Stephen Dysley: Nucleaire wapens maken mannen zoals John Swine – maar ze hebben Oekraïne misschien gered en kunnen ons op een dag redden

Dingen zijn in een mooie afsluiting gekomen wanneer Ian Blackford het geluid van oorzaak is. De voormalige Westminster -leider van SNP heeft aanleiding gegeven tot woede van zijn partij op alle niveaus voor zijn opmerkingen over kernwapens.

Dit is een indicatie van hoe extreem de nationalisten zijn op de vraag hoe de provocerende opmerkingen zo wazig en bloedloos waren dat je een geavanceerde graad in kremalinologie nodig zou hebben om ze te ontleden. (Als Schotland ooit de veiligheid van het Britse nucleaire preventief in de steek heeft gelaten, vermoed ik dat we allemaal snel of later een spoedcursus in de kremlinologie krijgen.)

De wens van Donald Trump om de kosten van de Europese veiligheid voor Europese mensen te lossen, drong Blackford aan op de ‘hersenconcentratie op een multilaterale aanpak’ en zei dat ‘de nucleaire capaciteit van het VK moet worden aangepakt in het Amerikaanse en Europese betrokkenheid van de engagement. Hij zei: ‘Een reis voor ontwapening van kernwapens’.

Een multilaterale ‘reis’ is geen partijbeleid.

De positie van SNP is min of meer dezelfde ezel-ban-bum unilateraal unilateraal dat wordt bespioneerd door Michael Foot. Er was tenminste een excuus om een ​​romantisch radicaal in het been te zijn. SNP is een partij van diepe gecondenseerde technocraten. Ze weten absoluut dat de tridant die zich overgeeft, een grootschalig gokken zal betekenen tegen geschiedenis en menselijke natuur.

Maar niemand. Ze blijven nog steeds aan de Kumbaya -politiek van de campus. In reactie op Blackford zei John Swine: ‘Ik denk dat de bezetting van kernwapens immoreel is.’

Voordat ik zegt wat ik doe met die negen woorden, zal ik accepteren dat veel goede en plichtmatige zielen het eens zijn met de eerste minister. Al hun aantallen zijn allemaal politieke persits en aanbidders van elke God. Hun moraliteit wordt eerlijk gehouden en zijn bedoelingen zijn eervol.

En ze zijn verkeerd, en dus is John varkens.

Mijn argument is niet dat kernwapens een essentieel kwaad zijn, maar het onderhouden ervan is een morele optie. Gerechten denken aan deze apparaten, alleen in termen van ernstige vernietiging, zal het gebruik ervan worden blootgesteld aan het menselijk leven. Maar tegen deze analyse moeten we twee concurrerende opvattingen bepalen.

Een daarvan is dat, onder de meest buitengewone omstandigheden, ernstige vernietiging noodzakelijk of op zijn minst onmisbaar is.

Harry Truman’s beslissing om Hiroshima en Nagasaki te bombarderen was verantwoordelijk voor de doden als een kwart van één lakh -Japanners, een vreselijke tol die moet worden herinnerd met een coole reflectie en overwinning zou nooit iets moeten hebben.

Toch wanneer we die dag verloren zijn en daarna mensen in het leven brengen, kunnen we niet vergeten dat het de nederlaag van het rijk van Tokio en de overwinning van de bondgenoten in het Verre Oosten garandeert. Een atoombombardementen hielp bij het beëindigen van de zesjarige wereldoorlog.

Een andere is dat de grotere capaciteit van nucleaire wapens niet in hun gebruik is, maar dat het gebruik van hun gebruik wordt gebruikt. Omdat we weten hoeveel verwoesting 80 jaar geleden op die Japanse steden is gebeurd, begrijpen we de vreselijke kracht van deze wapens.

We weten dat vandaag (veel geavanceerdere) inzet van atomaire kernkoppen veel, totale vernietiging binnen enkele kilometers straal zal betekenen.

Dit kan het schoolwerk van de hand van ‘niet in mijn naam’ bang maken, alleen over de mogelijkheid om in de actie van de westerse kracht te worden gebracht, maar het is het destructieve vermogen dat kernwapens aantrekkelijk maakt voor elk land dat zichzelf ten goede komt in oorlog.

Het risico op totale vernietiging vermindert de mogelijkheid van conflicten. Het stopt ook de meest martial van despoten.

Voor bewijsmateriaal hoeven we niet verder te kijken dan de krantenkoppen van vandaag. Als Oekraïne zijn kernwapens had behouden, is het niet mogelijk dat Rusland zijn grondgebied zou hebben aangevallen.

