Mijn evaluatieproces voor een espressomachine voor thuis is vergelijkbaar met hoe ik standaard koffiezetapparaten test. Eerst was en droog ik alle verwijderbare onderdelen en accessoires met de hand. Voor de meeste espressomachines omvat dit de filtermand, metalen portafilter-inzetstukken, watertank enzovoort. Vervolgens voer ik één brouwcyclus uit met alleen heet water om eventueel restmateriaal van de productie weg te spoelen.
De meeste automatische espressomachines, afgezien van de fraaie superautomatische modellen, hebben geen geïntegreerde espressomachine koffiemolen en ik test espressomachines het liefst met versgemalen koffie, niet met voorgemalen koffie, dus zorg ik voor mijn eigen molen: de Breville Smart Grinder Pro. Ik heb om twee redenen voor deze conische braamslijpmachine gekozen. Ten eerste is hij meer gekalibreerd voor espresso dan voor druppelen of andere zetstijlen. Dat betekent dat het een koffiebonenmaling produceert die vrij fijn is. Ten tweede is de maalgrootte consistent uniform. Beide factoren zijn van cruciaal belang voor een goed espressobrouwproces.
Om foto’s te maken, begin ik met de voorgestelde methode die wordt beschreven in de producthandleiding van een bepaalde machine. Meestal omvat dit de verwachte hoeveelheid koffiedik per shot, samen met eventuele richtlijnen met betrekking tot de grofheid. Op dezelfde manier volg ik de instructies voor het aanstampen (licht, gemiddeld of hard aanstampen) als de handleiding deze bevat.
Waar mogelijk zet ik tijdens al mijn testruns dubbele shots espresso. Ik zorg ervoor dat ik het gewicht registreer van de koffiedik die ik gebruik, plus het gewicht van de espresso voor elke shot die ik trek. Met deze gegevens, samen met de metingen van een draagbare refractometer, kan ik twee belangrijke percentages berekenen: totaal opgeloste vaste stoffen en extractiepercentage.
Net als bij elke koffiezet ligt het ideale extractiepercentage voor espresso tussen de 18% en 22%. Dit levert een uitgebalanceerd kopje op, ervan uitgaande dat je een gelijkmatige en efficiënte extractie van koffiebestanddelen uit je koffiedik uitvoert (zowel smaak als cafeïne).
Niet veel espressomachines voor thuis kunnen kwaliteitsshots maken. Deze werd uit de Breville Barista Express gehaald.
Als u teveel extraheert, loopt u het risico dat na het goede onaangename smaken (bitterheid) vrijkomen. Aan de andere kant van de schaal hebben ondergeëxtraheerde brouwsels vaak onontwikkelde smaken. Bij gebrek aan suikers en andere gekarameliseerde organische chemicaliën zullen deze shots zuur, zwak en waterig smaken.
In tegenstelling tot een kopje filterkoffie moet een espresso van barista-kwaliteit geconcentreerd zijn. Excellent drip heeft doorgaans een TDS-percentage van 1,3% of 1,4%, terwijl goede espresso een veel hoger percentage heeft. De Breville Barista Express produceerde bijvoorbeeld shots met TDS-percentages tot wel 12,4%.
De shots die ik maakte waren gebalanceerd, met een extractie van 18,6%. De testkoffiebonen die ik gebruik zijn dezelfde soort die ik gebruik voor standaard koffiezetapparaten: Costco Kirkland Colombian. Het is een middeldonkere branding die ook geschikt is voor het zetten van espresso.
Veel espressomachines hebben stoompijpjes voor het opschuimen van melk. Met de Breville Bambino wordt het stomen van melk bijzonder eenvoudig.
Ten slotte probeer ik melk op te schuimen met elke koffiemachine die is uitgerust met een stoompijpje. Ik leg de algehele ervaring met het stoompijpje vast, of het proces nu een fluitje van een cent is, een lastig karwei of ergens daartussenin.
U kunt gestoomde melk gebruiken om espressodranken in caféstijl te maken, zoals lattes en cappuccino’s.
