Kottayam:
De verdieping van de transatlantische onenigheid kan de ruimte overlaten voor autoritaire bevoegdheden om internationale normen in hun voordeel te hervormen.
Het dramatische Oval Office Showdown Tussen de Amerikaanse president Donald Trump en de Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy op 28 februari stuurden rillingen via de Transatlantic Alliance, waarbij diplomatieke inspanningen en economische onderhandelingen in realtime werden afgebroken.
De fallout vestigt de aandacht op een grotere crisis voor de op regels gebaseerde liberale internationale orde.
Washington DC heeft zich traditioneel gepositioneerd als de verdediger van democratie, vrije markten en veiligheidsallianties.
De kwikbenadering van de Trump -regering van het buitenlands beleid, in combinatie met de verdeeldheid retoriek rond Oekraïne, verzwakt echter dit beeld.
De kloof met KYIV heeft niet alleen invloed op het voortbestaan van Oekraïne, maar geeft ook aan dat de internationale verplichtingen van Amerika kunnen worden onderworpen aan binnenlandse politieke berekeningen.
Verschuivingen in de toezeggingen van de VS-Atlantische Alliantie
De weigering van Trump om de garanties te bieden aan Oekraïne, in combinatie met zijn bredere scepsis tegenover de NAVO, suggereert dat Washington zich misschien richt op een meer pragmatische benadering van transatlantische relaties.
Deze onzekerheid heeft Europese leiders aangespoord om te overwegen hun eigen defensie -initiatieven te versterken.
Volgens voormalig Duitse ambassadeur Wolfgang Ischingerde geschiedenis heeft de gevaren aangetoond om Europa te verlaten om Rusland alleen te verwerken. De mislukkingen van de Minsk -proces En Normandy Talkssamen met Europa’s ineffectieve behandeling van de Bosnische oorlogtoonde de behoefte aan sterk Amerikaans leiderschap.
Wanneer Washington zich losmaakt, escaleert Rusland – zoals gezien bij de annexatie van de Krim en de Oekraïne -invasie van 2022. Europa kan echter geen passieve speler blijven.
Ischinger roept op tot een Europese Defensie-Unie (EDU) om de militaire samenwerking, gezamenlijke inkoop en strategische besluitvorming te verbeteren. Tegelijkertijd zijn Europese beleidsmakers dat ongemakkelijk met de mogelijkheid van een herschikking van de VS-Rusland. Trump’s retoriek suggereert Hij kan proberen spanningen te de-escaleren met Moskou, mogelijk op kosten van Oekraïne. Dit kan de NAVO -bondgenoten in Oost -Europa alarmeren, met name Polen en de Baltische staten, die de Amerikaanse militaire aanwezigheid als essentieel beschouwen als essentieel voor het afschrikken van Russische strategieën.
Impact op de Amerikaanse wereldwijde status
Het diplomatieke spektakel in het Oval Office heeft de Amerikaanse geloofwaardigheid beschadigd als een betrouwbare bondgenoot.
Het openbare karakter van de berisping van Trump naar Zelenskyy, in combinatie met de kritiek van vice -president JD Vance op de oorlogsinspanning van Oekraïne, heeft Getrokken percepties Dat Washington zelfs belangrijke partners kan verlaten. Europese leiders, waaronder Chief van het EU -buitenlands beleid Kaja Kallaszijn zo ver gegaan dat ze suggereren dat de VS niet langer de leider van de vrije wereld is, die Europa oproept om op te treden.
De situatie roept ook bezorgdheid uit over de bredere strategische belangen van Amerika.
De VS profiteren van een stabiel Europa dat de Russische en Chinese invloed kan compenseren. Een verzwakte transatlantische alliantie zou tegenstanders kunnen versterken, de Amerikaanse invloed kunnen uithollen en de effectiviteit van door de westers geleide internationale instellingen kunnen verminderen.
Als Washington zijn bondgenoten niet geruststellen, kan Europa in toenemende mate alternatieve regelingen onderzoeken, waaronder een grotere militaire coördinatie met het VK en diepere partnerschappen met Indo-Pacific-bondgenoten.
US-Oekraïne Mineral deal
De drang van president Trump voor de Amerikaanse toegang tot de enorme minerale rijkdom van Oekraïne wordt geconfronteerd met onzekerheid na een gespannen ovale kantoorconflict.
Oekraïne heeft US $ 14,8 biljoen aan zeldzame aarde en kritische mineralenmaar mist actieve extractieprojecten. Trump’s Claim van US $ 500 miljard op zeldzame aardes wordt betwist, zoals de wereldwijde markt is slechts US $ 12 miljard waard. Bovendien, 40 procent van de minerale reserves van Oekraïne en 20 procent van koolwaterstoffen staan onder Russische controle. Met China domineert 90 procent van de zeldzame aardverwerking, de haalbaarheid van de deal blijft onduidelijk.
