Hoewel het idee van een snelle, genereus door AI gegenereerde podcast voor sommige fans en makers misschien angstaanjagend klinkt, zien andere spelers in de industrie het als een onvermijdelijkheid. Oskar Serrander, die zijn AI-meets-podcastingstudio Wondercraft omschrijft als “Canva voor audio”, zegt dat hij AI ziet als een manier om creatievelingen te helpen “te produceren met de snelheid van de cultuur”. Hoewel hij toegeeft dat er grenzen zijn aan AI, zoals de manier waarop de technologie doorgaans put uit eerdere ideeën in plaats van nieuwe concepten te creëren, bewondert hij de manier waarop het de toetredingsdrempel voor sommige merken of makers zou kunnen verlagen.
Serrander merkt op dat er minder podcastmakers zijn dan OnlyFans-makers. Ondertussen zijn er miljoenen YouTube-kanalen en “dan heb je TikTok en andere socialemediakanalen en al die makers” die concurreren om de aandacht van mensen. AI, zegt hij, kan leiden tot de “democratisering van podcasts”, wat uiteindelijk resulteert in wat hij denkt dat een interessantere – en winstgevendere – industrie zou kunnen zijn.
Toegegeven, dat is niet hoe degenen die diep in de kunst van podcasten zitten het zien. Jason Saldanha, chief operating officer van het non-profit digitale radiodistributiebedrijf PRX, zegt dat de makers waarmee hij heeft gewerkt op hun hoede lijken te zijn voor AI, deels omdat ze geloven dat “de echte kracht van het medium de relatie tussen gastheer en publiek is.” (Openbaarmaking: PRX distribueert podcasts voor het moederbedrijf van WIRED, Condé Nast.)
Hoewel het zeker verleidelijk is om AI te gebruiken om een podcast in 20 talen te vertalen en deze gewoon de wereld in te sturen, verlegt het de grenzen van de authenticiteit van een werk. “De meest succesvolle podcasts hebben een een-op-eenrelatie met hun publiek, alsof het publiek gelooft dat ze met die mensen in dezelfde kamer interacteren of met hen samenwerken om samen een probleem op te lossen”, zegt Saldanha. Het aanspreken van een AI-stem om het nieuws van de dag te lezen of zelfs een gloednieuw verhaal te creëren dat verband houdt met het nieuws van de dag, lijkt misschien verleidelijk voor degenen die geld willen verdienen met podcasten, maar op de lange termijn denkt hij dat het een verloren zaak is.
“De overgrote meerderheid van de audiobedrijven wordt gerund door voormalige radiobestuurders die in de jaren ’90 reclamevolumes draaiden die bijna 50 procent van de content op de radio vormden”, legt Saldanha uit. “Dat zorgde voor een moment waarop het publiek dacht: ‘Dit zijn te veel advertenties. Ik heb een alternatief nodig’, dus gingen ze naar Napster en daarna naar Spotify.”
Nu die leidinggevenden in digitale audio werken, zegt Saldanha, passen ze dezelfde tactieken toe en proberen ze podcasts tot het uiterste te gelde te maken. Als ze dat doen en tegelijkertijd meer podcasts aan de markt toevoegen, zal dat een premium vorm van content devalueren, waardoor de hele podcastindustrie in gevaar komt.
“Dit soort bedrijven overspoelen de markt met content om het laagste niveau van engagement te krijgen, en dat is prima als strategie, maar het is geen strategie voor de lange termijn”, zegt Saldanha. “Het is vies en slecht, en uiteindelijk snijd je je neus eraf om wat extra geld te verdienen.”
Caloroga Shark ziet dat anders. Voor Francis zou AI deel moeten uitmaken van een mix van tools die podcastmakers gebruiken om op te vallen in een druk veld. Luisteraars “zullen beslissen welke shows het waard zijn om te blijven, of ze nu AI gebruiken of niet”, zegt hij. Pager-protocol kan wel of niet in die mix zitten.
