geld uit Kerstmis in Betlehem en Jeruzalem maar dit jaar zijn er geen vieringen vanwege wat er met de oorlog gebeurt. Het is niet leuk om feest te vieren terwijl er mensen sterven”, zegt Alice Kisiya.

Alice komt uit Beit Jala, Bethlehem. Vijf jaar lang heeft haar familie juridische strijd gevoerd met de kolonisten over hun generatiehuis.

“Elke kerst werd er gesloopt, omdat ze elke keer kwamen slopen. Vorig jaar vierden we daar kerst en kwamen ze onze kleine tent afbreken”, zegt Alice.

Zij en haar familie wachten in januari op een uitspraak van het Hooggerechtshof over de vraag of ze kunnen terugkeren.

“Ons land krimpt. Als Palestijnse christenen kunnen we niet echt onze vrijheid hebben om ons vrij te bewegen, en het wordt steeds erger.”

Haar woorden weerklinken als we langs de muur van de Westelijke Jordaanoever aan de rand van Bethlehem rijden.

Een grimmige herinnering aan de politieke kloof die door het Heilige Land trekt.

‘Het lijkt erop dat het lot van het Heilige Land verdeeld blijft’

Aan de andere kant van de muur, van de heilige plaats waar Jezus werd geboren, bevindt zich de plek waar hij in Jeruzalem werd gekruisigd.

We horen dat de processie van de Latijnse patriarch van Jeruzalem binnenkort via een controlepost binnen de muur Bethlehem binnenkomt bij de Geboortekerk.

Een menigte enthousiaste katholieken wacht op hem bij het graf van Rachel, een heilige plaats voor orthodoxe joden.

Schoolkinderen die het graf bezoeken, worden van de straat geleid door ouderlingen die op de hoogte zijn van de aankomende processie.

Ze beginnen uitdagend te zingen terwijl oudere studenten door de Israëlische politie met geweld van de weg worden verwijderd.

Er heerst een stil gevoel van verwachting en ontzag bij degenen die wachten op de aankomst van kardinaal Pierbattista Pizzaballa van de Heilig Grafkerk – waar Jezus werd gekruisigd – naar de Geboortekerk, waar hij als toevluchtsoord werd geboren.

“Dit is een belangrijke, meer dan duizend jaar oude traditie”, zegt Tony Marcos, decaan van de Catholic Action Foundation.

Als Palestijnse inwoner van de Westelijke Jordaanoever mag Tony de processie tussen de twee heilige plaatsen niet maken.

“Het lijkt erop dat het de bestemming van dit Heilige Land is om verdeeld te blijven en dit zijn moeilijke tijden waarin we leven”, voegt hij eraan toe.

“Kerstmis is de tijd van liefde en de tijd van hoop. Er is grote pijn en er is instabiliteit – veel opofferingen en veel bloed”, zegt hij.

‘We willen volgend jaar vol licht zijn’

De angst lijkt te verdwijnen als kardinaal Pizzaballa arriveert.

Hij schudt de hand van een rij mensen die graag dichtbij de leider van de kerk willen komen die ze niet kunnen bezoeken.

“Deze kerst willen we dat mensen de hoop niet verliezen. Het is mogelijk om de haat, de verdeeldheid, de minachting en het gebrek aan gerechtigheid en waardigheid die we hier ervaren te doorbreken”, zegt kardinaal Pizzaballa.

“Het gebed is om onze blik op te heffen en vooruit te kijken, niet achterom. We willen dat het volgende jaar vol licht zal zijn – verlicht in de duisternis.”

Lees meer van Sky News:
Hoe een kindertelefoontje de kersttraditie begon
Ondanks het akkoord gaan de gevechten in Noord-Syrië door

Dit jaar is de duizend jaar oude traditie krachtiger dan ooit.

“De betekenis (van deze oversteek) is dat het mogelijk is. Zelfs als er enorme en moeilijke muren zijn, is het mogelijk om ze te passeren.”