Britse troepen waarschuwden ‘als je zweet, sterf je’ terwijl NAVO-soldaten extreme kou trotseren voor de deur van Poetin
BRITSE troepen werden gewaarschuwd: ‘Als je zweet, sterf je’, terwijl NAVO-soldaten de extreme kou trotseerden in Finse gevechtssimulaties.
Artillerie-squadrons onthulden hoe ze omgingen met het leven in buitententen onder -8 graden Celsius tijdens de grootste artillerieoefening ooit van de alliantie in Lapland, Noord-Finland.
Het kwam toen gespecialiseerde troepen oefenden om drie dagen buiten te blijven terwijl ze verscholen zaten achter de vijandelijke linies tijdens intensieve niemandslandoefeningen.
Comms Sergeant Ian Bloomfield, van de geheime surveillance-eenheid 4/73 Battery 5 Royal Artillery, zei dat zijn collega’s “de enigen” waren die in de Finse winter een nacht buiten mochten blijven.
Hij vertelde The Sun: “Ze gaan in patrouilles van vier tot zes man buiten de frontlinie op zoek naar vijandelijke doelen en verstrekken informatie van de slagveld terug naar de commandanten.
“Ze hebben ook de mogelijkheid om, als ze eenmaal daar zijn, gezamenlijke branden te stoken.
“Dus plaatsten ze artillerie, vaste vleugels of roterende middelen op die doelen.
“De meesten hebben jongens die hetzelfde werk doen, maar onze jongens zijn gespecialiseerd in het doen van werk tot ver in vijandelijk gebied.
“Onze jongens werken uitsluitend te voet. Ze worden afgezet, ze dragen belachelijk zware tassen (tassen) in de stokken.
“Ze zijn heel goed in het verbergen van hun eigen ‘grondbord’: de sporen die ze achterlaten in de omgeving. Uiteraard in de sneeuw dat is echt moeilijk te realiseren.”
De sergeant, die een vuur aanstak in zijn pop-uptent waarin Britse troepen waren gehuisvest voor de Dynamic Front-oefening van de NAVO, vervolgde: “De Finnen zijn de koude weer specialisten. Dit is hun omgeving, ze zijn hieraan gewend en de uitdagingen die dit met zich meebrengt.
“Onze jongens zijn erg goed in het lange tijd op de grond doen, maar in Groot-Brittannië is dat een stuk eenvoudiger.
‘Als je hier langer dan een uur statisch bent, is het een ander soort kou.
“De -2C, -3C stap je in Wales is heel anders dan de -2C of -3C die je hier krijgt. Je krijgt er rillingen van tot op het bot.”
Brigadegeneraal Rob Alston onthulde dat sommige legereenheden door de Royal Marines waren getraind om met koude rillingen om te gaan.
Hij voegde eraan toe: “De troepen hebben alle uitrusting voor koud weer die ze nodig hebben om warm te blijven, of dat nu tenten zijn of extra personeel en persoonlijke uitrusting, en ze vinden het erg leuk om die te mogen gebruiken en te begrijpen hoe ze in deze omgeving moeten vechten. ”
Hij voegde eraan toe: “Het is belangrijk voor ons om naast hen te kunnen trainen en te begrijpen wat we zouden moeten doen als we hier zouden komen om Finland te steunen, af te schrikken en te verdedigen.”
Kolonel Pete Winton voegde eraan toe dat ‘schiet-en-scoot’-tactieken – schieten vanaf de ene locatie voordat je snel verder gaat – deel uitmaakten van het leren voor een ‘terugkeer naar oorlogsgevechten’.
Hij voegde eraan toe: “Het moet worden verplaatst om te kunnen overleven.
‘De dagen dat je een rij wapens urenlang op één plek zag staan, dat is kwetsbaar doel.
‘Dat kunnen wij niet doen. We moeten schieten en bewegen. Dat is de mentaliteit die we moeten ontwikkelen.”
Eerder waarschuwde de Finse compagniescommandant Olli Taskinen dat het koude weer langs de Finse grens met Rusland een grotere bedreiging zou kunnen vormen dan vijandelijke troepen.
Hij onthulde: “De koude omstandigheden zijn erg uitdagend tijdens gevechten. Als je zweet, sterf je.
“Er zijn zoveel manieren waarop het fout kan gaan… daarom is het zo belangrijk voor onze partners om hier op dit soort terrein te leren vechten.
‘Je hebt waarschijnlijk wel eens gehoord van de Winteroorlog in de jaren veertig. Ze waren niet getraind in hoe ze moesten vechten in de koude omstandigheden, dus de grootste vijand van (de Sovjet-Unie) was de bevroren voorwaarden.”
“We hebben trucjes geleerd om warm te blijven – verwissel sokken, neem geen wapens mee naar binnen.”
De temperaturen zijn slechts een van de vele uitdagingen die de ijskoude, uitgestrekte wildernis van Finland met zich meebrengt.
NAVO troepen hebben ook af en toe te maken gehad met eigenzinnige GPS-metingen tussen de miljoenen bomen langs de dichte bossen in de thuisregio van de Kerstman.
Soldaten gebruiken doorgaans een handmatig kompas om hun locatie als back-up te vinden, maar de concentratie van natuurlijk ijzer in de grond verstoort de magneten van de pin-pointer.
In plaats daarvan worden buitenlandse strijdkrachten, waaronder Britten, door inheemse specialisten getraind om zich door het bosgebied te oriënteren, uitsluitend met gebruikmaking van de natuur.