Waarom sommige gezinnen $ 500.000 zullen betalen voor Ivy League Admissions Consulting: ‘Het is de investering waard’

Op de beste scholen van het land, waaronder veel in de Ivy League, schommelen de acceptatiepercentages rond het laagste niveau ooit.

“Toelating tot een universiteit wordt steeds competitiever en er is veel stress bij gezinnen over de inzet en hoe ze binnen kunnen komen”, zegt Thomas Howell, de oprichter van Forum Education, een in New York gevestigd bijlesbedrijf.

Voor sommige gezinnen is het een investering om hun kind naar een topschool te laten gaan, en daarom is er bijna geen limiet aan wat ze uitgeven aan docenten, studieadviseurs en examenvoorbereiding.

Ondertussen, nu de stickerprijs op sommige particuliere hogescholen bijna zes cijfers per jaar bedraagt, hebben sommige studenten gekozen voor goedkopere openbare scholen of alternatieven voor een bepaalde graad. Voor degenen die bereid zijn te betalen voor een vierjarige privéopleiding zou het de moeite waard moeten zijn, zo luidt vaak het sentiment.

“De waardepropositie van het hoger onderwijs splitst zich,” zei Howell, “het is óf een topschool, óf een echte waarde.”

Voor deze lichting studenten is het “top 20% of bust”, voegde hij eraan toe.

Als gevolg hiervan ervaren universiteiten in de zogenaamde “Ivy Plus” een recordtoename in het aantal aanvragen, zo blijkt uit een rapport van de Common Application.

De ‘Ivy Plus’ is een groep die doorgaans de acht particuliere hogescholen omvat die deel uitmaken van de Ivy League – Brown, Columbia, Cornell, Dartmouth, Harvard, University of Pennsylvania, Princeton en Yale – plus de University of Chicago, Duke, Massachusetts Institute of Technologie en Stanford.

Om in deze elitegroep van scholen te komen, zoeken veel gezinnen hulp van buitenaf om een ​​voorsprong te krijgen.

Meer van Persoonlijke financiën:
In 2025 zullen meer hogescholen sluiten
Dit zijn de top 10 best betalende universiteitsmasters
De stickerprijs op sommige hogescholen bedraagt ​​nu bijna $100.000 per jaar

“De consensus is dat het alleen de moeite waard is om naar de universiteit te gaan als het een levensveranderende universiteit is”, zegt Hafeez Lakhani, oprichter en president van Lakhani Coaching in New York.

“Wat niet veranderd is, zijn de mensen met enorme middelen die bereid zijn meer dan 100.000 dollar te investeren, wat ongeveer 20% van onze klanten is,” zei Lakhani. “Dit is misschien wel het grootste ding waar ze aan hebben uitgegeven, afgezien van een auto.”

De cliënten van Lakhani Coaching geven gemiddeld $58.000 uit aan counseling, maar volgens Lakhani hebben sommigen in de loop van een aantal jaren zelfs $800.000 uitgegeven.

Tegen die prijs krijgen studenten “in wezen een docent op SEAL-teamniveau in bijna elke klas”, zei hij. Lakhani stelde de academische ondersteuning gelijk aan het hoogste niveau van organisatie en uitvoering dat de training van een Navy Seal belichaamt, de speciale operatiemacht die staat voor zee-, lucht- en landteams.

Lakhani rekent 1.600 dollar per uur voor zijn diensten, het hoogste tarief bij zijn bedrijf, en toch kiezen gezinnen er vaak voor om met hem samen te werken boven de minder ervaren coaches daar, van wie sommigen ongeveer 290 dollar per uur vragen, zei hij.

Zelfs als hij meer zou vragen, zou die dynamiek waarschijnlijk niet veranderen, voegde hij eraan toe.

Ouders zeggen vaak: “Het is de investering waard”, voegde hij eraan toe. “Dat woord investeren komt steeds weer terug.”

Bij Command Education in New York ontmoeten begeleiders wekelijks leerlingen vanaf de achtste tot de negende klas. Gezinnen betalen $ 120.000 per jaar, exclusief de voorbereiding van de Standards Admission Test (SAT) of American College Test (ACT). Toen ze afstudeerden, hadden ze ongeveer een half miljoen dollar uitgegeven.

Command beschikt over een klantenkring van 200 studenten wereldwijd, meestal op basis van wie het eerst komt, het eerst maalt, hoewel ze studenten zullen afwijzen als ze denken dat ze niet het gewenste resultaat kunnen opleveren, aldus Christopher Rim, de oprichter en CEO.

“Uiteindelijk zijn de resultaten het belangrijkst”, zegt hij.

