Israëlische soldaat die 417 dagen na zijn verwondingen op 7 oktober stierf, wordt een symbool van opoffering

MODI, Israël — Meer dan 400 dagen lang probeerde Yona Brief, nadat hij ernstig gewond was geraakt tijdens de aanval van Hamas op Zuid-Israël op 7 oktober 2023, te herstellen. Maar nadat hij beide benen had verloren en medisch geïnduceerde coma’s had doorstaan, stierf de gevechtsdokter eind november.

De dubbele Israëlisch-Amerikaanse burger is het offer van honderden gesneuvelde soldaten gaan symboliseren, in wat velen in Israël zien een oorlog voor het voortbestaan ​​van het land.

“Hij werd een symbool van ‘Geef niet op'”, zei zijn moeder, Hazel. Zijn vader, David, vergeleek hem met de olie die de kandelaar in het Hannukah-verhaal aanstak en die op wonderbaarlijke wijze langer brandde dan verwacht, volgens de Joodse traditie.

Sinds de aanval van Hamas zijn ruim 800 Israëlische soldaten gedood, ongeveer 300 van hen op de eerste dag en de rest in Gaza of in de oorlog tegen Hezbollah in Libanon. Duizenden anderen zijn gewond geraaktvelen van hen serieus. Volgens lokale gezondheidsfunctionarissen zijn bij de oorlog in Gaza bijna 45.000 Palestijnen om het leven gekomen, terwijl in Libanon ruim 3.500 mensen zijn omgekomen.

Voor de meeste Joden is dienen in het Israëlische leger verplicht. De dienst van soldaten wordt vereerden de Israëli’s beschouwen hun offer als diep ontroerend. De publieke opinie werd in eerdere oorlogen vaak beïnvloed door grote aantallen soldatenslachtoffers.

Maanden voordat Brief op 7 oktober in actie werd gebracht, was hij ernstig gewond geraakt, ook aan zijn benen, door een pijpbom tijdens een commando-aanval terwijl hij diende op de bezette Westelijke Jordaanoever.

Het weekend van 7 oktober was zijn eerste dienst na zijn herstel.

Terwijl militanten vanuit Gaza aanvielen, haastten hij en zijn uit zeven soldaten bestaande commando-eenheid zich om zich aan te sluiten bij de huis-aan-huisoorlog van het Israëlische leger in de gemeenschappelijke boerendorpen, militaire bases en steden langs de grens.

Zijn vader zei dat de eenheid van Brief de opdracht had gekregen de kibboets te ontruimen Kfar Azawaar Hamas-strijders hen in een hinderlaag lokten, waarbij twee soldaten omkwamen.

Toen Brief zich haastte om een ​​van hen te helpen, werd hij dertien keer neergeschoten.

Plotseling werd zijn opleiding als hospik gebruikt om zichzelf te redden.

Zijn vader zei dat hij tourniquets om zijn verminkte benen had vastgemaakt en zichzelf en een medesoldaat naar een nabijgelegen, door kogels verwoest huis had gesleept. Daar, de familie van Hadas Eilon-Carmi verstopte zich in een versterkte kamer en beschreef Brief later als de soldaat ‘vol bloed’.

Brief werd uren later naar een ziekenhuis geëvacueerd. De andere soldaat, zijn commandant, stierf ter plaatse.

Ook het verblijf in het ziekenhuis was zwaar. Brief was de meest ernstig gewonde patiënt van de aanval van 7 oktober die werd behandeld in het Sheba Medical Center in Tel Aviv, het grootste ziekenhuis van het land.

Nadat zijn benen waren geamputeerd, wankelde hij tussen leven en dood.

Hij onderging meer dan twintig operaties. Zijn artsen vertelden de Israëlische media dat hij meer dan 200 eenheden bloed had ontvangen. Het ziekenhuis bracht specialisten en chirurgen van over de hele wereld in een poging hem te redden.

Eilon-Carmi’s familie kreeg een hechte band met zijn familie, bezocht Brief in het ziekenhuis en bad voor zijn herstel.

“Yona vertegenwoordigt alles wat ik wil dat een Israëliër is”, zei ze.

De vastberadenheid van Brief om te leven werd een bron van inspiratie voor de artsen en de medische staf, die in de begindagen van de oorlog overweldigd waren door werk en liefdesverdriet, zei Steve Walz, de internationale woordvoerder van het Sheba Medical Center.

Hoewel er perioden waren waarin Brief in een kunstmatig coma lag, was hij vaak wakker en helder, zelfs levendig.

Hij was dankbaar voor wat er nog over was, zei zijn moeder.

Hij trainde in zijn ziekenhuisbed, terwijl hij een halter boven zijn hoofd hief. Hij zong en danste met bezoekers. Een keer verliet hij zelfs het ziekenhuis om de nacht door te brengen in zijn ouderlijk huis, maar zijn medische problemen brachten hem terug.

De ouders van Brief zeiden dat er vonkjes van vreugde waren in de bijna veertien maanden nadat hij gewond was geraakt. Chef-koks kookten speciale maaltijden voor hem, zoals sushi. Politici en beïnvloeders kwamen op bezoek, en Israëlische topmuzikanten speelden aan zijn bed. Hij werd 23.

Maar terwijl zijn ouders zeiden dat zijn geest nooit wankelde, begaf zijn lever het uiteindelijk na maanden van zware medicatie.

Honderden woonden zijn begrafenis bij, en uit alle geledingen van het Israëlische leven stroomden eerbetoon binnen.

“Met Yona moest hij elke dag vechten voor deze overwinning en daarom is zijn heldenmoed buitengewoon”, zei Chili Tropper, een Israëlische oppositiewetgever die een goede band kreeg met Brief en zijn familie. “Voor hem was gedurende 417 dagen elke dag een oorlog.”

___

Associated Press-schrijfster Melanie Lidman uit Tel Aviv, Israël, heeft bijgedragen aan dit rapport.