Is er leven op Mars? Wetenschappers zijn al lange tijd op zoek naar een antwoord op deze vraag. Hoewel er tot nu toe geen concreet bewijs is gevonden, heeft een recent onderzoek van NASA de nieuwsgierigheid gewekt. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie suggereert dat microben mogelijk een potentieel thuis vinden onder het bevroren water op het oppervlak van de rode planeet.
Op basis van computermodellen hebben de auteurs van het onderzoek ontdekt dat de hoeveelheid zonlicht die het waterijs binnendringt voldoende kan zijn om fotosynthese te laten plaatsvinden in de ondiepe plassen smeltwater onder het oppervlak van dat ijs.
Het fotosyntheseproces wordt door planten en andere organismen gebruikt om lichtenergie om te zetten in chemische energie op zoek naar voedsel.
Op aarde blijken vergelijkbare waterpoelen die zich in ijs vormen, vol leven te zitten, waaronder algen, schimmels en microscopisch kleine cyanobacteriën; ze halen allemaal energie uit fotosynthese.
Wat suggereert de studie?
Het NASA-onderzoek werd geleid door Aditya Khuller, verbonden aan het Jet Propulsion Laboratory (JPL) van het ruimteagentschap in Zuid-Californië. Het artikel werd gepubliceerd in Nature Communications Earth & Environment.
“Als we vandaag de dag ergens in het universum leven proberen te vinden, zijn blootstelling aan ijs op Mars waarschijnlijk een van de meest toegankelijke plaatsen waar we naar moeten zoeken”, zei Khuller.
Omdat Mars twee soorten ijs heeft: bevroren water en bevroren koolstofdioxide, heeft het onderzoeksteam naar het waterijs gekeken als een potentiële gastheer van leven.
Bij het traceren van de oorsprong zeiden de onderzoekers dat grote hoeveelheden ervan waren gevormd uit sneeuw vermengd met stof dat op het oppervlak was gevallen tijdens een reeks ijstijden op Mars in de afgelopen miljoen jaar. De oude sneeuw, die nu tot ijs is gestold, is nog steeds bezaaid met stofdeeltjes, voegde het eraan toe.
Hoewel deze stofdeeltjes het licht in de diepere lagen van het ijs kunnen verduisteren, vormen ze de sleutel tot de verklaring hoe ondergrondse waterplassen in het ijs kunnen ontstaan nadat ze aan de zon zijn blootgesteld.
“Donker stof absorbeert meer zonlicht dan het omringende ijs, waardoor het ijs mogelijk opwarmt en tot een paar meter onder het oppervlak smelt”, zegt NASA.
De co-auteur van de studie, Phil Christensen van de Arizona State University in Tempe, heeft de afgelopen decennia ijs op Mars bestudeerd.
“Dichte sneeuw en ijs kunnen van binnenuit smelten, waardoor zonlicht binnenkomt dat het verwarmt als een kas, in plaats van van boven naar beneden te smelten”, zei hij.
Aditya Khuller en zijn team hopen nu een deel van het stoffige ijs van Mars in een laboratorium na te bootsen om het van dichtbij te bestuderen.
