Waarom ‘prosociale AI’ het raamwerk moet zijn voor het ontwerpen, inzetten en besturen van AI

Sluit u aan bij onze dagelijkse en wekelijkse nieuwsbrieven voor de laatste updates en exclusieve inhoud over toonaangevende AI-dekking. Meer informatie
Nu AI elke sfeer van het moderne leven doordringt, is de centrale uitdaging waarmee bedrijfsleiders, beleidsmakers en innovators worden geconfronteerd niet langer de vraag of ze intelligente systemen moeten adopteren, maar hoe. In een wereld die wordt gekenmerkt door escalerende polarisatie, uitputting van hulpbronnen, eroderend vertrouwen in instituties en vluchtige informatielandschappen, is het van cruciaal belang om AI zo te ontwikkelen dat het op zinvolle en duurzame wijze bijdraagt aan het welzijn van mens en planeet.
Prosociale AI – een raamwerk van ontwerp-, implementatie- en bestuursprincipes dat ervoor zorgt dat AI zorgvuldig wordt toegesneden, getraind, getest en gericht om mensen en de planeet te verbeteren – is meer dan een moreel standpunt of PR-vernisje. Het is een strategische benadering om AI te positioneren binnen een bredere ecologie van intelligentie die collectieve bloei belangrijker vindt dan beperkte optimalisatie.
Het ABCD van het potentieel van AI: van somberheid naar glorie
De grondgedachte voor prosociale AI komt voort uit vier met elkaar verweven domeinen: agency, binding, klimaat en verdeeldheid (ABCD). Elk domein benadrukt het tweeledige karakter van AI: het kan bestaande disfuncties versterken of fungeren als katalysator voor regeneratieve, inclusieve oplossingen.
- Bureau: Te vaak vertrouwen AI-gestuurde platforms op verslavende loops en ondoorzichtige aanbevelingssystemen die de autonomie van de gebruiker uithollen. Prosociale AI kan daarentegen keuzevrijheid activeren door de herkomst van de suggesties te onthullen, betekenisvolle gebruikerscontroles te bieden en de veelzijdige aard van menselijke besluitvorming te respecteren. Het gaat niet alleen om ‘toestemming’ of ‘transparantie’ als abstracte modewoorden; het gaat over het ontwerpen van AI-interacties die de menselijke complexiteit erkennen – het samenspel van cognitie, emotie, lichamelijke ervaring en sociale context – en individuen in staat stellen door hun digitale omgeving te navigeren zonder te bezwijken voor manipulatie of afleiding.
- Verlijming: Digitale technologieën kunnen samenlevingen opsplitsen in echokamers of dienen als bruggen die diverse mensen en ideeën met elkaar verbinden. Prosociale AI past genuanceerde taalkundige en culturele modellen toe om gedeelde interesses te identificeren, constructieve bijdragen te benadrukken en empathie over grenzen heen te bevorderen. In plaats van de verontwaardiging om aandacht aan te wakkeren, helpt het deelnemers complementaire perspectieven te ontdekken, de banden tussen gemeenschappen te versterken en de delicate sociale structuren te versterken die samenlevingen bij elkaar houden.
- Klimaat: De relatie van AI met de omgeving is vol spanningen. AI kan toeleveringsketens optimaliseren, klimaatmodellering verbeteren en milieubeheer ondersteunen. De rekenintensiteit van het trainen van grote modellen brengt echter vaak een aanzienlijke ecologische voetafdruk met zich mee. Een prosociale lens vereist ontwerpen die deze winsten afwegen tegen de ecologische kosten – waarbij gebruik wordt gemaakt van energie-efficiënte architecturen, transparante levenscyclusanalyses en ecologisch gevoelige datapraktijken. In plaats van de planeet als een bijzaak te beschouwen, verankert prosociale AI klimaatoverwegingen als een hoofdprioriteit: AI moet niet alleen adviseren over duurzaamheid, maar moet ook duurzaam zijn.
