Turkije’s Koerden zijn op hun hoede voor pad naar vrede nadat PKK verklaart met staakt -het -vuren

Diyarbakir, Turkije – Een belangrijk Verklaring van staakt -het -vuren Op zaterdag wekte een mix van emoties in Zuidoost-Turkije en Noord-Irak, waar mensen de dupe van het 40-jarige conflict tussen Koerdische militanten en de Turkse staat droegen.
De staakt -het -vuren van de militanten kan een belangrijke boost voor de president markeren Recep Tayyip Erdogan’s overheid, twee dagen na hun gevangen leider riep de groep op om te ontwapenen.
Op de straten van Diyarbakir, de grootste stad in het Koerdische-meerderheid van Turkije, zuidoost, sommigen die familieleden hadden verloren die vochten aan de kant van de Koerdistan Workers ‘Party, of PKK, waren op hun hoede om hun vertrouwen in de Turkse regering te stellen. Turkije moet nog geen gedetailleerde reactie geven op de aankondiging van de staakt -het -vuren van de PKK.
“We vertrouwen ze niet, ze zeiden eerder dezelfde dingen, er is niets veranderd. Twaalf jaar geleden zeiden ze vrede, vrede, vrede. Toen was er een staakt -het -vuren en toen zagen we wat er gebeurde, ‘zei Turkan Duman, 56, verwijzend naar een Vorig vredesproces Dat is in 2015 kapot gegaan.
Ze zei dat haar zoon momenteel een 12-jarige gevangenisstraf uitzit voor PKK-lidmaatschap. Hij werd gevangengezet nadat hij de Syrische grens had overgestoken om te vechten met Koerdische troepen tegen de Islamitische Staatsgroep bij Kobani Eind 2014.
Duman verloor ook twee broers die werden gedood vechten tegen Turkse veiligheidstroepen in het midden van de 2010 nabij Lice, een stad ten noorden van Diyarbakir, waar de PKK werd opgericht in 1978.
Kiymet Soresoglu, die net als Duman deel uitmaakt van de Peace Mothers ‘Association, uitte ook twijfel over de bedoelingen van de regering. “Natuurlijk willen we dat vrede wordt gevestigd. We zijn bang omdat ze plannen maken of (konden) een truc spelen, ‘zei ze.
Soresoglu, 55, heeft ook een zoon die een gevangenisstraf dient als lid van de PKK, die door Turkije en haar westerse bondgenoten als een terroristische organisatie wordt beschouwd.
Hij raakte gewond in Vechten in Diyarbakir’s Downtown Sur District toen het eerdere staakt -het -vuren 10 jaar geleden kapot ging. “Er is geen enkele centimeter land over in Koerdistan waar het bloed van martelaren niet is afgeworpen,” zei ze.
“Als ze ons vertellen om onze wapens neer te leggen zonder iets voor terug te verwachten, zullen wij, de guerrilla’s en moeders van martelaren, dit niet accepteren. Wij zouden degenen zijn die de wapens van onze kinderen zouden nemen en de strijd zouden voortzetten. ‘
Duman zat samen met haar vriend, voegde eraan toe: ‘Maar we willen vrede. Vrede zodat er geen bloed meer wordt vergoten, het is een zonde. ‘
Sinds de PKK in 1984 zijn gewapende campagne tegen de Turkse staat lanceerde, zijn tienduizenden overleden. Exacte slachtoffers zijn moeilijk te berekenen, maar de International Crisis Group zegt dat 7.152 zijn gedood sinds de gevechten in juli 2015 zijn hervat, waaronder 646 burgers, 1.494 leden van de veiligheidstroepen en 4.786 PKK -militanten.
De aankondiging van zaterdag werd twee dagen eerder voorafgegaan door een gevangen PKK -leider Abdullah Ocalan’s oproep voor de groep om te ontwapenen en te ontbinden.
Vahap Coskun, een docent rechtsmiddelen aan de Dicle University van Diyarbakir, zei dat dit aangaf hoe nauw het PKK -leiderschap in Noord -Irak was gevestigd met Ocalan ondanks zijn 25 jaar achter de tralies.
“Een zeer hoge drempel is gekruist in termen van ontwapening,” zei hij, eraan toevoegend dat hij verwachtte dat de PKK snel zou bewegen om een congres te houden om zichzelf op te lossen.
“In tegenstelling tot het laatste oplossingsproces, wordt dit oplossingsproces met de grootste gevoeligheid met betrekking tot het gebruik van tijd behandeld,” voegde Coskun eraan toe.
Over de bergachtige Iraakse grens, die jarenlang opstandelingen van PKK in Turkije zag glippen om aanvallen te organiseren, verwelkomde Koerden in Sulaymaniyah het staakt -het -vuren met hoopvolle verwachting.
Najmadin Bahaadin beschreef het als een “historisch moment” anders dan eerdere vredesovereenkomsten.
“Het is niet zoals de eerdere experimenten waarbij de PKK de oorlog verschillende keren stopte en vrede eiste, maar (Turkse president Recep Tayyip) Erdogan en het Turkse beleid waren niet overtuigd,” zei hij. “Het lijkt erop dat ze deze overtuiging nu allebei hebben bereikt.”
Sulaymaniyah, in de semi-autonome Koerdische regio van Noord-Irak, is de stad die het dichtst bij het hoofdkantoor van de PKK in de Qandil Mountains staat en veel locals ondersteunen de groep.
Awat Rashid vroeg zich af of Ocalan door zijn ontvoerders onder druk was gezet om het vredesbod uit te brengen.
“Als de heer Ocalan in de Qandil -bergen was, zou hij bovenop zijn leiderschapsraad deze vredesbeslissing nemen? Dit is de vraag die moet worden gesteld, ‘zei hij. “In hoeverre denkt u dat dit betrouwbaar is en het kan worden vertrouwd?”
——
Bladti, de goede daden van Zuid -Afrika, I.