De rechters van het Hooggerechtshof klonken woensdag zeer verdeeld over het geschil van San Francisco met de Environmental Protection Agency over de manier waarop kan worden voorkomen dat vervuild water tijdens zware stormen in de Stille Oceaan stroomt.
Het ging om een technisch geschil over de taal die wordt gebruikt in de door EPA afgegeven vergunningen.
De zaak roept de vraag op: kunnen toezichthouders een stad straffen als deze in grote lijnen “bijdraagt” aan de watervervuiling, of moeten ze zich in plaats daarvan uitsluitend richten op de feitelijke lozingen van verontreinigende stoffen in de stad?
Een uitspraak over deze kwestie zou de macht van de EPA om normen voor schoon water af te dwingen scherp kunnen beperken.
Advocaten van San Francisco vertelden de rechtbank dat het “oneerlijk en onwerkbaar” was om de stad mogelijk aansprakelijk te stellen voor enorme boetes vanwege vervuild water langs de stranden van de Stille Oceaan nabij de stad.
Deze vervuiling kan afkomstig zijn van andere bronnen rond de baai, zeiden ze.
“San Francisco kan zijn eigen lozingen controleren, niet de waterkwaliteit”, zegt Tara Sweeney, plaatsvervangend stadsadvocaat. “We willen onze beperkingen begrijpen. Deze vergunning vertelt ons niet wat we moeten doen.”
Ze zei dat Los Angeles hetzelfde probleem heeft in Zuid-Californië. Ze zei dat een grote stad aansprakelijk kan worden gehouden voor vervuild oceaanwater, ook al kunnen de verontreinigende stoffen afkomstig zijn van tientallen andere gemeenten.
De liberalen van het hof waren het er snel mee oneens.
De wet “zegt dat je aan de waterkwaliteitsnormen moet voldoen. Wat is er duidelijker dan dat?” vroeg rechter Elena Kagan.
“Er wordt van u gevraagd uw verantwoordelijkheid te nemen”, zei rechter Sonia Sotomayor.
Maar opperrechter John G. Roberts Jr. en rechter Brett M. Kavanaugh zeiden dat de EPA steden specifieker moet vertellen wat ze moeten doen om aan de wet te voldoen.
‘Je zit voor tientallen miljoenen dollars aan de haak, en je kent je verplichtingen niet’, zei Kavanaugh, terwijl hij de kwestie vanuit het perspectief van de stad bekeek.
Een advocaat van het ministerie van Justitie die de EPA vertegenwoordigde, was het daar absoluut niet mee eens.
“San Francisco weet wat het moet doen. Het oude rioolsysteem faalt”, zegt Frederick Liu, assistent van de procureur-generaal.
Tijdens hevige regenval kan de Oceanside-fabriek van de stad de afvoer van stormen niet aan, en rioolwater en vervuild water worden in de Stille Oceaan geloosd.
Hij was het ermee eens dat de stad boetes van tientallen miljoenen dollars kan krijgen wegens het lozen van verontreinigende stoffen in strijd met de vergunning.
De advocaten van de stad zeiden dat het werkelijke aantal miljarden dollars zou kunnen bedragen.
De stad en het graafschap San Francisco hadden de vergunning van de EPA betwist omdat deze verder ging dan de federale wetgeving, maar verloren in het 9e Circuit met 2-1.
Het Hooggerechtshof zal waarschijnlijk begin volgend jaar uitspraak doen.
Milieuactivisten hadden scherpe kritiek op de stadsadvocaten van San Francisco omdat ze beroep hadden ingesteld.
“De Clean Water Act bevat niet de beperking die San Francisco de rechtbank vraagt in te voeren – een beperking die de EPA ervan zou weerhouden ervoor te zorgen dat vervuilers de volksgezondheid en veiligheid niet bedreigen”, zegt Sanjay Narayan, raadsman van de Sierra Club.
“Dat is een uiterst onverantwoordelijke beslissing en een slechte dienst voor de inwoners van San Francisco en het land als geheel.”
