Gola begon op vrijdag in Al-Hafa City aan de Middellandse Zeekust van Syrië.
Eerst sprong een 29-jarige inwoner van de stad, Vala, met zijn bed in de hoek van de kamer in zijn appartement op de eerste verdieping, zichzelf plat als een flat, die buiten zijn slaapkamerraam keek als een schot rat-a-tat.
Toen de ruckus luid groeide, zei hij, klom ze het raam en pelde het gordijn terug. Buiten renden tientallen mensen van de weg, velen in hun pyjama, omdat vier mannen hen achtervolgden in het bosgroene uniform. Vervolgens zetten geüniformeerde mensen in brand. Binnen enkele seconden vielen vier vluchtende mensen op de grond.
“Ik kon niet geloven wat ik keek. Ik raakte in paniek, nerveus, ‘zei Wal, die vroeg om de voornaam om te worden geïdentificeerd met angst voor wraak.
De aanval in zijn stad maakte deel uit van de onrust die de Syrische kust in de afgelopen vier dagen heeft geschud en meer dan 1.000 mensen doodde, zei de oorlogsmonitoringsgroep Syrian Observatory for Human Rights op zondag op zondag. Dit was het uitbreken van bloed als een bloeduitbraak van geweld, omdat de rebellen de dictator Bashar al-Assad begin december uitsluiten, en vervolgens hun heerschappij over een land eiste dat werd gebroken met een burgeroorlog van ongeveer 14 jaar.
Geweld vond plaats op donderdag toen gewapende mensen gewapend voor de heer al-Assad de veiligheidstroepen van de overheid in de provincie Latakia verminderden, waar Al-Haf zich bevindt. De hinderlaag sloot de dagen van conflict tussen de loyale en regeringstroepen van Asad.
Het Observatorium, dat zich in het VK bevindt en sinds 2011 de Syrische strijd heeft gevolgd, zei in het begin van zondag dat ongeveer 700 burgers tot meer dan 1.000 doden behoorden, de meeste werden gedood door regeringstroepen.
Volgens het Observatorium werden ten minste 65 burgers gedood in Al-Hafa.
Een andere oorlogsmonitoringsgroep, Syrisch Network for Human Rights, meldde zaterdag dat de geschatte 125 burgers werden gedood door de veiligheidstroepen van de overheid. Die claims konden niet onafhankelijk worden geverifieerd.
De nieuwe regeringsfunctionarissen hebben de aantijgingen afgewezen die haar veiligheidstroepen hadden gemarteld. Maar hij zei dat hij toegewijd was om de aantijgingen te onderzoeken en iedereen te houden, die de burgers verantwoordelijk hield.
Geweld heeft het publiek verhoogd van een groot gemeenschappelijk conflict in Syrië en is gestopt met nervositeit in de kustprovincies van Latakia en Tartus. De regio is het hart van de Alvite -minderheid van Syrië, die de heersende klasse en de hogere rang van het leger onder de Assad -regering domineerde en alleen de Assad -familie omvatte. De nieuwe regering werd gevormd door het afstemmen van rebellen onder leiding van een islamitische soennitische moslimgroep.
Het observatorium zei dat de meeste burgers die de afgelopen tijd werden gedood alvites waren.
Op zaterdag was de snelweg van Rajdhani, Damascus naar Tartus bijna leeg toen de autoriteiten probeerden al het verkeer in de kustgebied te sluiten. De veiligheidstroepen van de overheid hebben posten gevestigd langs de hoofdwegen en in de hele Tartus City, provinciale hoofdstad, waar de meeste winkels gesloten waren en veel inwoners in hun huizen kwamen.
47 -JEAR -OLD Shadi Ahmed Khadar, Tartus zat van de snelweg van noord naar Latakia, die ooit werd gezien als een ambulance of overheidsvoertuig. Hij zei dat de afgelopen tijd de straten van zijn buurt de afgelopen tijd als geweld werden geleegd, waardoor Tartus werd omgezet in een spookstad. Hij is een alvite, maar net als veel mensen in de stad, zei hij dat hij de loyalisten van Assad niet steunt die de wapens hebben opgenomen tegen de nieuwe Syrische functionarissen.
Maar hij was ook nerveus dat de veiligheidstroepen met de nieuwe regering geen onderscheid zouden maken tussen gewapende Assad -loyalisten en mensen zoals hij – een kraanoperator die voor de Assad -regering werkte.
“Misschien zullen ze hier gewoon komen en zeggen dat we tegen hen zijn en ons zullen vermoorden,” zei hij.
Het land was bang en ging op weg naar meer strijd. Tegen zaterdagmiddag was het geweld afgenomen en vanwaar hij stond, op de weg, waarschuwden de overheidstroepen bij een checkpoint de chauffeurs dat schutters de auto’s aan de kust naar Latakia reden.
