Irak verlaagt feitelijk de wettelijke huwelijksleeftijd tot NEGEN nadat er wetten zijn aangenomen die hardline islamitische geestelijken de mogelijkheid geven om te beslissen

IRAK heeft kinderhuwelijken effectief gelegaliseerd, waarbij meisjes vanaf negen jaar kunnen trouwen na wijzigingen in tientallen jaren oude wetten.

De verandering van dinsdag heeft de interpretatie van de islamitische wet vergroot, waardoor er protesten uitbraken om de “rampzalige gevolgen” ervan te voorkomen.

3

De wijzigingen in de persoonlijke status van Irak wet zal toestaan ​​dat meisjes in hun tienerjaren – of nog maar negen jaar oud – trouwen, waarbij de vroegere minimumleeftijd van het land van 18 jaar wordt genegeerd.

De leeftijd daalt tot negen jaar vanwege de Ja’fari-school voor islamitisch recht, gevolgd door veel sjiitische religieuze autoriteiten in Irak.

De Ja’fari-denkrichting richt zich op verschillende aspecten van bestuur, wetgeving en rechterlijke macht in het land.

Het leunt sterk op Ijtihad, een islamitische juridische term die verwijst naar onafhankelijke redenering door een expert in de islamitische wet.

Dit betekent dat wanneer een huwelijk in twijfel wordt getrokken, dit afhankelijk is van de regels die zijn vastgesteld door de specifieke religieuze praktijken die van toepassing zijn, en niet van de uitspraak van een rechter.

Hierdoor zouden kinderen vanaf negen jaar kunnen trouwen onder de ogen van de nieuwe wetten.

Deze veranderingen geven islamitische rechtbanken ook meer gezag over familiezaken, waaronder huwelijk, scheiding en erfenis.

Demonstranten hebben betoogd dat dit de persoonlijke status van Irak uit 1959 ondermijnt Wetdie het gezin verenigde wet en er zijn waarborgen voor vrouwen ingesteld.

Maar Intisar al-Mayali, een mensenrechtenactivist en lid van de Iraakse Vrouwenliga, zei: “Dit schendt hun recht op leven als kind en zal de beschermingsmechanismen voor echtscheiding, voogdij en erfenis voor vrouwen verstoren.”

Ze verklaarde ook dat de verandering “desastreuze gevolgen zal hebben voor de rechten van vrouwen en meisjes door het huwelijk van meisjes op jonge leeftijd”.

Yanar Mohammed, voorzitter van de Organisatie voor Vrouwenvrijheid in Irak (OWFI), zei dat de voorstellen dienden om “Iraakse vrouwen en het maatschappelijk middenveld te terroriseren met een wetgeving die alle rechten wegneemt die Iraakse vrouwen in de moderne tijd hebben verworven.”

Het stemmen voor de veranderingen brak uit in een soortgelijke chaos in het Iraakse parlement.

Een parlementaire functionaris zei anoniem: “De helft van de aanwezige wetgevers heeft niet gestemd, wat het wettelijke quorum heeft geschonden.”

De aard van het stemproces veroorzaakte ook controverse, aangezien over alle drie de wijzigingen samen werd gestemd, ook al werden ze door verschillende blokken gesteund.

Dit betekent dat er tegelijkertijd over de amendementen werd gestemd, ook al steunden verschillende groepen kiezers verschillende veranderingen.

Raid al Maliki, een onafhankelijk parlementslid, zei echter: “Wat betreft de burgerlijke staat wetwij steunen het krachtig en daar waren geen problemen mee.

‘Maar het werd gecombineerd met andere wetten waarover gezamenlijk gestemd moest worden… en dit zou kunnen leiden tot een juridisch beroep bij de Federale Overheidsdienst Rechtbank.”

Parlement Spreker Mahmoud al-Mashhadani merkte op: “(De wetten zijn) een belangrijke stap in het proces van verbetering van de gerechtigheid en het organiseren van het dagelijks leven van burgers.”

Sjiitische en soennitische sekten

Er bestaat de vrees dat dit tot ongecontroleerde problemen zou kunnen leiden stroom in de twee religieuze sekten van Irak: sjiieten (ook bekend als sjiieten) en soennieten.

Sjiieten zijn van mening dat de leider van de islam een ​​bloedverwant van Mohammed moet zijn. Ze geloven dat Ali en zijn nakomelingen deel uitmaken van een goddelijke orde.

Aan de andere kant gelooft Sunni dat de leider van Islam kan elk lid van de gemeenschap zijn.

Er bestaat de vrees dat deze veranderingen ertoe kunnen leiden dat beide sekten een grotere invloed op huwelijken krijgen.

Degenen die de veranderingen steunden, zeiden dat het een belangrijke stap was in het verwijderen van Irak van de westerse invloeden.

Dit was vooral afkomstig van voornamelijk conservatieve sjiitische wetgevers.

De herzieningen zullen cijfers van soennitische en sjiitische religieuze sekten in staat stellen de unies tussen mensen in het land te finaliseren wet.

Aanvankelijk bepaalde de Iraakse wet dat iedereen die ging trouwen en ouder dan 18 jaar moest zijn, ‘gezond van geest’ moest zijn.

Nu zou iemands religieuze sekte hem echter vertegenwoordigen in “alle zaken van persoonlijke status”, in plaats van een burgerlijke rechterlijke macht.

Een belangrijke implicatie hiervan zou kunnen zijn dat mensen, gezien het grote aantal niet-geregistreerde en informele huwelijken in Irak, verantwoordelijk zouden kunnen worden voor de doctrine van hun sekte.

Het ontwerp van het specifieke amendement luidt: “Wanneer er een geschil ontstaat tussen de echtgenoten over de leer volgens wier bepalingen de huwelijk contract is gesloten, wordt het contract geacht te zijn gesloten in overeenstemming met de leer van de echtgenoot, tenzij er bewijs bestaat van het tegendeel.”

Bijgevolg zouden cijfers van de kantoren van elke sekte in staat zijn huwelijken af ​​te ronden, in plaats van de rechtbanken.

Hierdoor kunnen ook niet-geregistreerde huwelijken – waarvan bij meer dan een vijfde meisjes onder de 14 jaar betrokken zijn – door de staat worden gelegitimeerd.

Bij meer wijzigingen wordt de parlement heeft ook een algemene amnestiewet aangenomen die ten goede komt aan soennitische gevangenen.

Er wordt aangenomen dat dit op vergelijkbare wijze ten goede komt aan mensen die betrokken zijn bij corruptie en verduistering.

3