Mening High Power Neutrino is het grote deeltje van Astro -fysica. Geboren in een verre kosmische catastrofe, versnellen ze bijna door het universum zodat het er niet is. Er is geen kosten en een echte kleine rustmassa – misschien een miljoen keer lichter dan alle elektronen, maar wie weet – ze communiceren vrijwel niet met niets.
Waardoor ze vrijwel onmogelijk te detecteren zijn en tegelijkertijd uiterst wenselijk is voor menselijke zoekopdrachten. In de woorden van John Lennon zouden ze het graag zien omdat ze heel moeilijk te zien zijn.
Natuurkundigen, technici en kosmos maken een stuk beter op de hoog niveau van ruimte en tijd, vooral de meest mysterieuze interglamoureuze gebeurtenissen in ruimte en tijd dan fotonen en kosmische stralen. Gammastralen en kosmische stralen geproduceerd door extreem krachtige gebeurtenissen gaan verloren of verspreid door kosmisch medium en magnetische velden. De neutrino’s vliegen recht en waar door de sterrenstelsels en gedurende de miljarden lichtjaren. Kijk naar ze en je hebt een ongeëvenaard schoon venster op dingen.
Dit zijn de focus van een van de nieuwe velden van astronomie, neutrino -observatie. Het moet groot denken. Als de kansen op een interactie met uw detector te klein zijn, creëert u een zeer, zeer grote detector. Dit principe heeft enkele gigantische apparatuur ontwikkeld, waaronder bovennatuurlijke kenmerken. Veel astronoomwaarnemers moeten onder de grond worden begraven om in het donker te werken, maar hoe het is gebeurd. Er zijn zelfs vreemde dingen aan de hand.
Het maximale profiel is het neutrino -observatorium is de ISCube, die in de buurt van de Zuidpool ligt. Het hangt in principe aan lange snaren in 5000 lichtdetectoren ijsgaten. De gaten zijn in anderhalve mijl en anderhalve mijl diep en vormen een enorme kubus. Ze detecteren een neutrino voor elke vijf minuten of langer. Dit gebeurt wanneer een extra superieur een ander deeltje raakt om een sterk geladen deeltje te creëren. Terwijl ze door het ijs vliegen, de lichte fotonen van het zichtbare licht, stopt de Cherankov -straling.
Een evenement klinkt niet teveel om de vijf minuten. Dit niet, vooral wanneer de IceCube tegelijkertijd een miljoen keer meer kosmische straalevenementen identificeert. De gigantische gadget produceert dagelijks een terabyte -gegevens in het proces, die alleen tot 100 GB worden gesneden in het lokale servercluster voordat hij deze door satelliet verzendt. Bursing the Light van Neutrino onthult hoe sterk het was en waar het vandaan kwam.
Dit is geweldig, maar beter om te komen. IceCube heeft gebeurtenissen en stabiele neutrino-bronnen in het hele universum geïdentificeerd, maar is echt interessante neutrino’s met een zeer hoge hoogte, omdat ze bewijs dragen over gebeurtenissen aan de rand van de fysica die wetenschappers onderdrukken.
De hoogste energie -neutrino is echter zeldzaam, waardoor hun detectiesnelheid minimaal kleiner wordt in de criteria van de stam. In feite is de meest waardevolle neutrino nog niet gezien. Geweldig, zoals Statistieken Stel elke 70 jaar een identificeerbare gebeurtenis voor per kubieke kilometer ijs.
Ga de ballon binnen. Modellering van ultra-hai energie-neutrino-conflict toonde aan dat er echt zichtbaar licht was, maar er waren veel meer radio. Bovendien was het consistent, waardoor het gemakkelijker werd om het te identificeren en te gebruiken. Ten slotte is het ijs transparant op de radiofrequentie. Dus als je een buitengewone radio -ontvanger hangt aan een ballon 40 km boven het Antarctische ijs, kan het een horizon van ongeveer 700 km zien. De ijskap, inclusief een paar kilometer dik, keert de tegenspoed voor de mensheid terug.
De test wordt gebeld Pooh (PDF), of lading voor observatie met hoge vermogens, er zijn 96 antennes over een Gighart in het UHF -spectrum en kijken naar de extra 16 lage frequenties. Ze identificeren zowel de functies als de aanwijzingen van de radiopuls van de botsing, die slechts een nanoseconde breed is. Radioontvangers zijn extreem gevoelig en zeer weinig woorden, de gegevens werden enigszins geanalyseerd voordat de eekhoorn weg was op 128 TB lokale opslag. Net als de IceCube zullen de Puo Cosmic Rays ook atmosferische botsingen detecteren, weerspiegelen meestal de ijskap hieronder. Het accepteert zelfs het geluid en de interventie van de achtergrondradio in Antarctica.
Er is nog een slechte kant van Poio. Vluchten duren ongeveer 30 dagen, die beperkt zijn en ze kunnen alleen om de drie jaar of langer gebeuren, waardoor het uitdagender wordt. Daarom worden dezelfde technieken ingezet op grondniveau, nu bekend als een observatorium in het centrum van Groenland RNO-GDe Dit is een bewerking met meerdere locaties, elke site heeft 16 antennes, sommige dichtbij oppervlak en ongeveer 100 meter gaten. Er zijn acht locaties met in totaal 5 geplande hiaten op ongeveer 8,25 km afstand. Het ijs van Groenland is iets dieper dan Antarctica en iets minder radio -transparant, maar het systeem is niet gevoelig voor de hoogste energie zoals Puo, maar meer controleerbaar en beschikbaar.
Een ander groot voordeel is dat RNO-G inherent schaalbaar is. De volgende generatie IceCube 2 is van plan om grotere verlichting te verzamelen, maar RNO-G is van plan om radiodetectoren direct buiten het playbook op te zetten.
Misschien is het meest mooie aan neutrino -observatie dat het verre van de ruimte in gaat. Zelfs de zwaartekrachtgolven zijn van plan om boven de atmosfeer uit te stijgen door de diepste plaats van het laser-link-vaartuig te plannen. Miljoenen tonnen neutrino zijn niet dicht, transparant, maar miljoenen zijn nodig, inclusief de exclusieve voorraad van de aarde. De lucht, het ijs en de oceanen zijn de sleutel tot het zien van de meest buitengewone gebeurtenissen in het universum in nieuw licht. Er zijn geen spaties nodig, maar blijf heet.
Je kunt een geweldige discussie zien in Poeo en RNO-G, inclusief waarom je ijzer wilt maken met het ijzer van de doek om 3 uur, HierDe ®
