Omdat er verschillende standaarden en oplaadtechnologieën van kracht zijn, is het veel moeilijker dan het zou moeten zijn om erachter te komen wat een kabel kan doen. Er zijn een paar dingen die de moeite waard zijn om te weten tijdens het winkelen.
USB-normen: De Universal Serial Bus (USB)-standaard dateert uit 1996, maar heeft in de jaren daarna veel nieuwe standaarden, herzieningen en connectortypen gekend. In plaats van ze hier allemaal door te nemen, proberen we te benadrukken wat belangrijk is.
Connectoren: Hoewel USB-C gelukkig een standaard verbindingstype aan het worden is, wil je kabels met connectoren die op je bestaande apparaten passen. Tegenwoordig kan dat nog steeds USB-A, Lightning of zelfs MicroUSB betekenen. Houd er rekening mee dat de mogelijkheden van elke kabel beperkt zijn tot het oudste verbindingstype.
Gegevens: De gegevensoverdrachtsnelheid is altijd in megabits per seconde (Mbps) of gigabits per seconde (Gbps). U weet volgens de norm tot welke snelheid een kabel moet kunnen:
- USB 2.0 ondersteunt 480Mbps
- USB 3.0 ondersteunt 5 Gbps
- USB 3.1 ondersteunt 10 Gbps
- USB 3.2 Gen 1 ondersteunt 5 Gbps
- USB 3.2 Gen 2 ondersteunt 10 Gbps
- USB 3.2 Gen 3 ondersteunt 20 Gbps
- USB 4.0 ondersteunt 40 Gbps
Stroom: Hoewel kabelfabrikanten altijd de maximale oplaadsnelheid vermelden, bepaalt uw apparaat hoeveel stroom het moet verbruiken. Het is dus belangrijk om te weten welke standaarden het ondersteunt en uw kabel te combineren met de juiste voedingsadapter. De laadsnelheid van een kabel wordt gemeten in Watt (W). Soms vermelden fabrikanten de specificaties van de kabel in kleine lettertjes. Als er geen W vermeld staat, kunt u dit berekenen door de spanning (V) en de stroomsterkte (A) te vermenigvuldigen, ervan uitgaande dat ze wel vermeld staan.
Basis USB-C-kabels zijn passief en kunnen maximaal 60 watt dragen. Kabels die 100 watt of meer kunnen dragen, soms omschreven als actief, moeten e-markerchips bevatten die de kabel en zijn mogelijkheden identificeren.
De Power Delivery (PD)-standaard komt zo dicht mogelijk bij een gemeenschappelijke standaard. Een paar fabrikanten, zoals OnePlus, Oppo en Xiaomi, hebben nog steeds eigen oplaadstandaarden. Dan is er nog de Quick Charge (QC)-standaard van Qualcomm, die jarenlang het populairst was voor telefoons, hoewel Quick Charge 4+ PD ondersteunt. Zelfs PD heeft een variant genaamd Programmable Power Supply (PPS), die deel uitmaakt van de USB PD 3.0-standaard. PPS maakt realtime aanpassingen mogelijk om de efficiëntie te maximaliseren en telefoons zoals de Samsung Galaxy S22-reeks op te laden met maximaal 45 watt in plaats van de gebruikelijke 18. De nieuwste toevoeging aan PD is Extended Power Range (EPR), waarmee USB-C-kabels kunnen worden gedragen tot 240 watt (vroeger was dit beperkt tot 100 watt).
Thunderbolt was een eigen interface ontwikkeld door Intel en Apple, maar staat nu open voor royaltyvrij gebruik (nog steeds gecertificeerd door Intel). Met Thunderbolt 3 heeft de standaard de USB-C-connector overgenomen en is in staat gegevensoverdrachtssnelheden tot 40 Gbps te bereiken en 100 watt vermogen te leveren met behulp van de PD-standaard. Thunderbolt 4 brengt verschillende verbeteringen met zich mee, vooral gerelateerd aan het videosignaal (ondersteuning voor twee 4K-schermen of een 8K-scherm). Het ondersteunt ook de USB 4-standaard en is achterwaarts compatibel met eerdere standaarden.
Kabelcertificering: Er zijn een paar soorten kabelcertificering. Wanneer een kabel gecertificeerd is, betekent dit meestal dat deze onafhankelijk is getest en voldoet aan specifieke normen. Het geeft je als koper een gerust gevoel dat je kabel presteert zoals de fabrikant beweert. Certificering kan duur zijn en daarom schuwen veel kabelfabrikanten het, maar dat betekent niet noodzakelijkerwijs dat hun kabels van slechte kwaliteit zijn. De USB-implementeerdersforum (USB-IF) is een non-profitorganisatie die zich inzet voor het bevorderen van USB-technologie. Het wordt gerund door leden als Apple, Google, HP, Microsoft en Intel, stelt specificaties vast en biedt certificering. Als een kabel is gecertificeerd door de USB-IF, is deze getest om er zeker van te zijn dat deze voldoet aan de normen. Apple heeft zijn eigen Made for iPhone (MFi)-certificering voor Lightning-kabels. Intel certificeert Thunderbolt-kabels. Gecertificeerde kabels hebben meestal het relevante logo op de connector. (Thunderbolt-kabels hebben bijvoorbeeld een bliksemschicht.)
