Wales Reporter Notebook: Nations League-promotie is nog maar het begin voor Craig Bellamy – WK 2026-kwalificatie het ultieme doel

Hoe kun je na zes wedstrijden het beste een nieuwe manager, een nieuwe manier van spelen, een nieuwe identiteit beoordelen?

Als je naar Craig Bellamy luistert, heeft hij het samengevat in een heel eenvoudig antwoord. Hij en zijn coaches kunnen buiten elke wedstrijd al het werk doen dat ze willen, maar het koude, harde feit is dat voetbal om resultaten draait.

Bellamy wil winnen. Hij zegt dat vaak, maar hij is er wel consequent in geweest. Hij heeft plannen, een visie over hoe dat zou kunnen gebeuren, maar winnen is alles. Gewoon winnen.

Tijdens de Nations League had hij wellicht de luxe van een breder perspectief, maar bij wat daarna komt draait het uiteindelijk om winnen.

Bellamy en zijn achterkamerteam hebben tot nu toe drie kampen en zes wedstrijden gehad waarin ze konden samenwerken met de spelers die hij voor Wales had geselecteerd. Daarbij heeft hij zich ten doel gesteld om doelstellingen te bereiken, waarvan hij sommige openbaar heeft gemaakt en andere waarvan ik zeker ben dat ze privé zijn en binnen de groep zullen blijven.

Wat betreft het kortetermijndoel van het creëren van ‘een identiteit’ voor Wales onder Bellamy: dat heeft hij duidelijk gedaan – klus geklaard. De spelers zijn aan boord en te oordelen naar wat ze zeggen zijn ze blij, net als de meerderheid van het publiek, de supporters.

Ze kunnen een kant zien die speelt voor het shirt en de badge – hoewel dat voor elke Welshe sportman of -vrouw vanzelfsprekend is! Maar ook de vrijheid om risico’s te nemen en vooral aanvallend voetbal te spelen. Tot nu toe heeft het zijn vruchten afgeworpen.

De Nations League is een nuttige oefening voor Wales geweest. In sommige kringen is de concurrentie verguisd, maar voor andere is het handig.

Betekenisloze vriendschappelijke wedstrijden zouden niet echt het voordeel geven aan een wedstrijd die een coach graag wil reproduceren. De Nations League heeft dit voor Wales gedaan en het was een competitie waarin Bellamy veel spelers gebruikte, ze zag spelen, roteren, van vorm veranderde en experimenteerde.

Het eindspel is niet om te stralen in de glorie van succes in de Nations League, het gaat erom een ​​selectie gereed te maken om hard te strijden tijdens de WK-kwalificatie volgend jaar. Dat is de hoofdtaak die voorhanden is. Promotie in de Nations League is een bonus.

Het is wat er daarna gebeurt dat uiteindelijk Bellamy en deze generatie spelers zal definiëren. De nieuwe coach die nog maar zes wedstrijden bezig is met een carrière als baas, en is aangenomen om Wales naar het WK van 2026 te krijgen.

Zes wedstrijden later met drie overwinningen en drie gelijke spelen is geen geluk. Bellamy moet iets goed doen en het gewenste effect hebben om zijn ploeg te vormen en ze klaar te maken voor de zwaardere uitdagingen die komen gaan.

Hij zegt dat er moeilijke tijden zullen zijn, maar met wat ze tot nu toe hebben geleerd, kunnen ze slagen en de VS/Canada/Mexico bereiken. Waarom niet?

Dat is een mening die wordt herhaald door de FAW-topman, de persoon die Bellamy heeft aangenomen – “overtrof de verwachtingen” was zijn samenvatting van de Nations League-campagne en de conclusie daarvan over de promotie van Wales naar Groep A.

Een goed begin, maar het is nog maar een begin. De CEO weet dat, en Bellamy ook.