Burgemeester Eric Adams won zijn kantoor vier jaar geleden en beloofde New Yorkers met anarchie en rampspoed te geven – een voormalige legalist die werd overgedragen om de ongecontroleerde stad trots te beheersen.
Dit is niet gebeurd.
Meer dan 100 interviews met collega’s, collega’s en tegenstanders verspreidden zich over het leven en de carrière van Adams, The Times Magazine vond een burgemeester en een stad om anders te zijn, zijn lot zei of de bewoners dat willen of niet. Vóór de laatste keer van zijn vervolging wegens federale beschuldigingen van corruptie, werd Adams een incarnatie van de dagelijkse stoornis van New York, een onstabiele leider-wedstrijd (en bij te dragen) onstabiele tijd.
Zijn gekozen route van zijn persoonlijke crisis, waarvan vele niet eerder zijn gemeld, omvatten een nieuwe president, van wie de meeste van de componenten van Adams zich verzetten – en het aanbieden van die componenten, federale officieren van justitie hebben Trump Witte Huis als menselijk onderpand genoemd.
Hier zijn vijf takea’s uit onze rapportage:
Adams (en Trump) heeft een lang spel gespeeld
President Trump en Edams, twee zonen van Queens, begrepen elkaar vanaf het begin. Toen Trump in oktober een paar weken voor de presidentsverkiezingen tegenover de burgemeester stond tijdens een liefdadigheidsdiner, legde hij persoonlijk zijn hand om zich heen. Adams ‘vriend, voormalig dorp David Patterson, zei dat Adams de rest van de nacht kalm was. “Bijna zoals hij erover nadenkt,” zei Patterson. “Zoals: ‘Is dit mogelijk?”
Trump drong er bij Adams op aan dat beide mannen werden vervolgd door het Department van Biden, voordat hij publiekelijk suggereerde. Tijdens de eerste termijn van de president heeft een democraat Adams, een democraten die het “stomme gedrag” van Trump bekritiseerde, geen kruiswoord over hem gezegd. In januari vloog hij naar Florida om vóór de inhuldiging met Trump te eten. En Trump verwierf een nuttige nieuwe vriend in zijn oorspronkelijke stad: een burgemeester om zich bij zowel zijn kantoor als zijn vrijheid te houden.
Adams is een politieke grootte-shifter
Adams is altijd een comfortabele flip-flopping geweest tussen twee grote partijen, een op maat gemaakte politicus, naarmate de wind is verhuisd. Hij was een democraat, toen een Republikein, daarna een democraat in de jaren negentig. Hij beschouwde een korte wandeling in 2021 als een Republikein. En ze hebben het opnieuw overwogen in 2025.
In een interview suggereerde Tucker Carlson dat Adams eerder “bang was om dingen te ondersteunen die hij niet geloofde” en zei dat hij en de burgemeester “veel darmovereenkomsten” hebben. Adams stond zo open voor de wereld van Trump dat hij ook overwoog Trump bij het bijwonen van de campagneveld van oktober in Madison Square Garden, vertelde Carlson ons voordat hij een beslissing nam tegen het idee.
“Eric had altijd meer rechten op het centrum,” vertelde Rev Al Sharpton ons. “Hij was geen medepassagier.”
Adams was de eerste belangrijke test van Adams als burgemeester van migrantencrisis
De migrantenstroom van de stad werd een gedefinieerde managementcrisis van de ambtstermijn van Adams, die hun relaties met twee presidenten beslissend vormgeven. “Joe Biden probeert me op te hangen om te drogen,” vertelde de burgemeester de congresleden in 2023 volgens een deelnemer. Tegen 2025 stond de Trump -regering erop de beschuldigingen van corruptie van Adams af te wijzen en zei dat de burgemeester onbewoond moest zijn om de ballingschapsagenda van het nieuwe Witte Huis te helpen.
Maar de ideeën van Adams over immigratie zijn complexer dan algemeen begrepen. Bij de komst van New York heeft hij degenen die individueel beschermen en op een bed in een tent in een tent van onderdak hebben geslapen. Hij voorspelde ook dat lang vóór zijn vervolging de kwestie de stad zou “vernietigen”, waardoor de vrees over migranten en angsten over zowel kleine als gewelddadige misdaden zou worden verhoogd.
Adams zijn vaak loyaal aan een fout
“Ik ga ervoor zorgen dat mijn mensen worden verzorgd,” zei Adams privé na zijn overwinning in het eerste, gezien het feit dat de blanke burgemeester hetzelfde deed.
En dus in plaats van een kabinet te selecteren op basis van volledige expertise, creëerde hij een stadhuis verdeeld tussen technocraten en chronies.
De val heeft het stadhuis vernietigd en het nutteloos gemaakt. Tegen het vierde jaar op kantoor vertrokken bijna alle meest vertrouwde collega’s van Adams te midden van het onderzoek en zwendel, inclusief de hoofdadviseur van Adams, de commissaris van politie, de interim -politiecommissaris, de eerste plaatsvervangend burgemeester en de kanselier van de scholen. Onder de twee vorige burgemeesters heeft een politiecommissaris Bill Bretton het probleem gediagnosticeerd: “Veel vrienden met veel problemen op veel hoge plaatsen.”
Adams heeft zijn verhaal al lang verbonden aan de stad
Adams heeft herhaaldelijk zijn publiek verteld: “Ik ben u.” Zijn meest effectief verweven hij zijn biografie – als een Scoflav -jeugd die een officier werd die burgemeester werd – in eigen en in flexibele geschiedenis van New York.
Adams zei vorig jaar: “De burgemeester moet in de specialiteit van de stad passen.” Hij doet, vooral nu: zelfrelaties, slaap, scherp en los, geknoopt bedroefd door de problemen van criminaliteit. Zijn wettelijke tarten hebben onthuld tegen de achtergrond van een stad die kan voelen alsof hij zijn collectieve geest verliest, onopgelost op een haspel van semi-Suraj-sequenties, onopgelost, van metro tot straten, waarmee New Yorkers elke dag worden geconfronteerd.
Misschien is Adams New York. Maar New York is hen misschien niet lang niet.
