Het ijs van deze nabijgelegen dwergplaneet kan een overblijfsel zijn van een vuile oceaan

Pluto is de beroemdste dwergplaneet, deels vanwege de zeer publieke degradatie van de negende planeet van het zonnestelsel twintig jaar geleden.

Maar een relatief obscure dwergplaneet in de belangrijkste asteroïdengordel zou de meest toegankelijke ijzige wereld voor aardbewoners kunnen zijn. ruimte. Hoewel het minder dan 600 mijl breed is, Ceres lijkt rijk aan waterijs te zijn, en nieuw onderzoek van Purdue University en NASA’s Jet Propulsion Laboratory helpt bevestigen dat dit zo was eens doorweekt bij stromend water.

Jarenlang bracht Ceres experts in verwarring met zijn krateroppervlak. Deze putten leken te diep en te stijf om op een gepensioneerde te bestaan water wereld. Wetenschappers denken nu dat dit misschien helemaal geen tegenstrijdigheid is, als ze rekening houden met een belangrijk ingrediënt: modder – en misschien heel veel ervan.

“Onze interpretatie van dit alles is dat Ceres een ‘oceaanwereld’ was zoals Europa (een van de manen van Jupiter), maar met een vuile, modderige oceaan”, zegt Mike Sori, een planetair geofysicus bij Purdue, in een verklaring. “Toen de modderige oceaan na verloop van tijd bevroor, ontstond er een ijskorst met een klein beetje rotsachtig materiaal erin.”

NASA’s Dawn-ruimtevaartuig observeerde tussen 2015 en 2018 kraters op de dwergplaneet Ceres.
Krediet: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA / ASI / INAF

Met behulp van computermodellen ontdekte het team dat er vuil in was gemengd CeresDe oude oceaan had het ijs van de dwergplaneet kunnen versterken, de vorm van de kraters kunnen behouden en een deel van de andere geologie ervan voor lange tijd kunnen behouden. Dit mengsel zorgt ervoor dat het oppervlak zowel ijskoud als sterk is. De studie verschijnt in het journaal Natuur Astronomie.

Eerdere inzichten suggereerden dat als de dwergplaneet ijskoud zou zijn, de kraters gemakkelijk zouden vervormen, zoals gletsjers die over de aarde stromen – of als kleverige honing, zei Sori.

Het artikel, geleid door promovendus Ian Pamerleau, stelt dat het oppervlak van Ceres in feite bedekt is met ijs – misschien wel 90 procent ervan. Door middel van simulaties testte het team verschillende korstscenario’s en ontdekte dat vuil ijs ervoor kon zorgen dat de korst miljarden jaren lang niet “stroomde”. Met deze structuur zou de dwergplaneet op lagere diepten geleidelijk modderiger en minder bevroren worden.

Een NASA-ruimtevaartuig heeft tussen 2015 en 2018 het oppervlak van Ceres van dichterbij bekeken Dawn-missie. Die waarnemingen brachten de ongebruikelijke heldere plekken van de dwergplaneet aan het licht als een zoute korst van natriumcarbonaat, hetzelfde soort zout dat mensen gebruiken als waterontharder.

Nadat ze naar de missiegegevens hadden gekeken, dachten wetenschappers dat het zout misschien het residu was een enorm, zilt reservoir ongeveer 40 kilometer onder de grond en honderden kilometers breed. Meteorieteninslagen smolten sneeuwbrij net onder het oppervlak of veroorzaakten grote breuken in de dwergplaneet, waardoor zout water uit ijsvulkanen kon sijpelen.

Heldere kenmerken op het oppervlak van dwergplaneet Ceres zijn een zoute korst van natriumcarbonaat, hetzelfde soort zout dat mensen gebruiken als waterontharder.
Krediet: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA

Astrobiologen hebben zich afgevraagd of er eenvoudig microbieel leven zou kunnen bestaan ​​op Ceres, de dichtstbijzijnde bevroren oceaanwereld bij de aarde, op een afstand van gemiddeld 420 miljoen kilometer. De Nationale Academies Planetary Science Decadal Survey heeft NASA onlangs aanbevolen terug te keren naar Ceres om monsters te verzamelen.

Meer robotmissies naar de dwergplaneet zouden voor meer inzichten en vergelijkingspunten kunnen zorgen ijzige manen van het buitenste zonnestelsel, zoals dat van Saturnus Enceladus en die van Jupiter Europa En Ganymedeszei Sori.

“Sommige van de heldere kenmerken die we aan het oppervlak van Ceres zien, zijn de overblijfselen van de modderige oceaan van Ceres, die nu grotendeels of geheel bevroren is en op het oppervlak uitbarst,” zei hij. “We hebben dus een plek om monsters te verzamelen uit de oceaan van een oude oceaanwereld waar het niet zo moeilijk is om een ​​ruimtevaartuig naartoe te sturen.”