Met minder dan drie weken tot de Amerikaanse presidentsverkiezingen zeggen miljoenen Amerikanen dat de economie een topprobleem is bij het beslissen hoe ze hun stem gaan uitbrengen – een begrijpelijke focus na de achtbaan van de afgelopen vier jaar, die alles omvatte, van een bearmarkt naar de heetste inflatie sinds de jaren tachtig.
Maar nu de chaos van de pandemie achter ons ligt en de inflatie dicht bij het niveau van vóór 2020 ligt, is de Amerikaanse economie rijp voor een nieuwe beoordeling van haar sterke en zwakke punten, en van de vraag of het economische beleid van de regering-Biden vruchten heeft afgeworpen.
Door veel maatregelen heeft de Amerikaanse economie haar positie herwonnen en is ze uit de gezondheidscrisis gekomen met het soort groei dat zij vóór 2020 kende. Het bruto binnenlands product groeit stevig, terwijl ook de werkloosheid en de arbeidsmarkt opnieuw in evenwicht zijn gebracht en dicht bij hun niveau blijven. niveaus van vóór de pandemie. Cruciaal is dat de inflatie is gedaald tot het laagste punt in drie jaar en de jaarlijkse doelstelling van de Federal Reserve van 2% nadert.
Tot verbazing van veel voorspellers vond dat herstel plaats terwijl de Fed de rente opvoerde naar het hoogste niveau in 23 jaar in een poging de inflatie af te koelen. Historisch gezien hebben dergelijke renteverhogingen vaak tot recessies geleid. Maar tot nu toe hebben de VS een neergang vermeden en lijken ze in plaats daarvan af te stevenen op een “zachte landing”, oftewel een periode waarin de economie blijft groeien en de arbeidsmarkt sterk blijft ondanks de tegenwind van hogere rentetarieven.
“In de 35 jaar dat ik econoom ben, heb ik zelden een economie zo goed zien presteren als die nu is”, vertelde Mark Zandi, hoofdeconoom van Moody’s Analytics, die eerder presidentskandidaten van beide partijen adviseerde, aan CBS MoneyWatch. “Ik zou het een A+ geven.”
Net als Zandi geven veel andere experts de economie sterke cijfers. De Amerikaanse economie is “hot, hot, hot”, aldus Yardeni Research in een rapport van 17 oktober. De arbeidsmarkt is ‘veerkrachtig’ en ‘de Amerikaanse consument is niet op te geven’, vertelden analisten van Oxford Economics deze week aan beleggers.
Toch zouden veel Amerikanen de spot kunnen drijven met zulke optimistische beoordelingen: nu 6 op 10 beschrijven de Amerikaanse economie als ‘redelijk slecht’ of ‘zeer slecht’, aldus peilingen van CBS News.
Dat is Zandi en andere economen niet ontgaan. “Het verschil tussen de vrolijke praatjes van economen en wat mensen zeggen is nog nooit zo groot geweest”, merkte hij op.
Waarom Amerikanen de economie slechte cijfers geven
Slechts 1 op de 10 Amerikanen beoordeelt de economie als “zeer goed”, volgens de peiling van CB News onder geregistreerde kiezers die tussen 8 en 11 oktober werd gehouden. Ondertussen zegt ongeveer 52% van de Amerikanen dat zij en hun familie vandaag slechter af zijn dan vier jaar geleden, ontdekte Gallup in een nieuwe peiling.
“Ondanks recente economische gegevens die erop wijzen dat de arbeidsmarkt, de consumentenbestedingen en de economie als geheel zeer veerkrachtig en sterk blijken te zijn, blijft het sentiment van consumenten over de economische omstandigheden en toekomstperspectieven somber”, zegt Kathy Bostjancic, hoofdeconoom bij Nationwide, tegen CBS MoneyWatch.
De tegenstrijdige economische opvattingen onder experts en typische Amerikanen weerspiegelen verschillende factoren. Ten eerste, en misschien wel het meest dringend op de korte termijn, blijven de prijzen in de VS hoog, ook al daalt de verzengende inflatie die volgde op de pandemie naar een normaal niveau.
Ten tweede vertrouwen economen die belast zijn met de complexiteit van het ontcijferen van een economie van 29 biljoen dollar uiteraard op brede maatstaven zoals het bbp, de consumentenprijsindex en het werkloosheidspercentage van het land.
Toch geven dergelijke gegevens, zelfs als ze worden ondersteund door onderzoeken naar het consumentenvertrouwen en andere maatstaven van het publieke sentiment, niet de veel genuanceerdere financiële realiteit weer waarmee huishoudens worden geconfronteerd. Voor veel Amerikanen wordt hun perceptie minder bepaald door schommelingen in de groeicijfers of de maandelijkse banengroei, dan door de meer tastbare dagelijkse strijd om voedsel, huur en gezondheidszorg te betalen.
Ten derde heeft de toenemende ongelijkheid in rijkdom en inkomen opeenvolgende generaties Amerikanen kwetsbaarder gemaakt voor economische crises, terwijl traditionele financiële mijlpalen, zoals het bezitten van een huis, moeilijker te bereiken zijn geworden.
Ten slotte wijzen opiniepeilingen erop dat politieke polarisatie de kijk van mensen op de economie aanzienlijk kleurt. In een dergelijke omgeving is een scherpe kloof tussen hoe de economie er op papier uitziet en hoe mensen deze daadwerkelijk ervaren niet alleen niet verrassend, maar misschien ook onvermijdelijk.
