Ik kwam de hersentumor kennen nadat ik een wazig zicht had gekregen tijdens het zwangerschap.

Een vrouw ontdekte een hersentumor na het ontvangen van een wazig zicht tijdens het zwangerschap.

Abbby Insect ontwikkelde een golfbalvormige tumor en begon oogproblemen te krijgen toen hij zwanger werd van zijn eerste kind.

De 24-jarige zei dat na de geboorte van haar zoon Hudson in augustus 2023, het verslechterde en het zou om de vijf minuten 30 seconden blind zijn.

Hij boekte een afspraak met zijn lokale optiasis, die vermoedde dat hij een ontsteking van de Papeldema -optische schijf had – maar ziekenhuistests toonden aan dat hij een grote massa op de hersenen was.

Mevrouw Kest bevestigde later een biopsie, die bevestigde dat ze een kraniocyferinjioa had – een zeldzame, niet -kanker hersentumor die meestal groeit in de buurt van de hypofyse – en in februari 2024 werd geboekt voor een operatie om de tumor te verwijderen.

Chirurgen konden de meeste tumoren verwijderen, maar vanwege de locatie konden ze het niet allemaal verwijderen en mevrouw Pest moest om de zes maanden worden getest om te controleren op elke ontwikkeling.

Ondanks haar symptomen was ze zwanger, vertelden de artsen haar dat ze niet tot haar zwangerschap behoorde.

Een migratie over de moeder van het huis van mevrouw Kate, Bogner Razis, Sussex zei: ‘Ik had geen goede zwangerschap vanaf het begin, maar in mijn tweede kwartaal was mijn ziekte verschrikkelijk.

‘In mijn derde kwartaal begonnen mijn ogen grappig te worden – mijn visie werd vervaagd.

‘Ik ben geboor van mijn zoon en mijn ogen verslechterden. Ik werd om de vijf minuten 30 seconden per keer blind. ,,

Mevrouw Mrs werd verplaatst naar de kliniek die naar het Chichter Hospital kwam, waar ze verdere tests uitvoerde.

Hij zei: ‘Het ziekenhuis belde me binnen een paar uur, ze voerden meer tests op mij uit en stuurden me naar de noodvloer.

‘Ik had wat bloedtesten en een CT -scan. De dokter kwam terug naar de kamer en vertelde me dat er een grote mis op mijn hersenen zat. ,,

Van daaruit werd hij verplaatst naar een neurochirurg naar Southampton Hospital, waar artsen zeiden dat hij een cranialophireoma had – maar een biopsie was nodig om de diagnose te bevestigen.

In januari 2024 ging mevrouw Pest naar het ziekenhuis voor een biopsie, die de eerste diagnose bevestigde die haar neurochirurg haar heeft gegeven.

‘Toen ik voor het eerst naar Southampton ging, werd ik om de twee minuten blind en was ik lange tijd blind.

‘Toen de biopsie bevestigde dat ik een tumor had, was het een zucht van opluchting dat ik wist wat de tumor het was en het was zachtaardig.

‘Toen we het nieuws kregen, was het een zucht van opluchting dat het geen kanker was, maar ik maakte me helemaal zorgen over de operatie die ik aan het voorbereiden was.’

In februari 2024 ging ze voor een operatie om de tumor te verwijderen.

De operatie duurde acht uur en de artsen konden niet alle tumoren verwijderen vanwege de locatie op zijn hypofyse.

Moeder zei: ‘Mijn tumor benadrukte mijn optische zenuw, die verbonden was met mijn hypofyse, dus moest ze de meeste kleine dierenriem achterlaten, maar hij kreeg het meest dat ze konden.

‘Ik was er acht uur, mijn hypofyse stierf in dit proces, dus ik ben op hormoonvervanging en ik kan hierdoor vroege menopauze doorlopen.’

Na haar operatie zei mevrouw Kest dat ze worstelt met herstel; Zijn wond bleef huilen en in november 2024 voerde hij meer operatie uit.

Hij zal ook elke zes maanden moeten scan om ervoor te zorgen dat de tumor niet groeit.

Hij zei: ‘Ik moest meerdere keren terugkeren naar het ziekenhuis om een ​​wond schoon te maken.

‘Toen werd ik verwijderd door mijn botflap vanwege infectie. In november 2024 deed ik toen mijn laatste operatie, die in mijn metalen plaat paste.

‘Ik zal nu moeten gaan voor een regelmatige scan omdat ze niet in staat zijn om alle tumoren van de tumor te verwijderen omdat de tumor in dat gebied was.’

Mevrouw Kest zei dat haar diagnose betekent dat ze Hudson’s vroege jaren van ontwikkeling heeft gemist, en ze is klaar voor verloren tijd.

De moeder zei: “Het was een enorme impact op ons als gezin.”

‘Ik herinnerde me dat mijn zoon het eerste jaar groot was, vanwege te veel in en in ziekenhuizen. Onze partner werd verlaten om voor onze zoon te zorgen.

‘Mijn moeder -in -law moest met ons mee gaan omdat ik niet alleen met haar kon wonen, omdat ik op elk moment blind kon zijn.

‘Ik zorg nu voor verloren tijd en breng zoveel mogelijk tijd met hem door.’

Catherine Frahr, directeur van diensten en digitale gezondheid bij Brain Tumor Charity, zei: ‘Bedankt dat je zijn verhaal dapper hebt gedeeld voor het vergroten van het bewustzijn over hersentumoren.

‘We weten dat elk gezin werkt in een diagnose van hersentumoren en vervolgens op hun eigen unieke manier.

‘Dit is de reden waarom de liefdadigheidsinstelling van de hersentumor ondersteuning biedt aan iedereen die het nodig heeft. Het is heel belangrijk om te weten dat ze niet alleen zijn.

‘U kunt meer informatie krijgen over onze expertteams door onze ondersteuning en informatielijn te bellen op 0808 800 0004 of via onze website –