Dat is het niet nogal vergelijkbaar met de New York Yankees en Los Angeles Dodgers die beide voor het eerst in meer dan 40 jaar de World Series bereiken, maar alles ligt precies goed voor een soortgelijk knock-down, drag-out gevecht dat de grootste superheldenrivaliteit waardig is … en toch lijkt deze de naald helemaal niet veel te bewegen. Een pinguïn en een heks uit twee tegengestelde franchises maakten allebei binnen een dag na elkaar hun streamingdebuut en werden daarmee een van de best ontvangen inzendingen in jaren. Of iemand anders dan de meest hardcore fans het al dan niet heeft opgemerkt, er valt iets te zeggen voor de unieke Marvel/DC-geschiedenis die ‘Agatha All along’ en ‘The Penguin’ de afgelopen weken hebben geschreven. Voor de allereerste keer ooit kwamen twee spin-offshows van de twee grootste stripboekeigendommen op exact hetzelfde moment op de streamingruimte terecht en zorgden voor een WWE-waardig gerommel voor alle leeftijden onder de fanbases.
Een rauw, gegrond misdaaddrama met in de hoofdrol een van Batmans felste vijanden die het tegen elkaar opneemt in een met magie doordrenkt, genre-verbuigend avontuur waarin hij een coven van gemene heksen volgt? De laatste keer dat de nerd-o-sfeer zich klaar en klaar voelde voor een totale fandomoorlog was in 2022, toen ‘House of the Dragon’ en ‘The Lord of the Rings: The Rings of Power’ het tegen elkaar opnamen in een vecht voor prestige-fantasiedominantie. Die specifieke vechtpartij voldeed aan de hype en nog wat, beide shows vloeiden in elkaar over en brachten het online gesprek tot koorts.
Deze keer voelt het totale gebrek aan buzz gegenereerd door “Agatha All along” en “The Penguin” ronduit schokkend aan. Zelden eerder hebben Marvel en DC in zo’n korte tijd een aantal van hun grootste franchises naar elkaar toegegooid. Is het publiek in een post-Barbenheimer-wereld gewoon gevoelloos geworden voor popcultuurevenementen die niet volledig aan de verwachtingen kunnen voldoen? Is dit de langzame dood van de superheldenbubbel? Of misschien is hier iets anders aan de hand.
Het publiek stemt nog steeds af… tot op zekere hoogte
Er zijn hier geen gebedscirkels nodig – volgens alle verhalen worden “The Penguin” en “Agatha All along” beschouwd als hits voor hun respectievelijke studio’s. Disney wilde maar al te graag aankondigen dat zijn coven in de eerste week van streaming meer dan negen miljoen views had gegenereerd voor de première-aflevering, terwijl HBO na 11 dagen in totaal een nog robuustere 10,4 miljoen kijkers had voor de première van “The Penguin”. . Dit is natuurlijk niet het geval waarin het lot van beide series op het spel staat. “Agatha All Around” was altijd gepland en op de markt gebracht als een beperkte serie zonder enige reële mogelijkheid voor een tweede seizoen, terwijl de realiteit van productieschema’s en logistiek dicteert dat “The Penguin” alleen maar de basis zou kunnen leggen voor het aanstaande vervolg van regisseur Matt Reeves. naar ‘De Batman’. Zelfs recordbrekende kijkcijfers zouden de knop niet op de een of andere manier hebben veranderd.
Toch vertellen de cijfers die ze hebben binnengehaald ook niet het hele verhaal. Disney+ heeft de kunst van het verdoezelen van de kijkcijfers geperfectioneerd Echt omgaan met, kiezen voor willekeurige en vaag klinkende labels als ‘minuten bekeken’ en er gemakshalve voor kiezen om niet te definiëren wat feitelijk een ‘visie’ is voor haar publieke releases. Toch spreekt het simpele feit dat Disney ‘Agatha All along’ niet heeft gekroond tot de grootste streamingserie ooit boekdelen. Elders, als HBO-serie, is “The Penguin” op zijn minst gebonden aan meer conventionele statistieken voor elke kabelserie. Dat betekent dat we het rechtstreeks kunnen vergelijken met grote titels als ‘House of the Dragon’ of (voor een toepasselijkere titel) DC’s ‘Peacemaker’ … die beide over het algemeen hogere beoordelingen kregen.
Welke verhalen je ook in de verleiding zou kunnen brengen tijdens deze shows, de superheldenbubbel blijft intact en het publiek blijft intact Doen lijken af te stemmen … alleen niet op hetzelfde niveau als voor eerdere shows van Marvel en DC.
Zijn deze shows groot genoeg?
