In elk geval omvatten de meeste van deze claims kwantumcomputers die geen bepaald algoritme oplossen, maar zich alleen als een kwantumcomputer gedroegen. De claims van Google, de “Random Quantum Circuit” genoemd, die er eigenlijk zo uitziet.
Er is een bedrijf in zijn eigen hoek genaamd D-Wave, dat hardware maakt die afhankelijk is van de kwantumeffecten om te berekenen, maar geen gemeenschappelijke kwantumcomputer. In plaats daarvan wordt de verzameling van eenmaal geconfigureerde en geïntegreerde qables overgelaten om zijn weg te vinden voor een grond -energietoestand, die past bij de oplossing van een probleem. Deze aanpak, Quantum Anlling genoemd, is het meest geschikt om problemen op te lossen die het vinden van optimale oplossingen voor complexe planningsproblemen inhouden.
De de-wave was waarschijnlijk het eerste bedrijf dat “we kunnen beter presteren dan klassiek”, gevolgd door “oh nee je kunt” van algoritme-ontwikkelaars, en sindsdien is het meestal veel meer omtrek. Ondertussen hebben veel bedrijven D-Wave Computers geplaatst om te gebruiken bij problemen die aansluiten bij hardware.
Maar op donderdag zal D-Wave een paper uitbrengen die opnieuw zal claimen, omdat de titel aangeeft: “Beyond Classical Computes.” En het zou een probleem doen dat geen willekeurige circuits omvat.
Je zingt, ising
Het nieuwe artikel beschrijft het gebruik van D-Wave Hardware, namelijk het berekenen van de ontwikkeling in de loop van de tijd, een istingmodel genoemd. Een eenvoudige versie van dit model is een tweedimensionaal raster van objecten, die elk in twee potentiële toestanden kunnen optreden. Elk van deze items die in de staat leven, wordt beïnvloed door de toestand van zijn buren. Daarom is het gemakkelijk om een ISing-model in een onstabiele positie te houden, waarna de waarde van items erin zal omdraaien totdat het een lage energie, stabiele positie bereikt. Omdat het ook een kwantumsysteem is, kan willekeurige ruis echter soms de bits omdraaien, zodat het systeem in de loop van de tijd zal groeien. U kunt ook objecten verbinden met geometrie die veel complexer zijn dan een raster, waardoor complexer gedrag mogelijk is.
