De ex-echtgenoot van Gisèle Pelicot schuldig bevonden in een historisch proces tegen verkrachting

AVIGNON, Frankrijk – Gisèle Pelicot sprak over haar “zeer moeilijke beproeving” nadat donderdag 51 mannen allemaal schuldig waren bevonden in het proces tegen drogering en verkrachting dat haar tot een feministische held maakte, en sprak haar steun uit voor andere slachtoffers van seksueel geweld wier gevallen niet t krijgt zoveel aandacht en “wiens verhalen onverteld blijven.”

‘Ik wil dat je weet dat we dezelfde strijd delen’, zei ze in haar eerste woorden nadat de rechtbank in de Zuid-Franse stad Avignon gevangenisstraffen had uitgesproken variërend van drie tot twintig jaar in de schokkende zaak die Frankrijk verbijsterde en een aanzet gaf tot een nationale afrekening over de plaag van de verkrachtingscultuur.

Lees meer: De gruwel van het Pelicot-proces gaat veel verder dan deze zaak

Terwijl actievoerders tegen seksueel geweld buiten het gerechtsgebouw protesteerden, uitte de 72-jarige “mijn diepe dankbaarheid jegens de mensen die mij steunden.”

“Uw berichten hebben mij diep geraakt en ze gaven mij de kracht om elke dag terug te komen en deze lange dagelijkse hoorzittingen te overleven”, zei ze. “Dit proces was een zeer moeilijke beproeving.”

Pelicot – nu een icoon voor veel vrouwen in Frankrijk en daarbuiten na haar moedige eis dat al het bewijsmateriaal ter openbare terechtzitting wordt gehoord – zei ook dat ze aan haar kleinkinderen dacht na het doorstaan ​​van de meer dan drie maanden durende hoorzittingen waarin de verkrachtingen en ander misbruik werden vervolgd. die haar in bijna tien jaar door haar nu ex-man en zijn meer dan vier dozijn handlangers zijn aangedaan.

“Het is ook voor hen dat ik deze strijd heb geleid”, zei ze over haar kleinkinderen. “Ik wilde dat de hele samenleving getuige zou zijn van de debatten die hier plaatsvonden. Ik heb er nooit spijt van gehad dat ik deze beslissing heb genomen. Ik heb vertrouwen in ons vermogen om onszelf collectief te projecteren in de richting van een toekomst waarin iedereen, vrouwen en mannen, in harmonie kan leven, met respect en wederzijds begrip. Bedankt.”

De rechtbank veroordeelde haar ex-man, Dominique Pelicot, tot 20 jaar gevangenisstraf omdat hij haar had gedrogeerd en verkracht en andere mannen had toegestaan ​​haar te verkrachten terwijl ze bewusteloos was, bewusteloos geraakt door kalmerende middelen die hij in haar eten en drinken had verborgen.

De straf was het hoogst mogelijke onder de Franse wet. Hij werd schuldig verklaard aan alle aanklachten. Op 72-jarige leeftijd kon hij de rest van zijn leven in de gevangenis doorbrengen. Hij komt pas in aanmerking voor een verzoek om vervroegde vrijlating als ten minste tweederde van de straf is uitgezeten.

Dominique Pelicot en de vijftig andere beklaagden stonden ieder op, de een na de ander, terwijl hoofdrechter Roger Arata eerst de vonnissen en daarna de vonnissen voorlas – een proces dat meer dan een uur duurde.

“U wordt daarom schuldig verklaard aan zware verkrachting van de persoon van Mme. Gisèle Pelicot,’ zei de rechter terwijl hij zich een weg baande door de lange lijst met namen.

Gisèle Pelicot keek de beklaagden in de rechtszaal aan en knikte soms met haar hoofd toen de vonnissen werden aangekondigd.

De advocaat van Dominique Pelicot, Béatrice Zavarro, zei dat ze hoger beroep zou overwegen, maar sprak ook de hoop uit dat Gisèle Pelicot troost zou vinden in de uitspraken.

“Ik wilde dat mevrouw Pelicot in alle rust uit deze hoorzittingen zou kunnen komen, en ik denk dat de vonnissen zullen bijdragen aan deze opluchting voor mevrouw Pelicot,” zei ze.

Van de vijftig verdachten van verkrachting werd er slechts één vrijgesproken, maar in plaats daarvan schuldig bevonden aan zware aanranding. Een andere man werd ook schuldig bevonden aan de aanklacht wegens aanranding waarvoor hij terechtstond – wat betekent dat alle 51 beklaagden op de een of andere manier schuldig werden bevonden.

In een zijkamer waar de familieleden van de beklaagden de procedure op televisieschermen volgden, barstten sommigen in tranen uit en hapten naar adem toen de vonnissen werden onthuld.

Demonstranten die zich buiten het gerechtsgebouw hadden verzameld, volgden de procedure op hun telefoons. Sommigen lazen de vonnissen voor en applaudisseerden toen ze binnen werden aangekondigd. Sommigen hadden sinaasappels bij zich als symbolisch geschenk voor de beklaagden die naar de gevangenis gingen.

Aanklagers hadden Dominique Pelicot gevraagd de maximale straf van twintig jaar te krijgen, en straffen van tien tot achttien jaar voor de anderen die terechtstonden wegens verkrachting.

Maar de rechtbank was milder dan de aanklagers hadden gehoopt, en velen werden veroordeeld tot minder dan tien jaar gevangenisstraf.

