Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie zijn meer dan vier miljoen mensen getroffen door overstromingen in zes landen in West- en Centraal-Afrika.
De overstromingen, de meest verwoestende van de afgelopen jaren met een ongekende omvang en ernst, hebben vooral Kameroen, Tsjaad, Guinee, Mali, Niger en Nigeria getroffen en meer dan 500.000 mensen ontheemd, meer dan 300.000 huizen verwoest en meer dan 1.000 levens geëist, aldus de WHO in een verklaring dit weekend.
Inwoners van Maiduguri, de hoofdstad van de kwetsbare Nigeriaanse staat Borno, zeggen dat ze alles hebben gezien: huizen die tot de laatste steen zijn weggevaagd, gevangenen die in paniek de belangrijkste gevangenis van de stad ontvluchten omdat de muren zijn weggespoeld door water dat van een overstromende dam opsteeg, lijken van krokodillen en slangen die tussen menselijke lichamen drijven op wat ooit de hoofdstraten waren.
Saleh Bukar, een 28-jarige uit Maiduguri, zei dat hij vorige week rond middernacht wakker werd gemaakt door zijn buren.
“Overal stroomt water!” herinnerde hij zich hun wanhopige geschreeuw in een telefonisch interview. “Ze schreeuwden: ‘Iedereen komt naar buiten, iedereen komt naar buiten!'” Oudere mensen en mensen met een beperking wisten niet wat er aan de hand was, zei hij, en sommigen bleven achter.
Wie niet snel wakker werd, verdronk meteen.
Hoewel Afrika verantwoordelijk is voor een klein deel van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen, behoort het tot de regio’s die het meest kwetsbaar zijn voor extreme weersomstandigheden, aldus de Wereld Meteorologische Organisatie eerder deze maand. In Sub-Sahara Afrika worden de kosten van aanpassing aan extreme weersomstandigheden geschat op $ 30-50 miljard per jaar in het komende decennium, aldus het rapport. Het waarschuwde dat tot 118 miljoen Afrikanen tegen 2030 getroffen zouden kunnen worden door extreem weer.
Maiduguri stond al onder grote druk vóór de overstromingen. In het afgelopen decennium is Borno getroffen door een constante reeks aanvallen van Boko Haram-militanten, die een islamitische staat in Nigeria willen vestigen en in het afgelopen decennium meer dan 35.000 mensen hebben gedood.
Overlevenden vertelden huiveringwekkende beelden van lichamen in het overstromingswater.
Aishatu Ba’agana, een moeder van drie kinderen, moest haar pasgeboren baby achterlaten omdat het water dat over haar huis stroomde haar overweldigde.
“Ik riep naar mijn familie om me te helpen mijn kind te halen, maar ik weet niet of ze dat konden. Ik heb er sindsdien geen een meer gezien,” zei ze huilend in het kamp waar reddingswerkers haar naartoe brachten.
Kanotochten kosten meer dan een maandloon
De overstroming verwoestte ook cruciale infrastructuur, waaronder twee grote dijken van een dam langs Lake Alau. Toen de dam het begaf, overstroomde 540 miljard liter water de stad. Belangrijke bruggen die Maiduguri met elkaar verbonden, stortten in, waardoor de stad in een tijdelijke rivier veranderde.
Veel bewoners maken gebruik van kano’s.
Falmata Muhammed, een 48-jarige moeder van drie, zei dat ze deze week besloot om wat meubels te verhuizen, maar dat ze geschokt was toen een kano-eigenaar haar ongeveer 50 Amerikaanse dollar vroeg voor een korte trip. Dat is meer dan het minimumloon per maand.
Nadat ze bijna alles had verloren door overstromingen, was ze boos dat “sommigen er een groot bedrijf van maakten en de ramp gebruikten om er veel geld mee te verdienen.”
Overstromingen in het overwegend droge Niger hebben meer dan 841.000 mensen getroffen, honderden mensen zijn omgekomen en meer dan 400.000 mensen zijn ontheemd geraakt.
Harira Adamou, een 50-jarige alleenstaande moeder van zes, is een van hen. Ze zei dat de overstromingen haar modderhut in de noordelijke stad Agadez verwoestten.
“De kamers zijn verwoest; de muren zijn ingestort,” zei ze. “Het is een groot risico om in een hut van modder te wonen, maar we hebben niet de middelen om er een van beton te bouwen.”
Adamou, die werkloos is en vier jaar geleden haar man verloor, zei dat ze geen enkele steun van de staat heeft ontvangen en niet de mogelijkheid — of de middelen — heeft gehad om te verhuizen. Zij en haar kinderen wonen in een tijdelijk onderkomen naast hun verwoeste hut en maken zich zorgen dat de stortregens misschien terugkomen.
“Ik begreep dat er een verandering in het weer was,” zei ze. “Ik heb nog nooit zo’n grote regenval als dit jaar hier in Agadez gezien.”