Tien jaar geleden startte Howell Forum Education in New York City, maar zijn bedrijf groeide sinds de pandemie enorm, zei hij.

“Na Covid gebeurden er twee dingen: de normale leeromgeving viel uiteen, er was meer tijd op de dag voor bijles – en er was meer behoefte aan”, zei Howell.

In het licht van de toegenomen vraag stijgen de tarieven ook, met ongeveer 30% per jaar, zei hij.

Zijn docenten rekenen nu tot $ 1.250 per uur voor academische hulp, exclusief collegebegeleiding.

Volgens Howell’s verslag komt de overgrote meerderheid van de studenten van privéscholen in New York City met een gezinsinkomen van meer dan $ 1.500.000. Vorig jaar gaven deze gezinnen gemiddeld zo’n 38.000 dollar uit aan bijles, vaak als aanvulling op een studieadviseur.

‘Dit is geen buurtleraar die een bijbaantje op zich neemt,’ zei Howell. Deze academische docenten werken fulltime in het veld en halen ver in de zes cijfers, zei hij, en twee docenten van zijn staf verdienden vorig jaar meer dan $1.000.000.

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de activiteiten op het gebied van universiteitsadvies jaar na jaar groeien, deels gedreven door de toegenomen zorgen over het rendement op investeringen van universiteiten, waardoor deze specialisten volgens IBISWorld, een marktonderzoeksbureau, een waardevolle uitgave worden. In 2024 bedroeg de totale omzet $3 miljard.

Natuurlijk hebben veel middelbare scholen docenten en adviseurs die kosteloos hetzelfde doel dienen.

Afhankelijk van het aantal studenten in een klas kan het echter lastig zijn om persoonlijk advies te krijgen over de studieplanning.

Bovendien neemt het aantal studieadviseurs dat beschikbaar is voor studenten al jaren gestaag af. Momenteel is de nationale verhouding tussen studenten en adviseurs 405 op 1, volgens de National Association for College Admission Counseling.

Degenen die zich hulp van buitenaf kunnen veroorloven, hebben een voordeel.

Volgens het National Bureau of Economic Research hebben kinderen uit gezinnen in de top 1% ruim twee keer zoveel kans om naar een ‘Ivy Plus’-universiteit te gaan als kinderen uit gezinnen uit de middenklasse met vergelijkbare SAT- of ACT-scores.

“Hoger onderwijs is een onvolmaakte meritocratie”, zei Lakhani.

De rijkste studenten uit de beste particuliere scholen van het land concurreren echter vooral onderling, omdat scholen een gediversifieerde klas willen opbouwen.

“Als je solliciteert vanuit een welvarende familie, zijn de mensen met wie je concurreert mensen die in een vergelijkbare categorie zitten”, zei Lakhani.

De ironie is dat de meesten niet willen toegeven dat ze particuliere hulp hebben gekregen, ook al hebben ze het geluk die te krijgen.

“Elke ouder wil zeggen dat hun kind het zelf doet”, zegt Rim.

In een onderzoek van de onpartijdige, non-profit onderzoeksgroep Opportunity Insights van de Harvard Universiteit werd het geschatte toekomstige inkomen van studenten op de wachtlijst die uiteindelijk naar Ivy League-scholen gingen, vergeleken met degenen die in plaats daarvan naar openbare universiteiten gingen.

Uiteindelijk kwam de groep economen uit Harvard en Brown University tot de conclusie dat het bezoeken van een Ivy League-universiteit een “statistisch onbeduidende impact” heeft op de inkomsten.

Naast inkomen zijn er echter nog meer voordelen.

Bijvoorbeeld door een college te volgen in de categorie ‘Ivy-plus’ in plaats van een zeer selectieve openbare instelling verdubbelt bijna de kans om naar een elite graduate school te gaan en verdrievoudigt de kans om bij een prestigieus bedrijf te werken, volgens Opportunity Insights.

Leiderschapsposities worden onevenredig vaak bekleed door afgestudeerden van een paar zeer selectieve particuliere hogescholen, zo blijkt uit het Opportunity Insights-rapport.

Bovendien vergroot het de kansen van studenten om uiteindelijk de bovenste 1% van de inkomensverdeling te bereiken met 60%.

“Zeer selectieve particuliere hogescholen dienen als toegangspoort tot de hogere regionen van de samenleving”, aldus de onderzoekers.

“Omdat deze hogescholen momenteel studenten uit gezinnen met een hoog inkomen tegen aanzienlijk hogere tarieven toelaten dan studenten uit gezinnen met een lager inkomen met vergelijkbare academische kwalificaties, bestendigen ze privileges,” voegde ze eraan toe.

Abonneer je op CNBC op YouTube.