Eenjarigen onder de verkrachting, zegt VN, zegt

Waarschuwing: dit artikel bevat details over seksueel geweld dat sommige mensen misschien verontrustend vinden

Gewapende mannen verkrachten en seksueel mishandelen kinderen zo jong als één tijdens de burgeroorlog van Sudan, zegt het VN -kinderagentschap, UNICEF.

Massaal seksueel geweld is op grote schaal gedocumenteerd als een oorlogswapen in het bijna tweejarige conflict van het land.

Maar het rapport van UNICEF is het eerste gedetailleerde verslag over de impact van verkrachting op jonge kinderen in Soedan.

Een derde van de slachtoffers waren jongens, die meestal worden geconfronteerd met “unieke uitdagingen” bij het melden van dergelijke misdaden en het zoeken naar de hulp die ze nodig hebben.

UNICEF zegt dat, hoewel 221 verkrachtingszaken tegen kinderen sinds het begin van 2024 officieel zijn gemeld, het werkelijke aantal waarschijnlijk veel hoger zal zijn.

Soedan is een sociaal conservatief land waar enorme maatschappelijke stigma overlevenden en hun families ervan weerhoudt zich over verkrachting te spreken, net als de angst voor vergelding van gewapende groepen.

Het UNICEF -rapport biedt een verschrikkelijk venster op het misbruik van kinderen in de burgeroorlog van het land.

Misschien is de meest schokkende openbaring dat 16 van de slachtoffers jonger waren dan vijf jaar, waaronder vier baby’s.

UNICEF zegt niet wie verantwoordelijk is, maar andere VN -onderzoeken hebben de meerderheid van de verkrachtingen de schuld gegeven van de paramilitaire Rapid Support Forces (RSF) en zei dat RSF -jagers een patroon hadden om seksueel geweld te gebruiken om burgers te terroriseren en de oppositie tegen hun vooruitgang te onderdrukken.

De RSF, die deze oorlog voert tegen zijn voormalige bondgenoten, de Sudanese strijdkrachten, heeft elke wangedrag ontkend.

“De enorme schaal van seksueel geweld dat we in Soedan hebben gedocumenteerd, is verbluffend”, zegt Mohamed Chande Othman, voorzitter van de feiten van de VN’s Fact-Finding Mission toen het vorige rapport in oktober werd gepubliceerd.

Volgens bewijsmateriaal gepresenteerd door internationale mensenrechtengroepen, waren slachtoffers in het bolwerk van de RSF vaak het doelwit omdat ze zwart Afrikaans waren in plaats van Arabisch, blijkbaar met als doel ze uit Sudan te halen.

De humanitaire reactie van de VN voor Sudan is al ondergefinancierd. Verwacht wordt dat recente bezuinigingen in de Amerikaanse hulp programma’s zullen verminderen om de slachtoffers nog verder te helpen.

Handelijke details in het rapport van UNICEF onderstreept de verschrikkelijke situatie.

“Na negen ’s nachts opent iemand de deur, draagt ​​een zweep, selecteert een van de meisjes en neemt haar mee naar een andere kamer. Ik hoorde het kleine meisje huilen en schreeuwen. Ze verkrachtten haar,” herinnert Omnia (niet haar echte naam), een volwassen vrouwelijke overlevende die werd vastgehouden door gewapende mannen in een kamer met andere vrouwen en meisjes.

“Elke keer dat ze haar verkrachtten, zou dit meisje terugkomen in bloed. Ze is nog steeds maar een jong kind. Ze bevrijden deze meisjes alleen bij het ochtendgloren, en ze keren bijna onbewust terug. Elk van hen huilt en spreekt incoherent. Gedurende de 19 dagen dat ik daar doorbracht, bereikte ik een punt waar ik mijn leven wilde beëindigen.”

Als een gebroken natie in oorlog is Sudan een van de meest uitdagende plaatsen op aarde om toegang te krijgen tot diensten en frontline -werknemers.

Het grote aantal mensen dat door de oorlog is ontheemd, heeft vrouwen en kinderen kwetsbaarder gemaakt om aan te vallen-drie van de vier schoolgaande meisjes zijn niet van school, zegt de VN.

De verwoestende uitkomst van deze misdaden wordt verergerd door het feit dat slachtoffers weinig plaatsen hebben om naar zich toe te wenden voor medische hulp, omdat veel medische voorzieningen zijn vernietigd, geplunderd of bezet door de strijdende partijen.

Recente bezuinigingen in de VS kunnen zelfs de beperkte beschikbare diensten in gevaar brengen om kinderen te beschermen.

UNICEF biedt veilige ruimtes voor kinderen via een netwerk van lokale activisten die hebben opgezet wat bekend staat als noodhulpkamers om de crises in hun gemeenschappen aan te pakken.

De activisten vertrouwden behoorlijk op de Amerikaanse hulp, en de meeste zijn gedwongen om te sluiten, volgens een Sudanese coördinatiegevel die hen bewaakt.

Meer in het algemeen zegt de VN -organisatie die zich toelegt op het beschermen van de rechten van vrouwen dat lokale organisaties onder leiding van vrouwen van vitaal belang zijn bij het bieden van steun aan overlevenden van seksueel geweld. Maar ze ontvangen minder dan 2% van de totale financiering van het Sudan Humanitarian Fund van de VN.

De BBC leerde dat ten minste een van deze lokale groepen, bekend als “She Leads”, werd gedwongen te sluiten toen de Amerikaanse financiering werd gestopt.

Het was geen grote kosten, gemeten in de tienduizenden dollars, maar stelde zaakwerkers in staat om ongeveer 35 overlevenden per maand te bereiken, zei Sulaima Elkhalifa, een Sudanese mensenrechtenverdediger die een overheidseenheid runt over het bestrijden van geweld tegen vrouw en hielpen bij het organiseren van het privé -initiatief.

Degenen die zijn verkracht door gewapende mannen “hebben niet de luxe om depressief te zijn”, vertelde ze de BBC.

De eisen van oorlog – voedsel vinden, moeten vluchten – geen ruimte overlaten om met trauma om te gaan, voegde ze eraan toe.