Een 50 jaar oud verhaal over UFO’s op een boerderij nabij Langenberg, Saskatchewan — een stad 220 kilometer ten westen van Regina — wordt door Canada Post en de Canadian Royal Mint gevierd met een nieuwe munt.
Leo Fuhr zei dat zijn broer Edwin de UFO’s had gezien toen hij op de ochtend van 1 september 1974 zijn koolzaadboerderij aan het maaien was.
Leo vertelde dat hij bij de boerderij aankwam en in het gras afdrukken zag in de vorm van donuts, met een diameter van 2,5 meter.
“Ik was verrast,” zei Leo deze week in een interview. “Ik dacht nou, wat maakt het uit, misschien zag mijn broer wel dingen en dat, totdat ik de ringen zag. Zien is geloven.”
Volgens het incidentenrapport van de RCMP uit 1974 waren er “vijf verschillende, afzonderlijke cirkels, veroorzaakt door iets dat zware lucht- of uitlaatdruk op het hoge gras uitoefende.”
Leo, inmiddels 85 jaar oud, zei dat zijn herinneringen nog helder zijn als een dag. Hij wees de precieze plek aan waar hij de cirkels vond.
Het verhaal van de UFO’s en de vijf graancirkels uit 1974 hebben Canada Post en de Royal Canadian Mint ertoe aangezet een munt uit te geven ter herdenking van de gebeurtenis. De munt “The Langenburg Event” is de zevende in de serie Canada’s Unexplained Phenomena.
De munt weegt één ounce puur zilver en kan online worden gekocht voor $ 140.
De munt toont Edwin Fuhr zittend op een zwadmachine, starend naar vijf schotels die boven een moeras zweven. Leo heeft de munt besteld, maar lacht om het idee dat “iemand veel geld verdient” aan zijn fascinerende familiegeschiedenis.
“Voor mij is het een herinnering, want ik heb het zelf meegemaakt, want ik heb met mijn broer op de boerderij gewerkt”, aldus Leo.
Op de website van Canada Post staat dat de geselecteerde ontwerpen worden beoordeeld via een online onderzoek onder een landelijk representatieve steekproef van volwassenen.
“De ontwerpen die het meest aantrekkelijk zijn en dus het meest waarschijnlijk worden verzameld, worden vervolgens door de Munt ter goedkeuring aan de Canadese overheid voorgelegd”, aldus het rapport.
Leo Fuhr herinnert zich nog dat zijn broer Edwin zei dat hij in september 1974 vijf UFO’s zag zweven boven zijn veld nabij Langenburg, Saskatchewan. Fuhr neemt CBC News mee terug naar het veld waar hij ook de graancirkels zag, nadat de Royal Canadian Mint een nieuwe munt had uitgegeven ter herdenking van het mysterieuze incident.
Ron Morier was de RCMP-agent die dienst had bij het detachement Langenburg toen de UFO-waarneming werd gemeld. Het was zijn eerste jaar in Langenburg. Hij zei dat die oproep nog steeds een van de meest ongebruikelijke is die hij heeft gehad.
“Het was een beetje verbijsterend. Ik had nog nooit in mijn carrière zoiets hoeven onderzoeken, dus het was niet je alledaagse onderzoek,” zei hij.
Volgens Morier is het sindsdien onduidelijk gebleven of het “echt was of niet”.
Morier zei dat officieren van andere detachementen hem later in zijn carrière de bijnaam Mulder gaven, een verwijzing naar de sciencefictionserie De X-Filesvanwege zijn ervaring.
“Het zette de gemeenschap even op de kaart.”
Jonathan Fuhr, Edwins neef en Leo’s zoon, bebouwt dat land al 27 jaar. Hij zei dat hij in zijn tijd daar nog nooit zoiets heeft gezien, maar dat Edwins verhalen nog steeds resoneren.
“Het zit altijd in je achterhoofd. Soms gaan de haren in je nek overeind staan als je eraan denkt,” zei hij. “Het zou interessant zijn om ze te zien als ze ooit terugkomen.”
Het incident uit 1974 is niet de enige keer dat er UFO’s in Langenburg zijn gemeld.
Jonathan zei dat het gesprek zeven jaar later weer oplaaide toen een aantal kinderen meldden dat ze voorwerpen hadden gezien die leken op vliegende schotels.
Bill Johnston werd in 1980 uitgever van de Four Town Journal, een krant die Langenburg en de omgeving bediende — zes jaar na de waarnemingen. Hij zei dat het minder dan een week duurde voordat hij over de vliegende schotels hoorde.
“(Iedereen) heeft er een andere mening over, maar iedereen kent het verhaal.”
Het Four Town Journal berichtte over nog twee UFO-waarnemingen in Langenburg in 1989.
“In de vijftig jaar dat ik voor de krant werk, heb ik een houding ontwikkeld van ‘je moet het zien om het te geloven'”, aldus Johnston.
“Maar tegelijkertijd is er ook dat wauw-gevoel.”
