Over het algemeen is de toename van de jaarlijkse zeespiegel sinds 1993 het dubbele van de zeespiegel overschreden. De wereldwijde zeespiegel is in die tijdslimiet met 4 inch gestegen.
Sujay Kaushal, een geoloog aan de Universiteit van Maryland, vertelde me: “Vroeger was het dat we de toekomst kunnen voorspellen op basis van eerdere trends, maar nu weten we dat al deze veranderingen plaatsvinden.” “Niets is nu schokkend.”
Kaushal bestudeert vooral de ecologie van stroomgebied buiten de zee, zoals wetlands, stromingen en rivieren, die ongeveer 70 procent van het drinkwater van de mensheid bieden. In een nieuw gepubliceerd onderzoek merkte hij echter samen met oceanografen op hoe zout uit de zee en het land het zoete water van het tij beïnvloedt. Spoiler alert: het ziet er niet goed uit.
In wezen komt het zout uit beide richtingen – de vergadering in het land en de oceaan en het midden, die een “dubbele gedoe” -probleem vertegenwoordigt voor het zoetwatergebekken, zei Kaushal. Zout op de grond komt meestal van afvalwater, meststoffen, extractie van hulpbronnen en wegzout.
Ik heb Kaushal geïnterviewd Krant die ik in januari schreef Volgens een schatting wordt de wegvoeding van de wegzoutwater en hoe de dieren in het wild wordt bedreigd, en de gegevens schudden: Amerika alleen gebruikt elk jaar ongeveer 25 miljoen ton zout op straat. Wanneer ijs smelt, kan dit zout bijten in stroomgebied. Meestal wordt “verzwakking opgelost”, zegt Kaushal, verwijzend naar het feit dat het vrijgeven van zoet water uit dammen in zware regenval of ecosystemen het zoutgehalte kan verminderen.
Maar klimaat-brandstof gedroogde en stijgende temperaturen maken deze strategie moeilijker. Tijdens uitgedroogde perioden is er minder water beschikbaar om het systeem te verdunnen en zout te verwijderen, terwijl de stijgende zeeën zout in het stroomgebied duwden, een proces dat bekend staat als zoutwaterinfiltratie.
“De interactie tussen menselijke activiteiten en klimaatverandering en klimaatverandering is erg belangrijk,” zei Kaushal. “Het verhoogt de zoutpulsen die we zien door menselijke activiteit.”
De kwestie komt met name voor in de Delaware -rivier, een waterweg van 330 mijl in de Delaware Bay van New York naar de Atlantische Oceaan. De rivier levert ongeveer 60 procent van het drinkwater aan 1,5 miljoen mensen van Philadelphia, maar zoutwaterinfiltratie en vervuiling wordt bedreigd door deze belangrijke bron.
