Brit, 18, gedood door Russische drone minuten in de eerste missie op de frontlinie van Oekraïne, terwijl Pal zegt ‘hij heeft geen kans gehad’

De Britse tiener -vrijwilliger James Wilton “maakte geen kans” toen hij werd gedood door een Russische drone terwijl hij in Oekraïne vocht, zei zijn beste vriend.

De 18-jarige rookie-rekruut stierf nadat hij was achtervolgd door drie van de moordende machines-die nog nooit een militaire training hebben gehad.

5

5

Hij was slechts vier maanden eerder uit Manchester Airport gevlogen, slechts 17 jaar oud om deel te nemen aan het verzet tegen de Russische invasie, maar werd gedood in een explosieminuten in zijn eerste missie.

James ‘vader Graham zei gisteren tegen The Sun:’ Ik zal hier nooit overheen komen. Ik wilde niet dat hij ging, maar zijn hart was erop gezet. Hij wilde Oekraïne helpen.

“Mij is verteld dat stukjes het verhaal van hoe hij stierf, maar heb moeite om ermee om te gaan en wensen dat we van plaats hadden kunnen ruilen omdat hij zijn hele leven voor hem had.

“Toen had hij weer thuis kunnen zijn met een pint, kijken naar de pijltjes op televisie in plaats van mij.”

Beste vriend Jason – een Amerikaanse vrijwilligerjager die bij James was toen hij stierf en later zijn linkervoet verloor in de strijd – vertelde de zon: ‘Het was de eerste en laatste missie van James.

“We moesten een open veld oversteken zonder bomen, geen dekking, niets, om andere soldaten te bevoorraden.

“Ik was teamleider en er liepen er zes van ons in groepen van twee, 20 meter uit elkaar. Ikzelf en James waren de laatste twee.

“Ik was de laatste man in de groep. Ik zei hem dat hij 20 meter voor me moest blijven. Ik kon zien dat hij bang was en ik was ook bang, maar ik vertelde hem dat het goed zou komen.

“We hadden zware pakketten van 60 kilo. Toen we halverwege het veld bereikten, stopte hij plotseling.

“Ik schreeuwde achter hem aan: ‘Waarom stop je, wat ben je aan het doen?’ En hij reageerde niet.

“Toen hoorde ik het – een buzz in de lucht boven ons – en dacht: ‘Oh f ***.’ Het kostte me twee of drie seconden om het te vinden, toen zag ik het en besefte dat we in de slechtst mogelijke situatie waren waarin we konden zijn – in een open veld met nergens om te rennen. ‘

Ik schreeuwde tegen hem: ‘We moeten verhuizen, we moeten bewegen!’ Toen bewoog de drone zich en begon 20 meter boven me te zweven.

“Ik kon zien dat het een ‘drop -drone’ was gewapend met een bom en de piloot probeerde te beslissen wie te doden – ik of James.

“Hij wilde ons dichter bij elkaar, zodat hij ons allebei met één bom kon doden. Toen verscheen er nog een drone. Ik vertelde hem dat ik zou gaan schieten en toen draaide hij zich om en zei: ‘Ik ga rennen.’

“We begonnen allebei te sprinten met twee drones bovenop ons – toen verscheen een derde.

“Zodra de drone op hem was, heeft James nooit een kans gemaakt.

5

5

“Hij was slechts ongeveer 30 meter van de geullijn toen ik de drone zag exploderen.

“Terwijl ik voorover boog om hem te pakken, verscheen een van de andere drones tien meter boven mijn hoofd en ik sloot mijn ogen en dacht: ‘Oh s ***! Nu ga ik dood. ”

“Ik voelde een rustig moment toen ik mezelf eraan neerlegde en vasthield aan mijn vriend die wachtte tot het zou gebeuren.

Ik denk dat hij bij zichzelf had gedacht: ‘Ik doe niet veel met mijn leven, ik wil iets groters doen voor het grotere goed.’ Ik mis hem nog steeds en ik zal hem nooit vergeten

Jason

“Maar na vijf seconden ritste het gewoon weg en liet me daar achter – ik heb nog steeds geen idee waarom.”