“We zijn gewoon in ondiep water,” zei de heer Khodar. “We hebben de diepte nog niet bereikt.”
De bewoners zeiden dat in de plattelandsgebieden in de buurt van de provincie Latakia de gewapende Assad -loyaliteit tientallen overheidsbeveiligingspersoneel gijzelaar bezocht na het in beslag nemen van de controle een dag eerder. In andere gebieden namen lokale bewoners de wapens op en zetten zich buiten hun huizen in om hun families te beschermen, na het horen van rapporten over overheidstroepen na het vermoorden van burgers die burgers hebben vermoord.
In een stad van Balis, aan het noordelijke einde van de provincie Tartus, hadden gewapende mannen die volgens de vier inwoners bij de regering verschenen, een storm in de belangrijkste wijk Alvite in de stad laat op donderdagavond.
Gith Mostfa, een inwoner van Balis, zei dat hij het grootste deel van zijn vrouw, Hala Hamed, en zijn 2 maanden oude zoon op vrijdag en zaterdag van achter de deur voor hem doorbracht-de enige plaats in zijn kleine appartementen die geen ramen hadden.
Op vrijdagochtend zei hij dat hij hoorde dat de beschermers van de schietpartij luid groeien naarmate de gewapende mannen zijn gebouw bereikten. Toen hoorde hij mannen schreeuwen, schoten kogels en schreeuwen uit het appartement eronder. Hij kwam later te weten dat de buren onder hem werden gedood.
“Ik was erg bang voor mijn vrouw voor mijn vrouw,” zei 30 -Year -Mr. Mostfa in een telefonisch interview. ‘Ze was erg bang. Ik wist niet hoe ik hem moest laten zien dat ik ook bang ben voor ons. ,,
Toen de kogels op zaterdag rond 14.00 uur werden afgevuurd, zei de heer Mostfa dat hij en zijn familie wegliepen van hun appartementen en eisten een schuilplaats in het huis van een vriend in een nabijgelegen buurt, die veel geweld werd bespaard. Hij wegrijden van huis was hij bang.
Elke twee of drie meter lag één lichaam op de grond, zei hij. Bloedvlekken over de bestrating werden gekleurd. Hij zei dat de ramen van de winkel waren verbrijzeld en veel winkels werden geplunderd.
Het Syrische Observatorium zei zaterdag dat ten minste 60 burgers, waaronder vijf kinderen, werden gedood in geweld in Balis.
“Ik ben verrast, ik ben gewoon verrast”, zei de heer Mostfa, een apotheker. Op zaterdagavond kon hij alles denken. Hij zei: “We moeten hier zo snel mogelijk weggaan.” “Het is niet veilig, helemaal niet veilig.”
Mr. Mostfa was een van de honderden mensen die zaterdag uit Balis vluchtten. Veel mensen eisten een schuilplaats met vrienden die geen Alvite waren, in de hoop dat hun buurt de fouten van nog meer geweld zou vermijden.
Vala, een inwoner van Al-Hafa, zei dat hij mannen in uniformen had gezien als mensen die mensen schoten, bedekken met vrienden en familie in hun appartementen, toen beveiligingspersoneel de voordeur klopte, ongeveer een uur later kwamen de overheidstroepen haar stad binnen. Een vriend uit de noordwestelijke regio van Idlib, waar de rebellen de heer Al-Assad omverwerpen, vroeg hem niet te schieten.
“Hij zei:” Ik ben van Idilib. Mijn hele familie is van Idlib. Doe alsjeblieft niets voor deze mensen.
De mannen eisten dat de vriend zijn telefoon overhandigde en schreeuwde in degene om hem veilig te openen, wat hij deed. Hij eiste dat Vala’s moeder hem zijn gouden ketting en oorbellen gaf, zei Vala.
Voordat ze vertrekken, gaven de mannen een strikte waarschuwing: verlaat het huis niet. Hij en zijn familieleden keerden nerveus terug naar hun slaapkamer.
Maar een uur later boksen, zoals werd verminderd door kogels, stelde de volgorde uit die kon proberen iemand te helpen die ze konden horen door uit de weg te ruzie maken.
Buiten zei Vala dat hij twee mensen vond die werden neergeschoten. Eén was bedekt met het bloed en vroeg hem om zijn hoofd iets met een zwakke stem van de grond op te heffen. Ten tweede, geschoten in de dij, smeekte om water.
Voordat de lange kogels opnieuw de lange kogels verlieten en de Wala terugliep. Tegen zaterdagavond, zei ze, wist ze niet of de man het had overleefd.