Zijn kijkcijfers alleen al voldoende om te verklaren waarom geen van beide series tegenwoordig het discours lijkt te domineren? Ik stel een andere theorie voor die misschien nog groter is dan welke andere factor dan ook, en die te maken heeft met het veronderstelde ‘belang’ van elke reeks. Anekdotisch genoeg dachten gewone fans met wie ik heb gesproken – zelfs degenen die door de jaren heen verrassend veel Marvel-afleveringen hebben bijgehouden sinds ‘Avengers: Endgame’ de zaken afrondde – gewoon niet dat ‘Agatha All along’ alles was. “noodzakelijk” in het grote geheel. Het is moeilijk voor te stellen dat Wanda Maximoff van Elizabeth Olsen bijvoorbeeld langskomt voor een verrassende cameo, of dat een baanbrekende onthulling over het personage van Aubrey Plaza op de een of andere manier de gebeurtenissen in ‘Avengers: Doomsday’ zal beïnvloeden. (Kijkers hebben zelfs nog meer huiswerk in het verschiet wanneer een andere spin-off met de voorlopige titel “Vision Quest” wordt ergens volgend jaar gelanceerd.) Wat “The Penguin” betreft, een Batman-spin-off zonder enige echte Batman erin zou altijd moeilijker te verkopen zijn. Colin Farrells optreden als gangster Oz Cobb werd in grote lijnen gezien als het scènestelende hoogtepunt van ‘The Batman’, maar was dat genoeg om het algemene publiek mee te krijgen met wat in wezen ‘The Sopranos’ in Gotham City is?
Misschien ging het toch nooit om kijkers. Zou het zo simpel kunnen zijn als het idee dat geen van beide verhalen, hoe op zichzelf staand en kleinschalig ook, zich in de eerste plaats leende voor een fenomeen van Game of Thrones-formaat? Er zijn onderweg tal van plotwendingen en verrassende onthullingen geweest, die allemaal opnieuw hebben gedefinieerd hoe “The Penguin” en “Agatha All along” zich tot nu toe gedurende hun respectievelijke seizoenen hebben ontvouwd. Maar vergeleken met ‘WandaVision’ die Wanda’s afdaling in schurkenstaten in gang zette in ‘Doctor Strange in the Multiverse of Madness’ of ‘The Batman’ die de populairste superheld ooit opnieuw definieerde, was het deck misschien altijd gestapeld tegen deze spin-offshows.
Misschien zouden The Penguin en Agatha All along de regel moeten zijn, en niet de uitzondering
Na dit alles zouden de lezers kunnen denken dat dit opiniestuk heeft geleid tot vernietigende kritiek op de manier waarop Marvel en DC te werk zijn gegaan met hun twee grootste shows die momenteel worden uitgezonden. Is het tenslotte niet een enorme mislukking dat je iemand op straat tegenkomt die niet de moeite heeft genomen om een seconde van een van beide series te kijken? Wat ik in plaats daarvan voorstel, is echter precies het tegenovergestelde. Tegen alle verwachtingen in zou het model van ‘The Penguin’ en ‘Agatha All along’ de weg kunnen zijn naar een beter superhelden-ecosysteem – een waarin niet elk stukje media een baanbrekend fenomeen op evenementformaat hoeft te zijn, en een waar degenen die de tijd nemen om erin te investeren, worden beloond door te schrijven dat hun tijd echt waard is.
Zou het te controversieel zijn om te beweren dat degenen die naast “The Penguin” en “Agatha All along” volgen, zijn getrakteerd op enkele van de beste en meest vermakelijke verhalen van elke franchise in jaren? Op de een of andere manier heeft het veranderen van de angstaanjagende Penguin in een moedersjongen die wanhopig op zoek is naar liefde en acceptatie hem tot een van de meest fascinerende en veelzijdige figuren van het landgoed gemaakt. En door een charismatische acteur als Kathryn Hahn daadwerkelijk de tijd en ruimte te geven om haar eigen grenzen te verkennen en haar eigen verhaal te vertellen – zonder te worden ontspoord door Mephisto-afleidingen of andere onnodige afleidingen, let wel – is Agatha Harkness getransformeerd van een wandelende meme in een feitelijk karakter. Hoewel ik niet zo ver wil gaan om beide series op één lijn te stellen met het beste ‘Star Wars’-aanbod in jaren, laten we dit het ‘Andor’-effect noemen, waarbij schrijvers simpelweg binnen de grenzen verhalen kunnen vertellen waarin ze geïnteresseerd zijn. van een grote franchise een win-winsituatie voor iedereen wordt.
Er valt zelfs te pleiten dat Marvel en DC prioriteit moeten blijven geven aan sterke scripts en op zichzelf staande verhalen boven extravaganties in het gedeelde universum. Geen van beide series is perfect, en we hebben nog weken te gaan voordat ze de landing doorzetten (of niet). Maar als je het mij vraagt wijzen ‘Agatha All along’ en ‘The Penguin’ de weg vooruit – gebrek aan buzz of niet. Soms kan minder misschien echt meer zijn.
