Hoe ver is het risico van Starma om het welzijn van de Labour -parlementsleden te consumeren? | Werk

Deze week zou kunnen komen op het moment dat de bekendheid van de Care Starmer’s Labour Party op de limiet werd getest. Hoe ver is de premier echt klaar om zijn parlementsleden te duwen?

Hij heeft een rauw aantal om te doen wat hij leuk vindt-er is geen mogelijkheid om veranderingen in de samenleving te stoppen, maar de gevolgen van het dwingen van hem om rigoureus welzijn te consumeren door miljoenen mensen te beïnvloeden, zullen worden verlengd.

Limbo heeft een pijnlijk van de leden van de limbo in de limbo met de geplande wijzigingen van de regering, die dinsdag zullen worden aangekondigd. Dit wachten is ondraaglijk geweest door de interne Whitehall -gevechten en vervolgens een grote partijreactie die de overheidsplannen herhaaldelijk heeft vertraagd en veranderd.

Vanaf het begin heeft de regering moeite om een ​​voor de hand liggende kijk op haar geplande hervorming te communiceren – omdat het tegelijkertijd probeert twee verschillende en waarschijnlijk onvolledig werk te doen. Het probeert een diepgeworteld en complex sociaal probleem aan te pakken en probeert geld te besparen om de budgetwaakhond in de voorjaarsverklaring te presenteren. Ministers weten zelfs dat het probleem veel ingewikkelder is dan de balans.

Wanneer Starmer met Labour -parlementsleden praat, of wanneer ze hun briefings over Downing Street krijgen, praten ze over het groeiende aantal zeer zieke jongeren op het werk, met veel mensen die gewoon een wens hebben om werk te doen met enig wreed voordeel en potentiële bestemmingen voor een potentiële bestemming.

Een PowerPoint gepresenteerd door Rav Athwall, samen met economisch adviseur, inclusief de auteur van de Verklaring, probeerde te bewijzen hoe het VK een belangrijke buitenkant was in de verwachte groei van de uitgaven ervan ten behoeve van de handicap tussen Europese landen.

Wat parlementsleden weten, is echter dat ze een “morele zaak” hebben voor hervormingen zo vaak als ze worden genoemd, het is een cool, hard aantal dat een drijvende factor is. Als ze de arbeidsondersteuningsvergoedingscriteria houden om het werk van meer jonge mensen te vinden, zal dit ook voortdurende bezorgdheid veroorzaken voor mensen met de meest kwetsbare handicaps van de samenleving, die nooit zullen kunnen werken, maar degenen die hun inkomen zullen zien verminderen.

Himaites Pip – de meest controversiële van alle voorstellen tot nu toe – dit is het meest waarschijnlijk het aantal beton in de treasury -balans. Het lijkt er echter op dat het is weggegooid omdat de Labour -parlementsleden zich haasten.

Het is waarschijnlijk gemakkelijk om het eens te zijn met het beleid van Starmar dat het verkeerd is dat een van de acht jongeren niet werkt – maar als je kijkt naar de criteria die worden gecorrigeerd, is de realiteit moeilijker te consumeren.

Ministers is verteld om de hogere standaard van PIP te bepalen in plaats van je lichaam onder de taille te wassen of degenen die hulp nodig hebben om te eten of degenen die contact nodig hebben.

Dit doel is duidelijk bedoeld om de lat uit te sluiten met autisme of andere psychische aandoeningen, maar er zijn al vrees dat degenen die lijden aan zaken zoals MS of dementie nieuw zullen worden beroofd.

Het echte doel van de PIP was om de kosten van levensonderhoud te helpen, wat veel groter is door de vereisten voor gehandicapten. Het lijdt geen twijfel dat de parlementsleden de armoede van kinderen op hun klok zullen zien stijgen vanwege deze maatregelen – velen van hen kwamen in de politiek om het te repareren.

In het licht daarvan wordt het moeilijker om een ​​”morele zaak” te creëren. En Labour -parlementsleden zeggen dat ze het niet zullen redden. En de welzijnssecretaris zal niet worden beschuldigd aan de voet van Liz Bandal, die zeggen dat parlementariërs al vele maanden een duidelijke en sympathieke zaak voor hen hebben gedaan en vechten om hun eigen divisies te reserveren om een ​​nieuw programma te starten om mensen weer aan het werk te brengen. Elke woede komt rechtstreeks naar de poorten van Downing Street.

De Labour Party heeft ook een groeiende en diepe catastrofe, die zich zorgen zal uiten op nummer 10 – een idee waarom de regering een groot oordeel heeft gegeven over conservatieven – waarom de regering haar kompas is gaan verliezen ten koste van het leven en de openbare dienst. Veel mensen denken al hard na over hoeveel ze met kiezers kunnen praten over de belofte van AI of een Koango -wederopbouw.

Als de Starrs hen deze week met een andere bittere pil volgen, komt er een tijd dat veel mensen zullen weigeren het medicijn te nemen.