Dood, Syrië – Mohammad Khalawi legt de verwoesting van de provincie Deir Al-Zour uit Syrië uit door de littekens die zijn achtergelaten door de vele veroveraars die gedurende 13 jaar van de burgeroorlog zijn doorgegaan.
Het was hier in deze resource-rijke oostelijke provincie dat Khalawi rebellen in 2012 loyalisten van de Syrische president Bashar Assad zag verdrijven, voordat ze werden vervangen door jihadi-jagers, die op hun beurt snel werden uitgeschakeld door militanten van de islamitische staat.
Een van de vele vernietigde buurten in Deir al-Zour, Syrië.
Het was hier dat de islamitische staat zich verschanste en Deir al-zour transformeerde in een leenkomst van olie-en-gas om het kalifaat van de extremistische groep te financieren, voor twee rivalen-de Syrische regering, ondersteund door Russische luchtaanvallen en milities gecreëerd door Iran, en een Kurd -Militie met Amerikaanse steun -Offensieven in 2019 gevoerd om de groep te verslaan, ook bekend als ISIS.
En het was hier, de dag voor Assad’s verdrijving in december, dat Khalawi duizenden soldaten en pro-Iran-jagers zag vluchten naar Irak en hun posities afgeven aan Koerdische militiemannen; Een paar dagen later vertrokken ook de Koerden.
“Iedereen ging door deze plek,” zei Khalawi. “Deze groepen waren hier niet om voor ons te werken. Ze waren hier om alles te plunderen en te stelen wat ze konden. ‘
Elke nieuwe kracht geschilderd over de propagandaposters en insignes van zijn voorgangers, waardoor de gebouwen van de provincie een palimpsest van de winnaars en verliezers van de oorlog achterbleven.
In Hirri, een klein dorpje genesteld tussen de rivier de Eufraat en de grens met Irak, wees Khalawi naar de vervaagde omtrek van een logo van de islamitische staat aan de muur. Dichtbij het was een banner die zei “dood tegen Israël”-een artefact van toen een door Iran gesteunde militie zijn buurt beheerste. Daarnaast was dat de rood-wit-zwarte tricolor van de regering van het Assad-tijdperk en een onleesbaar poster van Assad.
Khalawi, een accountant bij de gemeente Hirri, is nu getuige van nog een make -over, dit keer door de islamitische rebellen die Assad eind vorig jaar hebben verdreven. In de bijna twee maanden sinds hij de macht aannam, is de nieuwe regering, geleid door de islamistische factie Hayat Tahrir Al Sham, druk bezig zijn eigen stempel te drukken op de provincie, die buitenposten en het hoofdkwartier van het militie terugvordert, infrastructuur opknappen en schilderen met de rebellengroep die van de rebellengroep is Symbolen.
De markt in Bukamal, in de provincie Deir Al-Zour in Syrië, is weer tot leven gekomen na de verdrijving van president Bashar Assad in december 2024.
Khalawi is optimistisch – tot nu toe. Zoals velen hier, zag hij de val van Assad als de voorbode van een nieuw begin voor Syrië-en de beladen provincie Deir al-Zour.
Hoewel de oorlog in een groot deel van het land is verdwenen, blijft Deir al-Zour, dat door de Eufraat wordt intentie, een gijzelaar voor concurrerende ambities.
Gebieden ten oosten van de rivier-waar veel van de olie- en watervoorraden van de provincie liggen-worden gecontroleerd door de Syrische Democratische strijdkrachten, of SDF, een door Koerd gedomineerde administratie ondersteund door de VS
Territorium ten westen van de rivier ligt in handen van de nieuwe regering. En ergens in de Desert Shadowlands van de provincie wachten slaapcellen van de Islamitische Staat op hun kans.
De nasleep van Israëlische luchtaanvallen op de luchthaven van Deir al-Zour.
De VS heeft een 2000-koppige troepen aanwezigheid in het gebied, waarvan het zegt dat het uitsluitend is om een mogelijke heropleving van de Islamitische Staat tegen te gaan en SDF-gerunde gevangenissen en kampen te beschermen die duizenden ISIS-loyalisten hebben. Maar de SDF heeft zijn partnerschap met Washington gebruikt om een proto-toestand in het noordoosten van Syrië te bouwen en weigert zichzelf op te lossen ondanks de nieuwe regering van Damascus.
Dat heeft Turkije geïrriteerd, die de rebellen ondersteunde die nu Syrië controleerden. Turkije beschouwt de SDF als een uitloper van de Koerdistan Workers ‘Party, die een terroristische groep labelt. Turkije heeft gedreigd een offensief te lanceren om de groep te vernietigen.
