Met bijna 60 films op zijn naam, is het gemakkelijk om aan te nemen dat Denzel Washington alles al heeft gedaan. Zeker, er zijn een paar genres waar de acteur zich nog niet helemaal in heeft verdiept (hij speelt misschien nooit in een Marvel-film bijvoorbeeld), maar de 69-jarige Washington heeft geleerd kieskeurig te zijn over de projecten die hij tegenwoordig selecteert.
“Er zijn nog maar heel weinig films die ik kan maken waarin ik geïnteresseerd ben”, gaf Washington onlangs toe aan Empire. Uiteindelijk komt de beslissing neer op de regisseur aan het roer, en dat is gedeeltelijk wat hem inspireerde om de hoofdrol te spelen in de komende ‘Gladiator II’.
In de film wordt hij herenigd met Ridley Scott, die hem in 2007 regisseerde in ‘American Gangster’. En het zal het eerste kostuumdrama van Washington zijn sinds ‘The Tragedy of Macbeth’ in 2021. Dat zou eerlijk gezegd reden genoeg moeten zijn om enthousiast te worden over ‘Gladiator’, en de meeste cinefielen zijn dat begrijpelijkerwijs ook. Maar toen de eerste trailer van de film verscheen, aarzelde het internet niet om te doen waar het goed in is: muggenziften.
“Gladiator II” bevond zich in het middelpunt van een behoorlijke nichecontroverse. Critici minachtten de anachronistische naalddaling van de trailer (Jay-Z en Ye’s “No Church in the Wild”) en het gebrek aan een periode-nauwkeurig accent in Washington. Die keuzes op oppervlakkig niveau zouden echter niet genoeg moeten zijn om de film volledig te verdoemen. Ridley Scott vraagt zijn acteurs sowieso zelden om met een accent te spreken dat niet het hunne is. Maar Washington had zelf redenen om bij zijn eigen affectie te blijven – en zijn reactie op de reactie raakt de kern van een vreemde verwachting voor periodedrama’s.
Macrinus heeft geen ‘authentiek’ accent nodig
In “Gladiator II” speelt Paul Mescal de rol van Lucius, de slordige, vervreemde zoon van Russell Crowe’s Maximus (een enigszins frustrerende retcon van de originele “Gladiator”). De film volgt zijn zoektocht naar wraak op Rome en zijn machtigste instellingen; Ondanks al zijn vastberadenheid kan hij deze oorlog echter niet alleen voeren. Dat is waar Macrinus uit Washington in beeld komt. Macrinus, een glibberige wapenhandelaar met eigen ambities, wordt een onwaarschijnlijke kampioen voor Lucius. Vroege beelden laten zien dat het personage zich kon uitleven met de Romeinse elite: zonder de spierwitte toga’s en gouden wijnbekers zou je denken dat Washington vandaag de dag een personage speelt. Zijn karakterkeuzes zijn relatief onschadelijk in het grote geheel – ze zorgen ervoor dat ‘Gladiator II’ zelfs nog epischer aanvoelt – maar hoe zit het met dat accent?
Macrinus is met name gebaseerd op een figuur uit het echte leven. Hij kwam uit Noord-Afrika, een land dat een belangrijke rol speelt in “Gladiator” en het vervolg. De meest uitgesproken critici van de film verspilden weinig tijd door erop te wijzen dat Washington op zijn minst een ‘Noord-Afrikaans accent’ zou moeten proberen, wat dat ook mag zijn. Maar Washington pleitte daar in hetzelfde interview met Empire (via ScreenRant) tegen:
“Wiens accent zou dat zijn? Hoe klinkt dat eigenlijk? Uiteindelijk ga je iemand imiteren en krijg je een slecht Afrikaans accent.”
Washington maakt een goed punt. Het is onmogelijk om te weten wat elk van de personages uit de film misschien zo hebben geklonken als in het echte leven, dus het heeft niet echt zin om naar een denkbeeldig ideaal te streven. Wat hier echt van belang is, is het verhaal en de schaal – en als de eerste beelden enige indicatie zijn, wordt ‘Gladiator II’ een uiterst waardige legasequel.