Op een bepaald moment in het volgende decennium zal China Taiwan zeker bijna belegeren. Als Taipei een manier had om Beijing te vernietigen, zou de mogelijkheid van aanval bijna nul zijn geworden.

Ik weet niet of Blackford de oorzaak van multilateralisme heeft aangenomen, of ziet het eruit als een dekking om het voor onbepaalde tijd op kernwapens te houden, maar als het de laatste is, moet het worden verwijderd met hypocrisie en moet er duidelijk over zijn. Hiervoor is zijn partij een boodschap, niet alleen zijn partij, hij moet onmiddellijk luisteren.

Nucleaire wapens zijn niets meer dan een hulpmiddel. Wat maakt het uit wie ze hebben en hoe ze ze gebruiken. In de juiste handen kunnen ze een vijand beschermen, stoppen en waar nodig kunnen onderwerpen met de almachtige kracht. In verkeerde handen kunnen ze worden vertrouwd om landen te intimideren of om een ​​groot aantal burgers te elimineren.

Nucleair wapendebat mag niet gaan over multilaterale versus unilaterale ontwapening, maar zou de bezetting van deze wapens moeten richten in de handen van de staten dat een wenselijk wereldwijde orde (bijdraagt ​​aan onafhankelijke, democratische, zakelijke landen gebonden door de rechtsstaat) en ze buiten de toegang tot staten en andere instellingen bedreigen die de orde, zoals Iran en terroristische groepen en terroristische groepen bedreigen.

Er zijn enkele dingen die niet graag goede westerse liberalen accepteren, de kracht van hen werkt en deze angst is een krachtige motivator van onze tegenstanders.

Vijanden met grote hengels proberen niet iedereen te overtuigen om stokken te verlaten, omdat egoïsme besluit dat de meeste niet zullen doen. Het antwoord is om een ​​eigen stok te krijgen.

De eerste minister is het niet eens. In een Holirud -debat vorige week merkte hij op: ‘Oekraïne is vandaag binnengevallen, ondanks alle bezetting van kernwapens … Nucleaire wapens hebben Rusland er niet van weerhouden Oekraïne aan te vallen.’

Als Swine gelooft, is hij geen serieus persoon, want als hij een serieus persoon was, gelooft hij dat niet.

Oekraïne heeft de grootste en dwaze beslissing genomen sinds het bereiken van onafhankelijkheid en ondertekend een Memorandum van Boedapest in 1994, waardoor Kiev ermee instemde de controle van het Sovjet-tijdperk over kernwapens te verlaten.

Op zijn beurt werd beloofd de Verenigde Staten, Verenigd Koninkrijk – en Rusland te beschermen.

Oekraïne hield zijn vertrouwen in niet-oefening en zekerheid van een globale orde. Nu betaalt dit dagelijks de meest barbaarse waarde voor zijn idealisme. De eerste minister is van mening dat de invasie en bezetting van Rusland van Oekraïne kan worden gescheiden door ontwapening van Oekraïne, het is niet alleen idealisme, maar ook ideologie – fatale, wishful ideologie.

Swine is een product van de jaren zestig en dus gingen alle vrede, liefde en zone -badges naar zijn hoofd. Onze tijd wordt verwijderd van die triviale, zelfgenoot. Het is een eeuw van instabiliteit, regionaal conflict, terrorisme en constante bedreigingen voor de nationale veiligheid. Geen kleurstof, bloemenkracht en liefde-in das voor ons.

We moeten onszelf redden en kernwapens zijn een belangrijk hulpmiddel in ons arsenaal. We moeten ze niet bij hen neerleggen, nergens bij, maar we moeten ook niet zoveel sap-to-score leiden dat we graag intimideren of zelfs aanvallen in plaats van de middelen om de meest angstaanjagende vijand te stoppen.

Dit is een donker en gevaarlijk tijdperk en we moeten gelijk zijn aan de crises die ons tegenkomen. Het publiek begrijpt dit.

Ze willen niet dat hun kinderen of kleinkinderen en kleinkinderen in de loop van de jaren naar oorlog marcheren, puur omdat nucleaire wapens mannen zoals John Swine vragen hebben gemaakt.

De SNP komt nooit in aanmerking om de verdediging serieus te nemen en het zal nooit zijn, tenzij hij zijn irrationele vijandigheid ten opzichte van wapens werpt die Oekraïne redden en op een dag ons land kunnen redden.