- Divisie: De desinformatiecascades en ideologische kloven die ons tijdperk bepalen, zijn geen onvermijdelijk bijproduct van technologie, maar het resultaat van ontwerpkeuzes die viraliteit boven waarheidsgetrouwheid bevoorrechten. Prosociale AI gaat dit tegen door culturele en historische geletterdheid in haar processen te verankeren, contextuele verschillen te respecteren en mechanismen voor factchecking te bieden die het vertrouwen vergroten. In plaats van kennis te homogeniseren of verhalen van bovenaf op te leggen, bevordert het geïnformeerd pluralisme, waardoor digitale ruimtes beter bevaarbaar, geloofwaardiger en inclusiever worden.
Dubbele geletterdheid: AI en NI integreren
Het realiseren van deze visie hangt af van het cultiveren van wat we ‘dubbele geletterdheid’ zouden kunnen noemen. Aan de ene kant is er sprake van AI-geletterdheid: het beheersen van de technische complexiteit van algoritmen, het begrijpen hoe vooroordelen uit data voortkomen en het opzetten van rigoureuze mechanismen voor verantwoording en toezicht. Aan de andere kant staat natuurlijke intelligentie (NI): een alomvattend, belichaamd begrip van menselijke cognitie en emotie (hersenen en lichaam), persoonlijke identiteit (zelf) en culturele inbedding (de samenleving).
Deze NI-geletterdheid is geen zachte vaardigheid die zich in de marge van innovatie bevindt; het is fundamenteel. Menselijke intelligentie wordt gevormd door neurobiologie, fysiologie, interoceptie, culturele verhalen en gemeenschapsethiek – een ingewikkeld tapijtwerk dat de reducerende noties van ‘rationele actoren’ overstijgt. Door NI-geletterdheid in dialoog te brengen met AI-geletterdheid kunnen ontwikkelaars, besluitvormers en toezichthouders ervoor zorgen dat digitale architecturen onze multidimensionale menselijke realiteit eren. Deze holistische benadering bevordert systemen die ethisch verantwoord en contextgevoelig zijn en in staat zijn de menselijke capaciteiten aan te vullen in plaats van te beperken.
AI en NI in synergie: Prosociale AI gaat verder dan nulsomdenken
De populaire verbeelding zet machines vaak tegenover mensen in een nulsomwedstrijd. Prosociale AI daagt deze dichotomie uit. Denk eens aan de schoonheid van complementariteit in de gezondheidszorg: AI blinkt uit in patroonherkenning en doorzoekt enorme hoeveelheden medische beelden om afwijkingen op te sporen die menselijke specialisten zouden kunnen ontgaan. Artsen maken op hun beurt gebruik van hun belichaamde cognitie en morele instincten om resultaten te interpreteren, complexe informatie te communiceren en rekening te houden met de bredere levenscontext van elke patiënt. Het resultaat is niet simpelweg een efficiëntere diagnostiek; het is meer humane, patiëntgerichte zorg. Soortgelijke paradigma’s kunnen de besluitvorming op het gebied van recht, financiën, bestuur en onderwijs transformeren.
Door de precisie van AI te integreren met het genuanceerde oordeel van menselijke experts, kunnen we overstappen van hiërarchische command-and-control-modellen naar collaboratieve intelligentie-ecosystemen. Hier gaan machines om met complexiteit op grote schaal en zorgen mensen voor de morele visie en culturele vloeiendheid die nodig zijn om ervoor te zorgen dat deze systemen authentieke publieke belangen dienen.
Het bouwen van een prosociale infrastructuur
Om prosociale AI in de kern van onze toekomst te verankeren, hebben we een gezamenlijke inspanning in alle sectoren nodig:
Industrie- en technologiebedrijven: Vernieuwers kunnen voorrang geven aan ‘human-in-the-loop’-ontwerpen en expliciet statistieken belonen die verband houden met welzijn in plaats van met betrokkenheid, tegen elke prijs. In plaats van AI te ontwerpen om gebruikers aan zich te binden, kunnen ze systemen bouwen die informeren, empoweren en verheffen – gemeten aan de hand van verbeteringen in de gezondheidsresultaten, het opleidingsniveau, de ecologische duurzaamheid of de sociale cohesie.