Medic Jason woonde en werkte in Londen als medisch vertaler voordat hij zich aanmeldde voor het 2e internationale legioen van Oekraïne.

Hij trotseerde de drone -dreiging 20 minuten later opnieuw om het lichaam van James op te halen.

Hij zei: ‘Ik heb hier mensen zien uitsterven. Ik heb zelf twee Russische soldaten gedood, maar niets bereidt je voor op het verliezen van iemand die dicht bij je is.

“Ik wist dat James een levenslange vriend zou worden en dat we op een dag zouden lachen om oude oorlogsverhalen over een pint in een pub thuis.

“Maar nu is hij weg en zal hij alleen maar een herinnering zijn.”

James, uit Huddersfield, West Yorks, werd op 23 juli vorig jaar in Oekraïne gecremeerd na zijn dood aan het Eastern Front.

Zijn dood is tot nu toe niet gemeld. Hij wordt gevreesd onder meer Britse vrijwilligers wiens offer “onder de radar” is gegaan tijdens de Oekraïne -oorlog.

De vader van James, een handelsrechtassistent bij een vloerbedrijf, reisde van Engeland naar de begrafenis en ontmoette Jason, samen met de buitenlandse jager van zijn zoon van over de hele wereld.

Jason herstelt momenteel in het Superhumans Center van LVIV in Oekraïne-een door liefdadigheid gefinancierd specialistische centrum rehabiliteert geamputeerden en oorlogsgewonden.

Na getuige te zijn geweest van de dood van James, vocht hij op en slaagde erin om nog drie gewonde mannen te evacueren, die allemaal overleefden.

Maar hij stapte op een landmijn en verloor vier dagen later zijn linkervoet onder de knie.

Jason zei: “Ik heb mijn vriend James uit de strijd gehaald en hij stierf. Het is moeilijk om er niet emotioneel over te worden, maar toen ik zag dat ik harder wilde proberen om anderen te helpen.

“Hij was de jongste in onze groep en we voelden ons allemaal beschermend jegens hem en ik veronderstel dat ik hem kwam zien als een klein broer.

“Ik denk dat hij bij zichzelf had gedacht:” Ik doe niet veel met mijn leven, ik wil iets groters doen voor het grotere goeds. ” Ik mis hem nog steeds en ik zal hem nooit vergeten. “

Hij was de jongste in onze groep en we voelden ons allemaal beschermend jegens hem en ik veronderstel dat ik hem kwam zien als een klein broer

Jason

James had besloten om een ​​time-out te nemen na het beëindigen van een tweejarige cursus in dierenwelzijn en landzorg. Hij had twee zussen, Sophie, 22, Sarah, 21.

Papa Graham splitste zich in 2009 van James ‘moeder Kerrie-Anne, 44, die tevergeefs probeerde haar zoon uit te praten door naar de oorlogszone te reizen.

Graham zei: ‘Hij ontmoette zijn moeder een uur lang om afscheid te nemen, toen reed ik hem naar Manchester Airport voor de vlucht naar Polen en hij reisde overland naar Oekraïne.

“Hij was zo’n relaxte, beleefde, gemakkelijke en sympathieke jongeman-ik zal altijd trots op hem zijn. Ik bracht zijn as terug naar huis, maar kan teruggaan om ze daar te verspreiden. Ik denk dat dat zou kunnen zijn wat hij had gewild.

“Het heeft een tijdje geduurd om de dood van James te verwerken. Maar ik denk dat het tijd is dat een soort publiek eerbetoon werd betaald en het is goed om eindelijk te praten over wat er is gebeurd. “

Het komt als de troepen van Vladimir Poetin winst blijven maken langs het 600-mijl oostelijke front, ondanks enorme Russische slachtofferfiguren.

En experts waarschuwen dat Moskou binnen zes maanden zou kunnen winnen, omdat Poetin nog een groter aantal troepen opoffert om zijn doelstellingen te bereiken.