East-Doctor’s Franse seksuele misbruiktest voor kinderen benadrukte ongehoord ongehoord ongehoord

Het alarm ronk al jaren voor kinderen voordat Joel Le Scorene al jaren rinkelde voordat hij werd beschuldigd van het verkrachten of seksueel misbruiken van 299 mensen, de meesten van hen toen hij een chirurg onder zijn hoede was.

Volgens gerechtelijke documenten zei de zus van zijn vrouw dat ze haar zus de billen van haar dochter had zien kussen. Haar haar zus vertelde haar jongste dochter aan “in de woorden van kinderen” dat ze haar had aangeraakt. En hij werd in 2005 al veroordeeld voor het verbeelding van seksueel misbruik van kinderen en een geschorste straf.

“Niets, niets, niets, niets,” zei Mary-France Larmate, nu zijn ex-vrouw, dat de collectieve seksueel misbruiktest voor kinderen vorige week werd geopend. Ze beantwoordde een vraag of er waarschuwingsaanwijzingen waren of ze actie had moeten ondernemen.

De heer Le Scornenene was een maagchirurg die meer dan drie decennia werkte in verschillende klinieken en particuliere ziekenhuizen in het westen en centraal Frankrijk voordat hij in 2017 werd gearresteerd voor een buurman van 6 jaar in 2017. De arrestatie en de politie -ontdekking van zijn huis werden geïnspireerd om bewijs te ontdekken van zeer wijdverbreid wangedrag in 25 jaar – dagboek en ander schrijven. In 2020 werd hij veroordeeld voor seksuele intimidatie of verkrachting van vier jonge meisjes, waaronder de twee jonge dochters van zijn zus, en tijd in dienst.

De nieuwste test – die wordt beschouwd als de grootste pedofilie -zaak van het land – is voornamelijk gebaseerd op het dagboek en het schrijven dat onderzoekers gebruikten om honderden beursgenoteerde slachtoffers te identificeren.

De heer Le Scornene, nu 74, heeft de “overgrote meerderheid” van de aantijgingen tegen hem aanvaard, vertelde zijn advocaat Maxim Tesier de rechtbank in de vrouwen, waar de zaak wordt aangehouden. Verkrachtingskosten zijn meestal gerelateerd aan het aanraken of doordringen van de vagina van kinderen en hun vingers zijn anaal. Hij heeft enkele van die aantijgingen verworpen op grond van het feit dat ze deel uitmaakten van medische procedures.

Tijdens de eerste dagen van de test heeft de heer Le Scornene, die zijn medische vergunning in 2017 verloor, niet alleen betreurd om het leven van zijn familie te ruïneren, maar ook om zijn voormalige patiënten te ruïneren. Velen van hen zijn nu volwassenen en zien procedures van het nabijgelegen auditorium terwijl ondersteunende honden in gangen dwalen. Van velen wordt verwacht dat ze getuigen.

In de eerste week van het proces probeerden rechters, hoofdaanklagers en advocaten voor voormalige patiënten de wortels van de wens van de heer Le Scornene te benadrukken om de kinderen seksueel aan te raken. Ze probeerden ook te begrijpen hoe hij een kwart eeuw wegkwam van misbruiken zonder iemand in zijn familie, ondanks dat sommigen van hen twijfelden.

In getuigenis schilderden zijn drie zonen, twee broers en zussen, ex-vrouw, een neef en een goede familievriend een hechte familie met seksueel misbruik en besmet met een cultuur van stilte en privacy.

De zoon van Mr. Le Scornenne, Fabian Le Scornene, was getuige dat hij seksueel werd misbruikt door zijn grootvader Joseph Le Scorenene. (Dada, die nu dood was, vertelde mensen tijdens zijn leven dat hij zelf werd misbruikt, door de rechtbank werd gehoord.) De zus van de heer Le Scordenek, Annie Jobard, zei dat ze werd verkracht door twee jongens toen ze 14 jaar oud was en ze vertelde haar familie nooit.

Zijn ex -vrouw zei dat toen hij een kind was, hij werd verkracht door twee mannelijke familieleden. Ze hield het geheim, zei ze, zelfs van haar man.

“Als je wordt verkracht, voel je je vies,” getuigde hij. “Dus je praat er niet over.”

Familieleden beschreven de heer Le Scornene als een goede echtgenoot, goede broer en goede vader die van lezen en opera hield en die lange tijd werkte.

Zijn drie zonen zeiden dat hij vaak niet thuis was, maar toen hij hem was, hielp hij hem in studies, bracht hem naar musea en zorgde ervoor dat hij muzieklessen had. Hij beschreef zijn jeugd als gelukkig. Zijn vader heeft hem nooit misbruikt en hij was zich helemaal niet bewust van zijn pedofilie, zei hij.

Fabian, 42, zei: “We hadden alles nodig om gelukkig te zijn en een atoombom ontplofte door het hele gezin.”

“Dit is Dr. Jeckle en Mr. Hyde,” zei hij later. “Mijn vader is een deel van de persoonlijkheid die ik niet ken.”