Voor de overige beklaagden, met uitzondering van Dominique Pelicot, varieerden de straffen van drie tot vijftien jaar gevangenisstraf, voor sommigen van hen gedeeltelijk voorwaardelijk. Arata vertelde zes beklaagden dat ze nu vrij waren, wat overeenkomt met de tijd die ze al in detentie hadden doorgebracht in afwachting van hun proces.

Dominique Pelicot gaf toe dat hij jarenlang zijn toenmalige vrouw van 50 jaar gedrogeerd had, zodat hij en vreemden die hij online rekruteerde haar konden misbruiken terwijl hij de aanvallen filmde.

De verschrikkelijke beproeving die haar werd opgelegd in wat zij dacht dat een liefdevol huwelijk was, en haar moed tijdens het pijnlijke proces hebben actievoerders tegen seksueel geweld geprikkeld en de roep om strengere maatregelen aangewakkerd om de verkrachtingscultuur uit te roeien.

De beklaagden werden er allemaal van beschuldigd te hebben deelgenomen aan de smerige verkrachtings- en misbruikfantasieën van Dominique Pelicot, die zich afspeelden in het bejaardentehuis van het echtpaar in het kleine stadje Mazan in de Provence en elders.

Een van de mannen werd veroordeeld tot twaalf jaar gevangenisstraf, niet omdat hij Gisèle Pelicot had aangevallen, maar omdat hij zijn eigen vrouw had gedrogeerd en verkracht – met hulp en drugs van Dominique Pelicot, die ook schuldig werd bevonden aan het verkrachten van de vrouw van die man.

De vijf rechters stemden bij geheime stemming in hun uitspraken, waarbij de meerderheid stemde voor de veroordelingen en straffen.

Actievoerders tegen seksueel geweld hoopten op voorbeeldige gevangenisstraffen en zagen het proces als een mogelijk keerpunt in de strijd tegen seksueel geweld en het gebruik van drugs om slachtoffers te onderwerpen.

De moed van Gisèle Pelicot om afstand te doen van haar recht op anonimiteit als overlevende van seksueel misbruik en om met succes aan te dringen op de hoorzittingen en het schokkende bewijsmateriaal (waaronder video’s) in een openbare terechtzitting hebben gesprekken aangewakkerd, zowel op nationaal niveau in Frankrijk als tussen gezinnen, echtparen en groepen vrienden over hoe we vrouwen beter kunnen beschermen en de rol die mannen kunnen spelen bij het nastreven van dat doel.

“Mannen beginnen met vrouwen te praten – hun vriendinnen, moeders en vrienden – op manieren die ze voorheen niet deden”, zegt Fanny Foures, 48, die samen met andere vrouwen van de feministische groep Les Amazones steunbetuigingen voor Gisèle Pelicot op elkaar plakte. muren rond Avignon vóór het vonnis.

“In het begin was het ongemakkelijk, maar nu vinden er echte dialogen plaats”, zei ze.

“Sommige vrouwen realiseren zich, misschien voor het eerst, dat hun ex-echtgenoten hen hebben geschonden, of dat iemand in hun omgeving misbruik heeft gepleegd”, voegde Foures eraan toe. “En mannen beginnen rekening te houden met hun eigen gedrag of medeplichtigheid – dingen die ze hebben genegeerd of nagelaten actie te ondernemen. Het is zwaar, maar het zorgt voor verandering.”

Op een groot spandoek dat campagnevoerders aan de stadsmuur tegenover het gerechtsgebouw hingen, stond: ‘MERCI GISELE’ – bedankt Gisèle.

Dominique Pelicot kwam voor het eerst onder de aandacht van de politie in september 2020, toen een bewaker van een supermarkt hem betrapte terwijl hij heimelijk vrouwenrokken filmde.

Vervolgens vond de politie zijn bibliotheek met zelfgemaakte beelden die het jarenlange misbruik van zijn vrouw documenteerden – in totaal meer dan 20.000 foto’s en video’s, opgeslagen op computerschijven en gecatalogiseerd in mappen met de vermelding ‘misbruik’, ‘haar verkrachters’, ‘nacht alleen’ en andere. titels.

De overvloed aan bewijsmateriaal leidde de politie naar de andere verdachten. In de video’s telden onderzoekers 72 verschillende misbruikers, maar konden ze niet allemaal identificeren.

Hoewel sommige verdachten – waaronder Dominique Pelicot – erkenden dat ze schuldig waren aan verkrachting, deden velen dat niet, zelfs niet ondanks het videobewijs. De hoorzittingen leidden tot een breder debat in Frankrijk over de vraag of de wettelijke definitie van verkrachting in het land moet worden uitgebreid met de specifieke vermelding van toestemming.

Sommige beklaagden voerden aan dat de toestemming van Dominique Pelicot ook betrekking had op zijn vrouw. Sommigen probeerden hun gedrag te excuseren door vol te houden dat ze niet van plan waren iemand te verkrachten toen ze reageerden op de uitnodigingen van de echtgenoot om naar hun huis te komen. Sommigen legden de schuld bij hem neer en zeiden dat hij hen had misleid door te denken dat ze deelnamen aan een consensuele knik.

— Associated Press-journalist Alex Turnbull in Parijs en Nicolas Vaux-Montagny in Lyon, Frankrijk, hebben bijgedragen.