ReutersWaarschuwing: dit stuk bevat grafische beschrijvingen van dood en geweld
De hand was bedekt met stof en er zaten bloedvlekken op de vingers en polsen, het enige wat er te zien was van de persoon die werd gedood.
Net als veel andere slachtoffers van de Israëlische luchtaanvallen liggen zij begraven onder het puin – dit keer in Gaza-stad, in het noorden.
Een tienerjongen werd van de eerste verdieping van een ingestort gebouw gehaald. Toen zijn voeten en benen tevoorschijn kwamen, leek het alsof hij nog leefde.
Maar toen werd het hele lichaam los getild en levenloos in de armen van de reddingswerkers gevallen.
Ze bogen zich naar voren en gaven de jongen door een raam beneden, en in de wachtende armen van een andere groep mannen.
In de smalle straatjes groeven mannen met hun handen. Maar er kwamen nu geen geluiden meer uit het puin. Wie daar lag, was niet meer te helpen.
ReutersRamez Abu Nasr was urenlang aan het graven. Zijn moeder, vader en broers werden begraven door het vallende metselwerk.
Ramez slaagde erin zijn jongste broer te redden. De jongen vertelde hem dat hij zijn ouders vlakbij de Shehada had horen reciteren, het islamitische geloofsgebed.
Kort daarna waren ze stil.
“Ik heb mijn jongere broer op het laatste moment uitgeschakeld. Ik weet niet hoe we terug kunnen naar ons huis… zonder mijn moeder, of vader, of broers’, zegt Ramez.
De familie vluchtte hier uit Jabalia toen het Israëlische leger (IDF) twaalf dagen geleden hun hernieuwde offensief tegen Hamas in het noorden begon.
De IDF vaardigde een evacuatiebevel uit dat naar schatting 400.000 mensen in de noordelijke Gazastrook trof en vertelde hen dat ze naar het zuiden moesten verhuizen.
Maar vele duizenden bleven achter, uitgeput door de voortdurende ontheemding, bang om naar een plek te gaan waar ze geen toegang hadden tot voorraden.
In een huis dat nog steeds overeind staat, knielt een jongeman voor zijn overleden zus. Ze lijkt in de dertig te zijn. ‘O God, mijn zus, mijn zus,’ roept hij.
Vrijwilligers van de Civiele Bescherming verzamelen lichamen vanuit gebouwen. Ze vinden een zwaargewonde man en rennen naar de ambulance.
Ze proberen een leven te redden, maar zijn ook bang om zelf gebombardeerd te worden.
Ahmed al Kahlout van de plaatselijke Civiele Bescherming keek om zich heen naar het bloedbad. Achter hem probeert een collega een vrouw te reanimeren. Het is hopeloos.
“Dit is het huis van de familie al-Sayyed”, zegt Ahmed. “Er liggen lichamen en gescheurde delen in dit gebied… Het is een verschrikkelijke misdaad.”
In de straten staan meerdere ambulances opgesteld. De meeste mensen die erin zitten zijn dood. Lichamen worden opgestapeld. Alle leeftijden.
Bloed sijpelt uit het voorhoofd van een klein kind. Naast haar wordt een vrouw, gewikkeld in een felgekleurde deken, geladen. Naast de ambulance ligt een dode man van middelbare leeftijd op een ziekenhuiswagen.
ReutersVeel van de slachtoffers worden naar het Kamal Adwan-ziekenhuis in Jabalia gebracht. De directeur ervan, dr. Hussam Abu Safiyyah, vertelde mij telefonisch dat zijn ziekenhuis te maken had met een ernstige humanitaire crisis en beschuldigde Israël ervan collectieve straffen op te leggen.
“Wij dringen er bij de wereld op aan om in te grijpen en hun menselijkheid op te leggen aan het Israëlische leger, om humanitaire corridors te openen die de toegang van medische hulpmiddelen, delegaties, brandstof en voedsel mogelijk maken, zodat we humanitaire diensten kunnen verlenen aan de kinderen, pasgeboren baby’s en patiënten.” die in nood zijn”, zei hij.
De Verenigde Staten hebben Israël ervan beschuldigd de afgelopen maand tot 90 procent van de hulp aan Noord-Gaza te hebben geweigerd of belemmerd, en hebben gedreigd de wapenleveranties te beperken tenzij er verandering komt.
Israël zegt dat het de Amerikaanse zorgen serieus neemt en “de kwestie aanpakt”.
Internationale journalisten van mediaorganisaties, waaronder de BBC, krijgen van Israël geen onafhankelijke toegang tot Gaza.
De IDF zegt dat het zich alleen richt op ‘terreurcellen’ en heeft een video vrijgegeven waarin te zien is dat Hamas vuurt vanuit een kliniek in Jabalia. Het leger zei ook dat ze wapens en boobytraps hadden gevonden in een medische faciliteit.
In de video wijst een officier, zijn gezicht wazig, naar boobytraps en wapens en spreekt tegen de camera: “Alles hier is een cynische uitbuiting van de burgerbevolking, in een kliniek, op een burgercomplex. We zullen deze terroristen achtervolgen en ze in elke hoek vinden.”
In Jabalia zit een hoogzwangere vrouw in het stof buiten een huis. De medewerkers van de Civiele Bescherming arriveren en helpen haar op een brancard. Haar vader is daar en zegt tegen haar: ‘Het komt goed met je. Je gaat bevallen, mijn hart.”
Dan ontploft er vlakbij een granaat. De kleine groep snelt naar de ambulance en ontsnapt.
Elke dag pleiten zij voor vrede in Jabalia. Voor voedsel en medicijnen, voor het openen van scholen.
Ze smeken, maar weten dat hun stem het niet kan laten stoppen.
Met aanvullende berichtgeving door Haneen Abdeen en Alice Doyard
