‘Het wordt gewoon gegooid, maar het is goud’

Zeeshan Ali is al 10 jaar een drag -kunstenaar en heeft zijn show in heel India genomen.

De centrale is een verzameling van ongeveer 45 pruiken voor hun prestaties.

“Het is een identiteitsverandering, die me helpt infectie van mijn dagelijkse zelfgeesteerde, glamoureuze of rage -karakters. Door de juiste pruik voel ik me authentieker en geeft me het recht om het podium te bevelen, “zegt Ali, dat zich in Mumbai bevindt.

Maar het was niet goed om te zien dat het in de begindagen niet eenvoudig was.

“Toen ik aan mijn carrière begon, was de toegang van pruiken in India extreem moeilijk. De meeste van hen moesten zuur zijn uit het buitenland of ik vroeger om de pruik te zuren met wat voor mij beschikbaar was, zoals wol, stof.”

Maar dingen zijn nu anders.

“De trend verandert. Pruiken zijn niet langer alleen voor slepen of filmartiesten, maar veel hetero vrouwen dragen pruiken om er anders uit te zien. Het is niet langer een haaraccessoire, maar een stijlverklaring. ,,

Indiaas haar is altijd in de vraag geweest om pruik te maken. De natie is de grootste exporteur in de wereld van de mens, die 85% van de wereldwijde vraag levert.

Kolachi Venkatesh, gelegen in Avadi, Chennai, verzamelt al 20 jaar haar. Hij begon in het onderste deel van de industrie als een picker – het verzamelen van haar uit huizen en het beschermen tegen onzin.

“Mijn ouders waren haarplukkers en toen begon ik hetzelfde te doen,” zeggen ze.

Haar verzameld door picker uit huizen, salons en kapperswinkels wordt niet-ramy haar genoemd.

Dit vereist meer verwerking dan rami -haar, dat zorgvuldig wordt geschoren om rechtstreeks van de schedel te scheren. Desalniettemin heeft het waarde.

“Het wordt gewoon gegooid, maar het is goud”, zegt Sri Venkatesh.

Die pickers verkopen meestal haar tussen 10 cent en $ 1 (£ 0,80) per kg aan lokale handelaren, die zijn gebaseerd op haarkwaliteit en lengte.

Kort of beschadigd haar neemt af, terwijl langdurige strengen hoge prijzen opleveren.

Voor persoonlijke picker heeft het niet veel geld.

“Een hardwerkende verzamelaar kan per dag 1-5 kg ​​haar verzamelen, wat overal $ 59 tot $ 6 per dag verdient. Dit inkomensniveau is vaak lager dan de minimumloonstandaarden, vooral in landelijke gebieden, ”zegt Sri Venkatesh, die 50 picker werken.

“Hoewel ons werk bijdraagt ​​aan de wereldwijde markt van één Arabische dollar, zijn onze inkomsten minder. Middlemen Control Prijzen. ,,

Het grootste deel van het Indiase haar verzameld door handelaren zoals Sri Venkatesh wordt geëxporteerd naar China waar het in pruiken wordt gemaakt.

“China heeft een enorme depressie -industrie, die vijf tot zes miljard dollar kost,” zegt het lichaam van de kinderindustrie, die contact bevordert met de Indiase industrie en de overheid, zegt Benjamin Cherian van Plexconcil.

Als India een stuk aantrekkelijke pruikmarkt wil, staat er, dan is er veel te doen.

“Als we naar China kijken, zijn honderden fabrieken verspreid over het land die waarde toevoegen aan de haarindustrie, terwijl in India de prijsgewricht nog moet worden opgeheven”, zegt de heer Cherian.

Hij zegt dat de overheid moet helpen bij het bevorderen van investeringen in de haarindustrie.

“Het vereist automatische snoeisystemen, geavanceerde haarbehandelingsprocedures voor verzameld haar, innovatieve productietechnologie voor de productie van pruik die India zal maken.”

In plaats van haar te exporteren voor honderden dollars, zou India duizenden dollars waard moeten verkopen, de heer Cherian genaamd.

“We zijn eraan begonnen te werken, maar het moet een lange weg gaan. We hebben onderzoeks- en trainingscentra nodig, “zeggen ze.

Een Indiase onderneming die probeert te creëren, is Divya Divya Bal, een in Delhi gevestigde Divya Bal, die in 2019 door Krishna Jalani werd vastgesteld.

Het wordt momenteel beheerd door chief executive en mede-oprichter Siddhi Tiwari.

Het idee was om haarextensies en pruiken van hoge kwaliteit te creëren die een bredere categorie klanten zouden aanspreken.

“Deze oplossingen zijn nodig vanwege haarverlies in India en dunner bij vrouwen”, zegt mevrouw Tiwari.

Het bedrijf heeft geholpen met een verandering in houding.

“Zodra een niche of taboe wordt beschouwd als een taboe -onderwerp, worden pruik en extensie nu openlijk besproken, dankzij een verandering om sociale normen en naar acceptatie te ontwikkelen,” zegt ze.

Pruiken hebben ook veel ontwikkeling gezien die hen aantrekkelijker en comfortabeler maken.

“Technologieën zoals 3D-geprinte pruiken en digitale kleurmolentools bieden zeer individuele opties,” zei mevrouw Tiwari.

Aan de bovenkant van de haarmarkt zijn er tempels of remie Bal.

Het grootste deel van de voorraad komt van hindoetempels in het zuiden van het land waar haar wordt geschoren in het werk van boeiende en vertrouwen.

Raj Hair International Temple is een van de grootste handelaren in de haarbranche.

Craftsmen in de Chennai -fabriekskwaliteit en het graadhaar van het bedrijf volgens kleur, textuur en lengte.

George Cherian, de chief executive officer van het bedrijf, zegt: “Remi Hair heeft de nagelriemen uitgelijnd, het haar stroomt gelijkmatig in één richting, die een lage raande en een zijden textuur heeft. Het is hoogwaardige haar.”

Het bedrijf probeert zo weinig mogelijk haar te verpesten. Het ontwikkelt een machine om haar te openen om ermee te helpen. Hierdoor konden ze snel werken met minder werknemers.

“Onze missie is om technologie continu te upgraden”, wordt de heer Cherian genoemd.

De zaken zijn booming.

“De Indiase mensen zijn wereldwijd in trek vanwege hun hoge kwaliteit, natuurlijke vorm en dunheid. De vraag is omhoogschieten”, zeggen ze.

Mumbai Zeeshan Ali wil meer Indiase pruiken op de markt zien.

Ook hebben ze een ontwerpsuggestie meer economischer maken: “Een pruik die een wow -factor kan maken.”