Maar de zus van Mr. Le Scornene, mevrouw Jobard, wist van ten minste één zaak. Ze vertelde de rechtbank dat ze in 2000 tegenover haar broer stond toen haar jongere dochter haar vertelde dat ze niet met haar wilde eten: ze misbruikte haar seksueel. Terwijl Chain-Dhokrapan in zijn auto, gaf de heer Le Scornenen toe voor misbruik en zei dat hij zou werken om de rest van zijn leven te wijzigen, getuigde hij in de rechtbank. Hij zei dat hij hem vroeg hem te behandelen.

Gevraagd waarom ze toen niet naar de politie ging, zei mevrouw Jobard dat haar jongste dochter het enige slachtoffer was. Op dat moment wist ze niet dat Mr. Le Scorene ook op haar oudere dochter jaagde.

“Ik realiseerde me niet dat hij niet gevaarlijk was,” zei mevrouw Jobard, nu 72, een gepensioneerde leraar Engels. “Voor mij was het niet begrepen dat mijn broer zo iemand was.”

Zelfs toen hij later te weten kwam dat de heer Le Scornene werd gearresteerd omdat hij eigenaar was van seksueel misbruik van kinderen, en Fabian vertelde hem over het wangedrag dat aan zijn grootvader leed, zei hij dat hij geen relatie had gemaakt dat er een diep probleem in de familie was.

Achteraf zei hij: “Ik denk dat het ontkende.”

Mevrouw Learmate, de ex -vrouw van de heer Le Scorene, getuigde ook.

Zittend in een Kunda -stoel in het midden van het hof, ontkende hij dat zijn zus, die hij een vogelbrain had genoemd, of zijn zus -in -law, mevrouw Jobard ooit met hem had gesproken over zijn angst dat hij zijn kinderen misbruikte.

Ze zei ook dat ze niet wist dat haar man was veroordeeld dat ze eigenaar was van de afbeeldingen van seksueel misbruik van kinderen, ondanks dat hij thuiskwam, toen de politie arriveerde om naar het huis te zoeken. Ze ging winkelen tijdens de zoektocht, zei ze, en toen ze terugkeerde, was haar man ontspannen en vertelde haar dat dit allemaal een grote fout was.

Kort nadat de politie had gezocht, scheidde ze zich van haar, maar scheidde haar onlangs en bleef haar in de gevangenis zien.

Toen de president, Aud Bureau, hem vroeg naar zijn sessies met een psychiater en hem hem hielp de wortel van misbruik in zijn familie te begrijpen, weigerde hij erover te praten en zei dat het zijn persoonlijke leven was.

Rechter Bureausi probeerde haar te dwingen wangedrag te ondervinden op de verschillende in beslag genomen harde schijven van haar man. Hij onthulde naakte, intieme schilderijen van twee neven, die waren veroordeeld voor het misbruiken van hem.

“Je vernietigt ons,” zei hij tegen de rechter, en voegde er later toe: “Dit is erg denigrerend voor je. Ik heb niet de intelligentie om het allemaal te nemen. Ik weet niet hoe ik zal overleven.”

Deze week, terwijl hij voor de rechtbank getuigde, verdedigde de heer Le Scordenecane herhaaldelijk mevrouw Limitit, die ze nog steeds zijn vrouw noemde. Ze voerde aan dat ze 30 jaar tegen haar loog, hoewel ze zei dat ze “sommige dingen” wist zonder details te geven.

“Ik had twee levens,” zei de heer Le Scornene, die vooral was samengesteld omdat hij de rechtbank toesprak. “Een gezinsleven, een sociaal leven, een professioneel leven en ernaast een pedo-crimineel leven, een pedofiel die niets anders dacht.”

Maar toen hij belangrijke vragen stelde, was hij ook onduidelijk, alsof hij een deel van zijn dagboek vernietigde. Meestal antwoordde hij dat hij zich niet herinnerde.

De rechtbank bracht echter dagen door met het zoeken naar lichten van de familieleden van de heer Le Scornene en toen was de bron van zijn pedofilie ongrijpbaar.

Mevrouw Jobard vroeg haar of haar vader haar ook had misbruikt.

De heer Le Scornenene stond in een glazen doos van de rechtszaal om een ​​reactie op de beschuldigde te bieden.

Hij zei: “Ik heb al heel lang met psychologen gesproken, ik heb het mezelf afgevraagd, en ik weet het nog steeds niet,” zei hij. “Wat ik zeker ben, en ik herhaal: ik ben nooit door iemand misbruikt.”

De volgende dag, die zijn oudere zoon Renon Le Scordenek toesprak, zei hij wat kon duren, toen hij het geheim van een andere noodlijdende familie onthulde, creëerde hij een ruckus in de rechtbank.

“Ik geef toe dat mijn kleindochter seksueel misbruik heeft gedaan,” zei hij.

Toen verontschuldigde hij zich bij zijn zoon.

De rechtbank nam plotseling deel aan de zorg van twee psychologen aan de vrouw van de zoon en zoon.