NNu de Amerikanen hun stem hebben uitgebracht en de verkiezingen van 2024 achter de rug zijn, blijft het noodzakelijk om na te denken over de kernwaarden die onze natie definiëren: vrijheid, leiderschap en democratie. Het afgelopen jaar zijn deze principes op de proef gesteld door de aanhoudende gevangenschap van Amerikaanse burgers die in Gaza gegijzeld werden. Ondanks de ernst van hun benarde situatie is deze kwestie tijdens deze verkiezingscyclus opvallend afwezig geweest in de voorhoede van het politieke discours.
Op 7 oktober 2023 schonden Hamas-terroristen een staakt-het-vuren-overeenkomst, waarbij ze een niet-uitgelokte aanval lanceerden die meer dan 1.200 levens kostte en resulteerde in de ontvoering van meer dan 250 mensen, waaronder Amerikaanse burgers. Zeven Amerikanen worden nog steeds gegijzeld in Gaza. Mijn ouders, Gadi Haggai en Judi Weinstein Haggai, behoorden tot de gevangenen. Drie pijnlijke maanden lang hebben we gebeden voor hun veilige terugkeer, om er afgelopen december achter te komen dat ze op 7 oktober zijn vermoord en dat hun lichamen in Gaza achterblijven, vastgehouden door Hamas, wat ons zelfs de afsluiting van een fatsoenlijk afscheid ontzegt.
Mijn ouders belichaamden de waarden van vrijheid en rechtvaardigheid en leefden voor vrijheid en eenheid. Nu worden ze in Gaza als onderhandelingstroef gebruikt. Samen met de andere gijzelaars hebben zij ruim een jaar onvoorstelbare omstandigheden moeten doorstaan, en hun lijden, samen met dat van hun families, is grotendeels over het hoofd gezien. Deze verwaarlozing roept een kritische vraag op: waar zijn onze waarden van vrijheid, democratie en menselijkheid gebleven?
Als we niet voor hun vrijlating vechten, lopen we het risico de principes die ons als Amerikanen definiëren, los te laten. Elke dag dat ze gevangen worden gehouden door terroristen die geen respect tonen voor het menselijk leven, markeert het falen van onze toewijding aan de Amerikaanse idealen. Vrijheid, rechtvaardigheid en eenheid – waarden waar mijn ouders naar leefden – zijn niet alleen maar woorden; het zijn beloften die we aan onszelf en aan elkaar doen. Als we er niet in slagen de gijzelaars naar huis te brengen, worden deze beloften uitgehold, waardoor we een natie worden die onrechtvaardigheid accepteert.
Lees meer: Als families van vermoorde gijzelaars is onze boodschap aan de machthebbers eenvoudig: Handel
De normalisering van dergelijke wreedheden vormt een diepgaande bedreiging voor het morele weefsel van onze samenleving. Elke dag die voorbijgaat zonder beslissende actie om de vrijlating van deze gijzelaars veilig te stellen, duidt op een verontrustende zelfgenoegzaamheid. Het suggereert dat de ontvoering en langdurige gevangenschap van onschuldige Amerikanen tot slechts een voetnoot kunnen worden beperkt. Deze gijzelaars zijn niet alleen maar statistieken; het zijn ouders, zonen, dochters, echtgenoten en vrienden. Hun voortdurende gevangenschap is een directe belediging van de principes die wij beweren te verdedigen. Als we geen prioriteit geven aan hun vrijlating, lopen we het risico de fundamenten van onze democratie uit te hollen.
Als we deze kwestie nu niet aanpakken, kan het voor ons allemaal de volgende zijn. Dit is niet alleen een humanitaire crisis; het is een kwestie van nationale verantwoordelijkheid. Terrorisme mag niet ongecontroleerd zijn gang gaan. De alarmerende toename van antisemitisme en de rechtvaardigingen van de wreedheden begaan op 7 oktober benadrukken een bredere erosie van de mensenrechten en de waardigheid.
Waar is de verontwaardiging? Waar eist de leiding de onvoorwaardelijke onmiddellijke vrijlating van deze gijzelaars? Het uitblijven van een krachtig antwoord van onze leiders is een flagrante omissie die rechtgezet moet worden. De vrijlating van alle gijzelaars is niet alleen een humanitaire noodzaak; het is een herbevestiging van onze toewijding aan de Amerikaanse waarden en een test van onze vastberadenheid om een baken van vrijheid en rechtvaardigheid te zijn.
We moeten eisen dat onze gekozen functionarissen prioriteit geven aan de terugkeer van onze mede-Amerikanen – mijn ouders en alle zeven Amerikanen. We moeten hen verantwoordelijk houden voor de principes die onze natie definiëren.
Het lot van de Amerikaanse gijzelaars in Gaza herinnert ons er duidelijk aan dat onze waarden slechts zo sterk zijn als onze bereidheid om ze te verdedigen. De wereld kijkt toe en de geschiedenis zal ons beoordelen op basis van hoe we op dit moment reageren. Laten we niet toestaan dat hun lijden wordt vergeten. Laten we ervoor zorgen dat hun vrijlating een nationale prioriteit wordt, die de ware geest van Amerika weerspiegelt – een natie die niemand achterlaat.
