Gewapende groepen beheersen nu de hoofdstad, haven-en-producten, inclusief grote wegen die binnen en buiten de stad gaan, bijna onmogelijk om de beveiliging voor mensen te vinden.
De afgelopen 14 jaar, Rose, een menselijke werknemer voor de internationale organisatie, voor migratie (IOM), Is ter plaatse geweest, helpt de zwakste mensen en heeft de tol van crisis al gezien.
“Wanneer ik denk aan een werkdag in de regio, is het eerste beeld dat in me opkomt de pijn van gezinnen, de mate van kwetsbaarheid van deze achtergestelde mensen die in onmenselijke omstandigheden leven.
Een IOM -medewerker verplaatst mensen op een supportdistributiesite.
Het breekt mijn hart om kinderen, baby’s, moeders en ouderen te zien, die aankomen op de verplaatsingslocaties nadat de strijd van de bende ontsnapt uit verschillende plaatsen. Hun families en hun strijd om onzekere omstandigheden te voeden waarin ze slapen, beïnvloeden me diep.
Als een menselijke werker heb ik de meeste pijn, soms voelt het dat we niet volledig kunnen voldoen aan de behoeften van deze zwakke mensen die volledig vertrouwen op humanitaire hulp. Helaas zijn geld en middelen beperkt.
Als menselijke werknemer ben ik op zoek naar een evenwicht tussen de noodzaak om emotioneel te investeren in mijn werk en een stap terug te doen om mijn geestelijke gezondheid te beschermen.
Ik zorg voor mezelf door activiteiten zoals muziek, sport, meditatie of een ander tijdverdrijf dat me geeft, uit te voeren.
Een glimlach tegelijk
Sinds mijn tienertijdperk ben ik altijd dol op werken in het menselijk veld.
Een ontheemde moeder gaat naar een kleuterschool in de stad Port-and-Prinsess, Haïti voor haar kind.
De IOM heeft veel ontheemde kinderen en jongeren geholpen toegang te krijgen tot onderwijs, waardoor ze kansen krijgen om hun persoonlijke ontwikkeling te leren en te ondersteunen.
Ik geloof sterk de mogelijkheid van positieve veranderingen, zelfs in de meest gefrustreerde situaties.
Elke kleine verbetering in de situatie van mensen, elke glimlach die ik zie, versterkt mijn overtuiging dat wat ik doe zinvol is.
Veel mensen kunnen bijvoorbeeld veilige en veilige huisvesting gebruiken door de hulp van IOM, het verbeteren van hun leefomstandigheden en het bieden van een stabielere omgeving voor hun gezin.
Ik ontmoette een moeder, die me vertelde dat ze erg blij was om de verplaatsingssite te verlaten.
Voor hem ging het niet alleen om een dak op zijn hoofd te hebben – het ging erom zijn waardigheid te herstellen.
De stad-e-Prince City is een van de gevaarlijkste plaatsen in de Hitische hoofdstad van de bodem.
Zijn kinderen, vooral hun jonge dochters, die bijna geen privacy hadden toen ze sliepen en baden, hadden hun grootste dagelijkse strijd.
Zijn verhaal versterkte me diep en versterkte mijn toewijding aan onvermoeibare inspanningen om deze families te ondersteunen, die in zo’n grote behoefte aan onze hulp zijn.
‘Luister naar de geluiden van het vergeten’
Dit land van hati, flexibiliteit en moed, wordt tegenwoordig geconfronteerd met zware uitdagingen en onvoorstelbaar lijden. Onze kinderen huilen, familie worstelt en ik zie de gebroken harten van degenen die geconfronteerd worden met de apathie van de wereld om hen heen.
Ik om je ogen te openen voor jou, de wereld, de realiteit van Haïti. Kijk verder dan cijfers en cijfers. Luister naar de geluiden van fouten, huilend in de stilte van de crisis. Haïti heeft je solidariteit, je mededogen nodig.
Laten we samen de echo van echo’s op Haïti’s valleien en bergen echoën. ,,
