ReutersDe Franse rechter tuurde over haar bril en keek streng door de spelonkachtige ondergrondse rechtszaal naar een beruchte figuur die in een glazen kooi zat.
“Er zal geen sprake meer zijn van wangedrag. Geen bedreigingen meer. Is dat begrepen?” vroeg Arabelle Bouts, de hoofdrechter van een Europees mensensmokkelproces dat zo omvangrijk was dat het 67 ton papierwerk heeft opgeleverd.
“Ja”, antwoordde Mirkhan Rasoul, 26, kalm.
De heer Rasoul, die al veroordeeld was op grond van eerdere beschuldigingen van smokkel en een aparte gevangenisstraf van acht jaar had uitgezeten voor poging tot moord, had de procedure een paar dagen eerder onderbroken door twee van de vertalers die in de rechtszaal werkten te bedreigen. Nu werd hij geflankeerd door twee gewapende politieagenten.
De hoofdaanklager, Julie Carros, stond naast de rechter en boog zich naar haar microfoon, keek naar haar aantekeningen en begon haar laatste argumenten uiteen te zetten in een uitgebreide zaak waarbij in totaal 33 vermeende leden van een Koerdische smokkelbende betrokken waren. beschuldigd van verantwoordelijkheid voor het grootste deel van de migranten die tussen 2020 en 2022 in kleine boten het Kanaal overstaken.
Terwijl de heer Rasoul achter een glazen scherm bleef, zaten ongeveer tien andere verdachten in de open rechtszaal, omringd door nog eens vijftien gewapende politieagenten, die de handboeien van de mannen pas afdeden toen de rechtbank in zitting was.
“Dit is een tentakelachtig geval… waarbij kooplieden des doods betrokken zijn”, zei mevrouw Carros, terwijl ze beschreef hoe de bende de kleine boten had overbeladen, waardoor er soms wel vijftien keer meer mensen aan boord waren dan waarvoor de boten waren ontworpen.
Getty-afbeeldingenHet resultaat, zo zei ze, was een ‘fenomenale’ winstmarge voor de bendes, die voor elke te water gelaten boot €60.000 konden verdienen, waarbij ongeveer de helft van die boten de Britse wateren bereikte, wat leidde tot een inkomen voor de bende van €3,5 miljoen ($3,8 miljoen; £2,9 miljoen) per jaar.
De bende zelf werd ervan beschuldigd het leeuwendeel van alle Kanaalovergangen vanaf de Franse kust te controleren – waarbij haar netwerk apparatuur uit heel Europa leverde – totdat eind 2021 en 2022, haar leden werden gearresteerd in Frankrijk, Groot-Brittannië, Nederland, België en Duitsland, als onderdeel van destijds de grootste internationale operatie in zijn soort tegen smokkelaars van kleine boten.
In totaal staan nu zeventien mannen en één vrouw terecht, twaalf zijn eerder schuldig bevonden en volgend jaar zullen er nog drie worden berecht.
Terwijl mevrouw Carros de zaak van de aanklager tegen elk van de verdachten uiteenzette, klonken er bij ten minste twee familieleden die in de rechtszaal zaten, teleurstellingen over de lange straffen die werden geëist. Het proces zal naar verwachting begin november eindigen.
“We eisen een gevangenisstraf van 15 jaar, een boete van €200.000 en een permanent verbod op Frans grondgebied”, zei mevrouw Carros in verwijzing naar Mirkhan Rasoul, die ervan wordt beschuldigd de bende te blijven controleren vanuit een gevangenis in Midden-Frankrijk.
‘We vonden drie mobiele telefoons in zijn cel’, zei ze, en beschreef vervolgens een audio-opname waarop de heer Rasoul had gepocht dat de gevangenis in Tours ‘bijna een hotel leek… ze doorzochten de cel, maar hebben mijn telefoons nooit gevonden. De politie is erg aardig.”
Maar zullen dit enorme proces en het vooruitzicht op zware straffen een serieus afschrikmiddel vormen voor een smokkelindustrie die, in termen van het enorme aantal succesvolle overtochten met kleine boten, in de jaren sinds deze arrestaties is blijven bloeien?
De aanklagers die rechtstreeks bij dit proces betrokken waren, waren niet bereid om met de BBC te praten, maar Pascal Marconville, hoofdaanklager bij het regionale hof van beroep voor Noord-Frankrijk, suggereerde dat de lange straffen deel uitmaakten van een bredere strategie om de kosten van smokkel voor mensen te verhogen. de bendes en hun klanten.
“De actie van de Franse politie, met de steun van onderzoeksrechters, is niet alleen bedoeld om hun acties te dwarsbomen, maar ook om dergelijke operaties zo duur te maken dat ze hun aantrekkingskracht verliezen”, vertelde de heer Marconville ons.
Hij beschreef hoe de bendes zich de afgelopen jaren hadden ontwikkeld van informele groepen die hun eigen landgenoten steunden tot “netwerken die net als drugsbendes waren georganiseerd”.
Vervolgens schetste hij een gefragmenteerd netwerk met verschillende ‘sectoren’ die zich op afzonderlijke delen van de smokkelindustrie concentreerden.
“Het is net als schaken, en zij hebben (het voordeel) op het bord. Ze zijn ons dus altijd een stap voor. We moeten ons aanpassen en begrijpen hoe we deze netwerken kunnen tegengaan. We hebben met de leiders geworsteld, want als ze gearresteerd en gevangengezet worden, slagen ze er nog steeds in om hun netwerken van binnenuit te runnen”, zei hij.
Ondanks de problemen voor rechtshandhavingsfunctionarissen die in verschillende landen werken en bijvoorbeeld verschillende wetten met betrekking tot borgtocht en bewijsnormen, prees de heer Marconville de samenwerking tussen Franse en Britse functionarissen en zei dat Groot-Brittannië “zeer bereid was om met oplossingen te komen voor samenwerking verbeteren”.
De Duitsers daarentegen “die wij altijd als zeer efficiënte mensen beschouwen, maken het er (voor ons) niet makkelijker op”, merkte hij op.
Maar een van de advocaten die bij deze zaak betrokken was, bagatelliseerde de bredere impact ervan op de kleine botencrisis.
“De straffen worden nu veel zwaarder. Dat is duidelijk. En ik denk dat ze ze zullen blijven versterken. Helaas… ben ik pessimistisch omdat ik niet denk dat het zal stoppen… omdat mensen in deze (smokkel)kringen alleen maar aan geld denken’, aldus Kamal Abbas.
De heer Abbas, die een man verdedigt die ervan wordt beschuldigd op te treden als lokchauffeur voor smokkelaarskonvooien, legde uit hoe drie van de verdachten in dit proces, die vorig jaar na twee jaar hechtenis op borgtocht werden vrijgelaten, kort daarna in België op nieuw werden gearresteerd. smokkelkosten.
“Niets ontmoedigt hen… ze zien gevangenisstraf als de zoveelste hobbel op de weg”, zei hij.
Na meer dan tien jaar betrokken te zijn geweest bij smokkelprocessen, maakte Abbas zich opnieuw zorgen over de gevolgen ervan.
“(De echte leiders) ontsnappen altijd. Als hun leider Irakees is, zit hij in Irak. Als hij een Iraniër is, zal hij in Iran zijn. Maar de link ligt vaak in Engeland, daar ben ik zeker van. De Britse autoriteiten moeten harder naar bepaalde delen van Londen kijken als ze dit fenomeen willen stoppen”, aldus Abbas.