Het jonge leiderschap van Syrië moet door dit doolhof navigeren. Het heeft de VS nodig om sancties op Syrië op te heffen, omdat het probeert de olie- en landbouwrijkdom van het noordoosten te revitaliseren.
“We hebben genoeg van onze mensen in SDF -gebieden dat we niet eens kogels nodig hebben om ze te nemen. Maar de Amerikanen zijn er, en we kunnen niet in een confrontatie met hen komen, ‘zei Abu Humam Al-Deyri, die de veiligheid leidt bij de grensovergang.
Al-Deyri, die zijn Nom de Guerre gaf om zijn familie te beschermen tegen represailles, is een van de vele Hayat Tahrir al Sham-commandanten die niet kunnen terugkeren naar zijn dorp in Deir al-Zour omdat het onder SDF-controle blijft. Hij beschouwde de SDF iets beter dan de Assad-regering, met een Koerdische minderheid die zijn heerschappij en ideologie oplegde aan Arabische meerderheidsgebieden.
“Mijn vreugde in het verdrijven van Assad zal niet compleet zijn totdat mijn dorp is bevrijd van de SDF,” zei hij.
Tot nu toe hebben ambtenaren in de interim -regering aangedrongen op een vreedzame aanpak. In een interview met de Syrische televisie deze week zei interim-president Ahmad al-Sharaa dat onderhandelingen met de SDF aan de gang waren, eraan toevoegend dat ‘meningsverschillen overblijven’.
Een van de vele vernietigde buurten in Deir al-Zour. De stad, onder de zwaarst getroffen in de Syrische burgeroorlog, lijdt aan chronische stroomuitval en watertekorten.
Een resolutie is hard nodig in Deir al-Zour. In het provinciale hoofdstad zijn hele buurten aan verspilling gelegd. Elektriciteit komt om de zes uur minder dan een uur aan, het gevolg van oorlogsschade aan generatoren, maar ook omdat de SDF de gasvelden regelt en heeft geweigerd meer stroom te leveren.
Watertekorten komen vaak voor. Bewoners, van wie velen zijn teruggekeerd naar huizen die weinig meer zijn dan puinhopen, zijn wanhopig op zoek naar kansen.
“Ik was een docent computerstudies. Nu zijn we terug naar de dagen van Carrier Duiven, ‘zei Mahmoud Al-Ali, een 35-jarige die een geblazen muur in een winkel repareert. ‘We zijn zo moe. We kunnen niet meer oorlog ondergaan. “
Naast hem was Ahmad al-Ali, een 20-jarige verpleegkundige student die nu aan het maan was in de bouw om kosten te betalen voor zijn vrouw en twee kinderen, evenals zijn ouders.
“Ik kan dit soort werk doen omdat ik jong ben. Maar mijn ouders zijn leraren en er zijn geen scholen om naar terug te keren. Wat gaan ze doen? ” zei hij.
Er zijn angsten dat elke gevecht tussen de SDF en de overheid ISIS zou zien profiteren van het beveiligingsvacuüm. Hoewel de extremistische groep veel verminderd is, onderhoudt het ongeveer 5.000 jagers, zeggen analisten, en kunnen ze zich richten op gevangenissen en kampen om gevangenen vrij te geven die Amerikaanse militaire ambtenaren hebben beschreven als een “ISIS-leger-in-wacht”.
“Het idee van een duidelijke overdracht van gevangenissen tijdens een offensief door Turkije of de regering, dat is een onmogelijkheid,” zei Mohammed Saleh al-ftayeh, een politiek onderzoeker van Deir al-Zour. “Op het moment dat de SDF troepen de Eufraat oversteken, zal het de celdeuren openen en de Turken of degene die ermee omgaat, laat.”
Van zijn kant zegt Turkije dat het al is begonnen met voorlopige gesprekken met regionale regeringen om tegen de Islamitische Staat te vechten, en dat de nieuwe Syrische regering de verantwoordelijkheid zou nemen voor ISIS -gevangenen. Dat zou allemaal toestaan dat de VS de banden met de SDF zou verbreken, zei Turkse minister van Buitenlandse Zaken Hakan Fidan zondag op een persconferentie in Doha, Qatar.
“We hopen dat president Trump de juiste beslissing zal nemen en dit verkeerd zal rechtzetten,” zei hij.
Khalawi was afwijzend.
“Het regime, de Iraniërs, de Russen, de Koerden, de coalitie – elke kant die hier kwam, gebruikte de Islamitische Staat als hun excuus,” zei hij. “Het is allemaal een charade.”