Voorbeeld: De Partnerschap op het gebied van AI biedt kaders voor prosociale innovatie en helpt ontwikkelaars richting verantwoorde praktijken te leiden.
Maatschappelijke organisaties en NGO’s: Gemeenschapsgroepen en belangenorganisaties kunnen de ontwikkeling en inzet van AI begeleiden en nieuwe tools in de praktijk testen. Ze kunnen etnisch, taalkundig en cultureel diverse perspectieven naar de ontwerptafel brengen, en ervoor zorgen dat de resulterende AI-systemen een breed scala aan menselijke ervaringen en behoeften dienen.
Onderwijsinstellingen: Scholen en universiteiten moeten dubbele geletterdheid in hun leerplannen integreren en tegelijkertijd kritisch denken, ethiek en culturele studies versterken. Door AI- en NI-geletterdheid te bevorderen kunnen onderwijsinstellingen ervoor zorgen dat toekomstige generaties bekwaam zijn in machinaal leren (ML) en diep geworteld zijn in menselijke waarden.
Voorbeeld: De MIT Schwarzman College of Computing en Stanford’s Institute for Mensgerichte AI illustreren transdisciplinaire benaderingen die technische nauwkeurigheid verenigen met menselijk onderzoek.
Regeringen en beleidsmakers: Wet- en regelgevingskaders kunnen prosociale innovatie stimuleren, waardoor het voor bedrijven economisch levensvatbaar wordt om AI-systemen te produceren die transparant en verantwoordelijk zijn en in lijn zijn met sociale doelstellingen. Burgervergaderingen en openbare raadplegingen kunnen dit beleid informeren en ervoor zorgen dat de richting van AI de diverse stemmen van de samenleving weerspiegelt.
Voorbij de dozen naar een holistische hybride toekomst
Nu AI diep in het mondiale sociaal-economische weefsel is geïntegreerd, moeten we weerstand bieden aan de impuls om technologie te behandelen als een zwarte doos die is geoptimaliseerd voor specifieke maatstaven. In plaats daarvan kunnen we ons een hybride toekomst voorstellen waarin de intelligentie van mens en machine samen evolueert, geleid door gedeelde principes en gebaseerd op een holistisch begrip van onszelf en onze omgeving. Prosociale AI gaat verder dan een simplistische keuze tussen innovatie en verantwoordelijkheid. Het biedt een rijker scala aan mogelijkheden, waarbij AI kracht geeft in plaats van verslaafden, verbindt in plaats van fragmenteert en regenereert in plaats van uitput.
De toekomst van AI zal niet uitsluitend worden bepaald door computervaardigheid of algoritmische sluwheid. Hoe we deze capaciteiten organisch in de menselijke sfeer verweven, zal deze definiëren, waarbij we de wisselwerking tussen brein en lichaam, onszelf en de samenleving, lokale nuances en planetaire imperatieven erkennen. Door dit te doen creëren we een bredere standaard voor succes: een standaard die niet alleen wordt gemeten aan de hand van winst of efficiëntie, maar ook aan de bloei van mensen en de veerkracht van de planeet.
Prosociale AI kan op dat pad dienen. De toekomst begint nu, met een nieuw ABCD: Astreven naar een inclusieve samenleving; Bgeloof dat u eraan bijdraagt dat dit gebeurt; Ckies aan welke kant van de geschiedenis je wilt staan; En Do wat jij denkt dat goed is.
Na twee decennia met UNICEF en de publicatie van diverse boekenDr. Cornelia C. Walther is momenteel een senior fellow aan de Universiteit van Pennsylvania die werkt aan ProSocial AI.
DataBeslissers
Welkom bij de VentureBeat-community!
DataDecisionMakers is de plek waar experts, inclusief de technische mensen die datawerk doen, datagerelateerde inzichten en innovatie kunnen delen.
Als u meer wilt lezen over de allernieuwste ideeën en actuele informatie, best practices en de toekomst van data en datatechnologie, sluit u dan aan bij DataDecisionMakers.
Je zou zelfs kunnen overwegen om zelf een artikel bij te dragen!
Lees meer van DataDecisionMakers
Source link