Vraag het aan een willekeurige fan van ‘Star Trek: The Next Generation’ en zij zullen het waarschijnlijk eens zijn over de vijf of zes beste afleveringen van de serie. Weinigen zullen bijvoorbeeld de kracht van ‘The Best of Both Worlds’ (18 juni en 24 september 1990) in twijfel trekken, de beroemde aflevering waarin Kapitein Picard (Patrick Stewart) wordt ontvoerd en geassimileerd door de Borg, een soort onnadenkende machine. mensen. Die aflevering werd zelfs zo populair dat het de makers van “Star Trek” keer op keer in de armen van de Borg dwong; Borg-verhalen werden pas in 2023 verteld.
Ook geliefd is “Tapestry” (15 februari 1993), een aflevering waarin Picard sterft en ontdekt dat het hiernamaals onder toezicht staat van de speelse bedriegergod Q (John de Lancie). Q biedt aan om Picard terug in de tijd te sturen naar zijn jeugd, met name naar de dag voordat hij in een bargevecht terechtkwam dat zijn hart beschadigde. Als Picard de vechtpartij kan vermijden en kan voorkomen dat zijn hart wordt neergestoken, kan hij in het heden leven. Picard ontdekt echter dat hij zijn onbezonnen jeugdige idiotie nodig had om lessen te leren over volwassen worden, anders zou hij opgroeien tot een watje.
Anderen houden misschien van “The Measure of a Man” (13 februari 1989), het verhaal waarin het bewustzijn en de persoonlijkheid van Data (Brent Spiner) op de proef worden gesteld. Of “Yesterday’s Enterprise” (19 februari 1990) waarin de Enterprise-C per ongeluk naar de toekomst reisde, om de tijdlijn ten kwade te veranderen. Men is het er ook over eens dat de finale van de show, “All Good Things…” (23 mei 1994), nog steeds een van de beste hoofdstukken is.
Het lijkt erop dat Stewarts favoriete aflevering ook vaak als een van de beste wordt beschouwd. De acteur sprak in 2023 met Wired Magazine en hij herhaalde zijn voorliefde voor “The Inner Light” (1 juni 1992). Stewart werd inderdaad ronduit gevraagd wat zijn favoriete aflevering van ‘Next Generation’ was, en hij riep al snel ‘The Inner Light’.
‘Het innerlijke licht’
In ‘The Inner Light’ ontmoet de Enterprise-D een mysterieuze, eeuwenoude sonde in de ruimte. Terwijl hij het scant, bereikt een lichtstraal Picards ogen en hij valt bewusteloos op de grond. Hij wordt wakker op een onbekende planeet genaamd Kataan, terwijl hij nieuwe kleren draagt. Picard krijgt te horen dat hij afkomstig is uit Kataan en dat zijn echte naam Kamin is. Hij is getrouwd met een vrouw genaamd Eline (Margot Rose), en hij is een opmerkelijke onderzoeker die voor de plaatselijke gemeenteraad werkt. Het lijkt erop dat Kamin kampt met een hersenaandoening en dat hij af en toe hallucineert dat hij een kapitein van een ruimteschip is.
Picard vermoedt vals spel en probeert maandenlang uit te vinden waarom hij op deze planeet is gedeponeerd. Maar na een tijdje merkt hij dat er op Kataan niets te vrezen valt, aangezien ze vredig en gastvrij zijn. Picard/Kamin komt er inderdaad achter dat hij zijn onderzoeksvaardigheden moet toepassen om een jarenlange droogte op te lossen waar de planeet last van heeft. Jaren gaan voorbij en hij wordt verliefd op Eline. Ze hebben kinderen. Picard is slechts een verre herinnering.
Terug op de Enterprise merkt het publiek echter dat Picard nog steeds op de vloer van de brug ligt, terwijl er voor zijn medebemanningsleden slechts enkele minuten verstrijken. Aan het einde van de aflevering wordt Picard uit zijn mijmeringen gehaald, nadat hij op extreem hoge leeftijd heeft geleefd en zijn kleinkinderen heeft zien opgroeien. Hij is geschokt als hij hoort dat hij weer Picard is.
Het is gemakkelijk te begrijpen waarom Stewart van ‘The Inner Light’ houdt, omdat het hem een unieke acteeruitdaging bood. Hij zei:
“Ik word iemand anders dan Jean-Luc Picard door tientallen jaren een ander leven te leiden, en daardoor een ander persoon te worden. Een huiselijk persoon, geen kapitein van een ruimteschip. En er is nog een persoonlijke reden. Mijn zoon Daniel speelde mijn zoon in ‘ Het innerlijke licht.’ Dat was een buitengewone ervaring.”
Het is allemaal heel ontroerend.
Daniël Stewart
In zijn autobiografie ‘Making It So’ merkte Stewart op dat hij het zo druk had als acteur dat hij zelden tijd had voor zijn gezin, en dat hij er soms spijt van heeft dat hij zoveel tijd buiten hen heeft doorgebracht. Toen zijn volwassen zoon Daniel in ‘The Inner Light’ kon verschijnen, was Stewart blij dat hij dat met hem had gedeeld. Het was niet alleen een emotionele aflevering met een uitstekend script, maar een persoonlijke bandervaring voor de acteur.
Stewart vervolgde en merkte op dat de reflecties over het hele leven in “The Inner Light” de acteur, 84, hebben herinnerd aan zijn eigen neiging om terug te kijken. Tegelijkertijd geeft zijn verleden hem hoop voor zijn toekomst. Hij wil nog steeds werken en leven en avonturen beleven. Hij heeft ook voortdurend nieuwe inzichten over Picard en leert voortdurend nieuwe dingen uit zijn tientallen jaren oude rol. Stewart zei:
“De (Borg) assimilatie veranderde (Picard) voorgoed. En net als extreme en mogelijk tragische ervaringen kunnen we ze niet uitwissen, noch moeten we proberen ze te vergeten. Ze maken deel uit van ons, wat we zijn. Ik moet ze leren accepteren. Dat is waar ik nu ben met Jean-Luc, en het maakt me eigenlijk geïntrigeerd. Dus gesprekken als deze moedigen me aan om afstand te nemen van mijn geschiedenis kom steeds dichter bij de mogelijkheid. Nog één schot!”
Stewart speelde Picard voor wat misschien wel de laatste keer is in het derde seizoen van ‘Star Trek: Picard’, dat in 2023 werd uitgezonden. Hij heeft momenteel geen aankomende film- of tv-projecten, maar zijn leven is nog lang niet voorbij. Hij mag nog één keer schieten.
