Hoe het liefdesleven van de Franse extreemrechtse leider Jean-Marie Le Pen net zo stormachtig was als de politieke carrière en zijn ex-vrouw naar Playboy dreef
Als ontkenner van de Holocaust en oprichter van het extreemrechtse Front National in Frankrijk was hij een van de meest controversiële figuren in de politiek.
Gisteren stierf Jean-Marie Le Pen, door sommigen gezien als de voorloper van de populistische politiek die nu de wereld overspoelt, op 96-jarige leeftijd, “omringd door dierbaren”.
3
3
De opruiende politicus had de Holocaust slechts een ‘detail van de geschiedenis’ genoemd en sprak over ‘de ongelijkheid van rassen’.
Toch bracht hij het Franse politieke establishment op zijn kop toen de kiezers hem uitkozen om deel te nemen aan de mislukte tweede ronde van de presidentsverkiezingen tegen Jacques Chirac in 2002.
Zijn dochter Marine Le Pen nam de partij in 2011 over en doopte het om tot de meer gematigde National Rally.
Wraak van de vrouw
Vader en dochter zouden uiteindelijk ruzie krijgen over zijn extremistische opvattingen toen ze probeerde de partij verkiesbaar te maken.
In 2015 werd Le Pen senior geschorst en zijn titel van president ontnomen. De relatie is nooit hersteld.
President Macron bewandelde een diplomatieke lijn bij het overlijden van Jean-Marie. In een bericht van het Élysée Palace stond dat hij “een historische figuur van extreemrechts was, hij speelde bijna zeventig jaar een rol in het openbare leven van ons land, wat nu een zaak van geschiedenis oordelen”.
De politieke carrière van Le Pen was controversieel, maar zijn persoonlijke leven was net zo stormachtig.
Toen hij in 1987 scheidde van Pierrette Lalanne – moeder van zijn drie kinderen – poseerde ze naakt met een stofzuiger voor het tijdschrift Playboy, wraak voor Le Pens opvatting dat er thuis een vrouwenplek was.
Le Pen, zoon van een visser en kleermaker, werd in 1928 in bescheiden omstandigheden geboren in La Trinité-sur-Mer in Bretagne.
Hij studeerde rechten in Parijs en diende later in Algerije tijdens de onafhankelijkheidsoorlog.
Later werd hij beschuldigd van het martelen van gevangenen. De krant Le Monde vond vier van zijn vermeende slachtoffers, maar hij ontkende elke betrokkenheid.
Le Pen werd op 28-jarige leeftijd afgevaardigde in de Franse Nationale Vergadering, maar nadat hij in 1962 zijn zetel had verloren, richtte hij een rechtse uitgeverij op.
Toen het een album met naziliederen uitbracht, werd hij in 1968 vervolgd en beboet.
In 1972 richtte Le Pen het Front National op, waartoe ook neonazi’s behoorden. Hij kreeg weinig steun en in 1976 werd zijn flat gebombardeerd.
In 1987 kreeg hij een boete omdat hij de nazi-gaskamers omschreef als ‘een detail in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog’
Het lot van zijn partij veranderde toen de werkloosheid steeg nadat de socialist François Mitterand in 1981 tot president werd gekozen.
Le Pen gaf immigranten de schuld voor het aannemen van banen en zijn populariteit steeg enorm. Het Front won 35 zetels in de Nationale Assemblee.
In 1987 kreeg hij een boete voor het beschrijven van de nazi gas kamers als “een detail in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog”.
Maar in 2002 vond de anti-immigrantenretoriek van Le Pen steun toen hij de strijd aanging met Chirac voor het presidentschap.
Zonder succes droeg hij in 2011 de leiding van zijn partij over aan zijn dochter. Toen Le Pen de Holocaust opnieuw als een trivialiteit afdeed, werd hij uit de partij gezet.
Le Pen startte een nieuwe politieke beweging, maar zijn tijd was voorbij. Al snel brak het tijdperk van het populisme aan waarin zijn anti-elite-opvattingen een succes hadden kunnen zijn.