De mislukte minerale overeenkomst van de VS-Oekraïne was bedoeld om de prioriteit van Washington de toegang te geven tot de enorme zeldzame aarde en kritische minerale reserves van Oekraïne. Deze bronnen zijn essentieel voor defensie -industrieën, productie van elektrische voertuigen en geavanceerde technologische sectoren.
De deal stortte echter in temidden van de beschuldigingen van Trump dat Zelenskyy ondankbaar was voor eerdere Amerikaanse steun en zijn aandringen op beveiligingsverzekeringen voordat een overeenkomst werd afgerond.
De bredere implicaties van deze deal gaan verder dan Oekraïne.
De VS blijven afhankelijk van China voor zeldzame aardverwerking en het beveiligen van Oekraïense mineralen werd gezien als een manier om de dominantie van Beijing te compenseren.
De vastgelopen onderhandelingen hebben Washington echter zonder een duidelijk alternatief verlaten, waardoor beleidsmakers worden gedwongen hun supply chain -strategie te heroverwegen.
Ondertussen kunnen Europese landen, die al de economische en militaire banden met Oekraïne verdiepen, tussen deze middelen stappen. Deze verschuiving zou de inspanningen van Europa om zijn eigen onafhankelijke supply chain te ontwikkelen, te versnellen, waardoor de afhankelijkheid van zowel China als de VS wordt verminderd.
Onzekere toekomst van het vredesproces van Riyadh
Ten slotte het lot van De Riyadh Peace Talks, georganiseerd door Saoedi -Arabië Met brede internationale participatie, gericht op het verkennen van een mogelijke regeling tussen Oekraïne en Rusland, is onzeker geworden. De Oval Office Betrokkenheid heeft dit proces aanzienlijk gecompliceerd Claims van meer steun voor Trump bij “Problemen van vrede in Oekraïne.”
Zelenskyy’s aandringen op veiligheidsgaranties als een voorwaarde voor een vredesakkoord heeft hem op gespannen voet gezet met Trump, die steeds meer open lijkt voor rechtstreeks onderhandelen met Rusland.
De weigering van de Trump -regering om zich te binden aan voortdurende militaire hulp verzwakt de onderhandelingspositie van Oekraïne en roept bezorgdheid over Europese bondgenoten over de betrouwbaarheid van de VS als beveiligingspartner.
Omdat Europa zijn steun voor Oekraïne bevestigt, dreigt het Riyadh Peace Initiative te worden overschaduwd door een transatlantische fractuur.
Te midden van speculatie dat Trump militaire hulp aan Oekraïne kan verminderen, Europese leiders bevestigden hun steun opnieuw. De Britse premier Keir Starmer beloofde voortdurende steun en ondertekende een lening van US $ 4,5 miljard voor de verdediging van Oekraïne.
De Franse president Emmanuel Macron verwierp de bewering van Trump dat Zelenskyy ‘gokt met de Tweede Wereldoorlog’, waarin stond dat de echte dreiging Poetin was. De Duitse kanselier Olaf Scholz en andere EU -leiders herhaalden vergelijkbare gevoelens, waarbij sommigen oproepen tot een grotere Europese verantwoordelijkheid in de verdediging van Oekraïne.
In de tussentijd, Moskou zag de US-Oekraine Rift met sarcasmehet beschouwen als een kans om zijn eigen voorwaarden te pushen voor een staakt -het -vuren.
De reactie van Europa op de verschillende dimensies van deze crisis zal cruciaal zijn.
Als EU -leiders een uniforme strategie voor Oekraïne kunnen smeden, de samenwerking op het gebied van defensie kunnen verdiepen en een grotere economische veerkracht kunnen vestigen, kunnen ze mogelijk het leiderschapsvacuüm vullen dat door ons onzekerheid is achtergelaten.
Deze verschuiving kan leiden tot een gefragmenteerde wereldorde waarbij Europa een meer centrale rol speelt in het wereldwijde bestuur. Als de transatlantische onenigheid zich echter verdiept, kan dit de ruimte overlaten voor autoritaire bevoegdheden om internationale normen in hun voordeel te hervormen.
KM Seethi is directeur, Inter University Center for Social Science Research and Extension (IUCSSRE), Mahatma Gandhi University (MGU), Kerala, India. Hij diende ook als senior hoogleraar internationale betrekkingen en decaan van sociale wetenschappen bij MGU.
(Oorspronkelijk gepubliceerd onder Creatieve commons door 360info))
(Behalve de kop, is dit verhaal niet bewerkt door NDTV -personeel en is gepubliceerd vanuit een gesyndiceerde feed.)
