Wetenschappers proberen buitenaardse wezens te verleiden zich te verbergen met chemische stof in bloed

Astrobiologen in Duitsland ontwikkelen een nieuw testapparaat dat kan helpen om slapende te plagen buitenaardse microben om zichzelf te onthullen – en het belangrijkste ingrediënt is een gebruikelijke aminozuur dat is in overvloed gevonden in menselijk bloed.

“L-serine, dit specifieke aminozuur dat we hebben gebruikt, (…) We kunnen het zelf in ons lichaam bouwen,” vertelde onderzoeker Max Riekeles, die helpt om het buitenaardse jagende apparaat te ontwikkelen, aan Mashable.

De verbinding komt ook gangbaar over de oceanen van de aarde en zelfs in de buurt van de donkere en buitenaardse ecosystemen die omringen diepzee hydrothermische ventilatieopeningenwaar het leven ver weg van overal evolueerde, kon het zichzelf voeden via fotosynthese. NASA Ook onderzoekers hebben L-serine en vergelijkbare “eiwitogene” aminozuren gevonden-die van vitaal belang zijn voor het vermogen van veel organismen om hun eigen eiwitten te synthetiseren- begraven in meteorieten. Deze en andere ontdekkingen hebben wetenschappers afgevraagd of ze zich afvragen of er een aminozuren buiten de wereld ooit hebben geholpen Het leven evolueert elders in de kosmos.

“Het kan een eenvoudige manier zijn om het leven te zoeken in de toekomst Mars Missies, “volgens Riekeles, die trainde als een ruimtevaartingenieur aan de Technische Universiteit van Berlijn, waar hij nu werkt aan extraterrestueel biosignature -onderzoek.

“Maar het is natuurlijk altijd de basisvraag: ‘Was daar ooit leven?'”

Riekeles en het apparaat van zijn team profiteren van een fenomenen genaamd “Chemotaxis”, het mechanisme waarbij microben, waaronder vele soorten van bacterie evenals een ander volkoren van microscopische organismen genaamd Archaea, migreren in reactie op chemicaliën in de buurt.

Jaren van onderzoek heeft aangetoond dat veel kleine organismen een sterke voorkeur hebben voor “De L-serinegradiënt omhoog gaan“Op weg naar hogere L-serineconcentraties. Dit feit leidde ertoe dat Riekeles en zijn collega’s hun testkit ontwikkelden met twee kamers gedeeld door een dun, semi-poreus membraan: de eerste kamer zou een monster van een andere wereld innemen, terwijl de tweede video- Gecontroleerde kamer zou een verleidelijke concentratie L-serine in water vasthouden.

“Maar het is natuurlijk altijd de basisvraag: ‘Was daar ooit leven?'”

Toegegeven, het idee om eencellige organismen te bestuderen door ze te zien bewegen, gaat helemaal terug naar de vroegste dagen van de microbiologie, toen Antonie van Leeuwenhoek de eerste krant over deze kleine wezens in 1676 instelde.

“Vooruitgang in hardware en software de afgelopen jaren brengt echt de echt ouderwetse manier op om experimenten te doen met visuele observaties,” zei Riekeles, “vooral wanneer je het combineert met big data, machine learning enzovoort.”

Voor hun nieuwste experimenten, onlangs gepubliceerd in het tijdschrift Frontiers in astronomie en ruimtewetenschappenRiekeles en zijn mede-onderzoekers concentreerden zich op drie “extremofiel“Soorten die in sommige van kunnen overleven en bloeien Aarde’s zwaarste omstandigheden. Elke kandidaat werd geselecteerd om de soorten kleine buitenaardse levensvormen te benaderen die misschien echt van een onherbergbare uiterlijk leven ruimte Wereld – zoals Mars ‘ Kosmische straalstraalt, woestijnoppervlak Of Jupiter’s ijzige, waterige manen: EuropaGanymede en Callisto.

“De bacterie Pseudoalteromonas haloplanktis,, P. Halohet overleeft bij echt koude temperaturen, bijvoorbeeld: “Riekeles vertelde Mashable”, en het is ook tolerant voor zoute omgevingen. “

“En de zoute omgeving, als het gaat om Mars, is interessant omdat er verondersteld wordt dat er veel zouten op het Mars -oppervlak zijn,” voegde hij eraan toe.

Naast de microbe P. Halodie werd geoogst uit de oceanen af Antarctica en kan gelukkig groeien bij onderaanvriestemperaturen tot 27,5 graden Fahrenheit (-2,5 graden Celsius), het team testte ook de bacteriële spore Bacillus subtilis en archeon Haloferax vulkanii. Een vorm van darmbacteriën gevonden over diersoorten, B. subtiel Ontwikkelt een beschermende schaal die in staat is om temperaturen tot 212 F (100 C) te verdragen. En H. Volcansgevonden in de Dode Zee en andere zwaar gezouten gebieden, kan agressieve blootstellingen aan straling weerstaan, waardoor frequente vergelijkingen tussen deze en Hypothetische Martian -microben.

“Het is niet alleen zouttolerant,” merkte Riekeles op. “Als je het niet in een omgeving plaatst waar zout is, zal het niet overleven.”

Een kweek van haloferax vulkanii -bacteriën.
Credit: Granitehead1 / Wikimedia Commons

Alle drie de microben in de studie verhuisden van de monsterkamer naar de testkamer met de L-serine bij een snelle clip. Binnen een uur produceerde elk een “celdichtheid” van ongeveer 200 procent meer microben in de testkamers die ongeveer 1,5 gram L-Sirene per liter water bevatten. Wat meer is, B. subtiel Geklommen naar 400 procent meer bacteriën tijdens tests die de concentratie van L-serinemoleculen verdubbelden.

“We hebben ook andere stoffen geprobeerd, zoals glucose en ribose,” voegde Riekeles eraan toe, “maar L-serine was, voor deze drie organismen, de meest krachtige.”

Dirk Schulze-Makuch-een professor in planetaire bewoonbaarheid aan de technische universiteit in Berlijn, die met Riekeles aan dit project werkte-waarschuwde dat uitdagingen nog steeds blijven voordat een apparaat als dit het Mars-oppervlak kan aanraken.

“Eén groot probleem,” schreef Schulze-Makuch voor de website Grote denk“Het vinden van een plek die toegankelijk is voor een lander, maar waar vloeibaar water ook kan bestaan.”

“De zuidelijke hooglanden van Mars zouden aan deze voorwaarden voldoen,” zei hij. Een andere mogelijkheid zou op lage hoogte plekken zijn op Mars zoals de vloer van de uitgestrekte Canyon Valles Marineris of binnen grottenwaarbij “atmosferische druk voldoende is om vloeibaar (zout) water te ondersteunen.”