Nadat Harrison Ford een doordachte verdediging van Marvel had aangeboden, ging hij in op de bewering van enkele grote namen als Quentin Tarantino… in het bijzonder dat de filmster niet langer bestaat omdat mensen aan stripboekfilmsterren denken aan hun personages en niet aan hun naam. Hierop antwoordde Ford dat de bewering ‘onzin’ was en dat ‘als films sterren nodig hebben, ze die zullen vinden’. Vervolgens gaf hij toe dat ‘ik nooit heb begrepen dat ik een filmster ben’, en zei in plaats daarvan dat hij een ‘acteur…een assistent-verhalenverteller’ is.
Hoewel Harrison Ford niet op dat laatste punt inging, lijkt het erop dat hij het debat over de vraag of Marvel het concept van filmsterren al dan niet heeft vernietigd, niet eens de moeite waard vindt. Dankzij het succes van franchises als Star Wars en Indiana Jones is Ford objectief gezien een van de grootste filmsterren ter wereld, maar hij wijst dat label af omdat hij zichzelf in plaats daarvan ziet als simpelweg iemand die anderen helpt verhalen te vertellen. Tussen de regels door lijkt hij te denken dat zowel acteurs als publiek het zogenaamde discours over dit label moeten verwerpen en zich moeten concentreren op het creëren van vermakelijke verhalen.
