De Amerikaanse senator en de vice-presidentiële running mate van de Republikein Donald Trump JD Vance stonden dinsdag in een debat met hoge inzet tegenover de gouverneur van Minnesota, Tim Walz, de Democratische keuze van Kamala Harris. Nu de verkiezingen van 5 november in aantocht zijn, zou dit debat voor beide kandidaten de laatste kans kunnen zijn om de kiezers rechtstreeks toe te spreken.
Dit zijn de belangrijkste conclusies van het evenement:
Zichtbare aarzeling op de Midden-Oosten
Het debat begon met een vraag over het aanhoudende conflict in het Midden-Oosten, met name of een van beide kandidaten een preventieve aanval van Israël op Iran zou steunen om zijn nucleaire ambities te dwarsbomen. Beide kandidaten toonden onwil om de kwestie rechtstreeks aan te pakken.
Een zichtbaar nerveuze Walz omzeilde de vraag en verlegde de aandacht naar een kritiek op het presidentschap van Trump. “Wat hier van fundamenteel belang is, is dat standvastig leiderschap er toe zal doen”, zei hij, waarbij hij benadrukte dat Trumps leeftijd en recente debatprestaties erop wezen dat hij op dit moment ongeschikt was.
Vance leek in reactie hierop de spot te drijven met Walz’ vermijding, maar besprak later zijn eigen achtergrond voordat hij uiteindelijk verklaarde dat een tweede Trump-regering de beslissingen van Israël met betrekking tot Iran zou steunen. Hij verdedigde het buitenlands beleid van Trump en typeerde het als een periode van ongekende vrede, afschrikking en stabiliteit.
Reflectie op fouten uit het verleden
Beide kandidaten kregen kritiek op eerdere verklaringen die hun geloofwaardigheid in twijfel trokken. Voor Walz kwam de uitdaging voort uit berichten waaruit bleek dat hij niet in Hong Kong was tijdens de Tiananmen-plein opstand, ondanks dat hij eerder beweerde dat hij erbij was. Zijn meanderende reactie omvatte een bekentenis van zijn onvolkomenheden: “Ik ben niet perfect geweest, en soms ben ik een idioot.” Toen hij verder aandrong, gaf hij toe: ‘Ik kwam daar die zomer aan en heb hierover een fout gemaakt.’
Vance werd ondertussen geconfronteerd met zijn eerdere kritiek op Trump, waaronder de vergelijking met Adolf Hitler. Hij erkende zijn fouten uit het verleden en zei: “Ik had het mis wat betreft Donald Trump”, en merkte op dat Trump veel zaken had waargemaakt waar hij eerder aan twijfelde.
Gericht op de running mates van de kandidaten
Gedurende het debat kozen zowel Vance als Walz ervoor om hun kritiek meer op hun running mates te richten dan op elkaar. Deze tactiek onderstreepte een strategische aanpak: de meeste kiezers richten hun aandacht doorgaans op de presidentskandidaten in plaats van op hun vice-presidentiële keuzes.
Walz bekritiseerde Trump omdat hij zijn belofte om een volledige barrière langs de Amerikaans-Mexicaanse grens te bouwen niet was nagekomen. Hij beweerde: “Minder dan 2% van die muur werd gebouwd en Mexico betaalde geen cent.” Vance, die deze focus herhaalde, suggereerde dat Walz meer geïnteresseerd was in oplossingen dan Harris, en zei: “Ik denk dat jij dit probleem wilt oplossen, maar ik denk niet dat Kamala Harris dat doet.”
Binnenlandse aanpak van klimaatverandering
In de nasleep van orkaan Helene behandelden beide kandidaten het onderwerp klimaatverandering met de nadruk op binnenlandse kwesties. Vance koppelde klimaatverandering aan banen en productie, en suggereerde dat het verhogen van de binnenlandse productie de beste manier zou zijn om dit te bestrijden, terwijl hij Trumps eerdere afwijzing van de opwarming van de aarde als een ‘hoax’ omzeilde. Hij plaatste de VS als land met de schoonste energie-economie ter wereld.
Walz benadrukte in een eveneens binnenlands gerichte reactie de investeringen in hernieuwbare energie van de regering-Biden en de recordproductieniveaus van olie en aardgas, door te zeggen: “Je kunt zien dat we in de toekomst een energiesupermacht worden.” Zijn perspectief bood een optimistische kijk op een enorme mondiale uitdaging.
Schuldspel aan immigratie patstelling
Beide kandidaten erkenden de kwestie van de illegale immigratie, maar legden de schuld voor de huidige impasse volledig bij hun tegenstanders. Vance herhaalde de retoriek van Trump door Harris de ‘grens-tsaar’ te noemen en beweerde dat ze de immigratiebeperkingen van Trump had teruggedraaid, met negatieve gevolgen tot gevolg, zoals een toestroom van fentanyl en hogere huisvestingskosten.
Hoewel Harris nooit officieel werd aangewezen als de ‘grens-tsaar’, kreeg ze van Biden de opdracht om de diepere oorzaken van migratie aan te pakken. Walz betoogde daarentegen dat Trump in zijn eentje een poging van de twee partijen in de Senaat om de grensveiligheid te verbeteren en de immigratieverwerking te verbeteren had ontspoord. Hij merkte op dat de Republikeinse steun voor de deal afnam nadat Trump deze als ontoereikend had bekritiseerd.