Een onderwijs- en partijkloof
Er zijn inderdaad grote verdeeldheid tussen partijen en onderwijs in de manier waarop mensen de economie beoordelen, zo blijkt uit opiniepeilingen van CBS News. Ten eerste is het veel waarschijnlijker dat de Republikeinen de economie slechte cijfers geven dan de Democraten, een weerspiegeling van partijdige opvattingen over de richting van de natie.
“Als je Republikein bent, maakt het niet uit wat je zegt – ze denken niet dat de economie goed is,” merkte Zandi op.
Bijna 9 op de 10 conservatieven omschrijven de economie als slecht, vergeleken met 3 op de 10 mensen die liberaal zijn, zo blijkt uit peilingen van CBS News. Als voormalig president Donald Trump in november wint, voorspelt Zandi dat het sentiment over de economie zal veranderen, waarbij liberaal georiënteerde kiezers de economie plotseling verzuren en conservatieven optimistischer worden.
Maar er is nog een kloof die wijst op de ongelijkheidsproblemen op de langere termijn in de VS: een kloof tussen mensen met en zonder universitair diploma. Amerikanen zonder bachelordiploma zijn veel negatiever over de economie dan degenen met een universitaire opleiding – een verschil dat kan wijzen op tientallen jaren van achterblijvende loongroei voor werknemers met alleen een middelbare schooldiploma.
Zo omschrijft 47% van de blanke kiezers met een universitair diploma de economie als goed, vergeleken met 29% van de kiezers zonder diploma, een verschil van 18 procentpunten, zo bleek uit peilingen van CBS News eerder deze maand.
Amerikanen met een universitair diploma hebben hun inkomen en rijkdom de afgelopen decennia zien stijgen, waardoor niet-universitair opgeleide werknemers achterbleven. De verschillen zijn vooral acuut voor jonge mannen zonder bachelordiploma, waarbij Pew constateert dat deze groep verdiende een gemiddeld inkomen van $ 45.000 in 2023 – 22% minder dan dezelfde groep in 1973.
Die werknemers voelen de prikkel van de inflatie het meest acuut, zei Zandi. “Kruidenierswaren, huurprijzen en benzine zijn grotendeels gestegen als gevolg van de pandemie en de Russische oorlog, en dat zijn dingen die je nodig hebt en die een groot deel uitmaken van het budget van huishoudens met lagere inkomens, die lager opgeleid zijn.”
De ‘ellende’-index
Een andere manier om de economische realiteit van Amerikanen te meten is de zogenaamde misery index, die de som vertegenwoordigt van de werkloosheids- en inflatiecijfers. Het idee is dat hogere werkloosheid en inflatie tot meer ongeluk zullen leiden, terwijl lagere tarieven het lijden zullen verminderen.
De ellende-index, een informele maatstaf die door economen wordt gevolgd, bedroeg in september 6,5%, onder het sinds 1947 gemiddelde van 9,1%, merkte Ed Yardeni van Yardeni Research op in een recent rapport.
“Moeten consumenten gelukkiger zijn?” vroeg Yardeni.
Misschien, maar Yardeni wees erop dat Amerikanen op meer reageren dan alleen het inflatiecijfer en de gezondheid van de arbeidsmarkt. Amerikanen worden ook geconfronteerd met veel andere financiële druk, variërend van hoge financieringskosten als gevolg van de renteverhogingen van de Federal Reserve tot een wijdverbreid gevoel van ‘onzekerheid’, vooral onder jongere kiezers die moeite hebben om hun eerste huis te kopen of studieleningen af te betalen – kwesties die worden niet gevolgd door de ellende-index.
Oudere Amerikanen hebben intussen enorm geprofiteerd van de hogere huizenprijzen en een aandelenmarkt die nieuwe hoogtepunten blijft bereiken, maar de helft van hen steunt ook financieel hun volwassen kinderen, merkte Yardeni op.
“Gemiddeld geven ouders die financiële steun verlenen maandelijks $1.384 aan hun kinderen”, zei hij. “Dat is meer dan het dubbele van wat de gemiddelde werkende ouder in het onderzoek maandelijks aan zijn/haar eigen pensioensparen heeft bijgedragen.”
Lagere inflatie, hogere prijzen
De inflatie is ondertussen wel toegenomen gedaald naar het laagste punt in drie jaar, Uit de meest recente consumentenprijsindex blijkt dat de economie in september 2,4% bereikte. Dat is niet ver verwijderd van het doel van de Fed om de rente terug te dringen tot 2% op jaarbasis, wat de deur opent voor de renteverlaging van de centrale bank in september, de eerste sinds het begin van de pandemie.
Maar ondanks de enorme steun van de Fed Een verlaging van 0,5 procentpunt de afgelopen maand blijft lenen duur, ook voor hypotheken, waardoor veel huizenkopers uit de markt zijn geprijsd.
“De redenen voor de sombere vooruitzichten zijn geworteld in de eerdere stijging van de inflatie die het prijsniveau voor goederen en diensten, inclusief huizen en huurprijzen, aanzienlijk heeft verhoogd, en de nog steeds hoge rentelasten waarmee vooral de lagere en middeninkomens worden geconfronteerd. huishoudens”, zei Bostjancic.
Zo kosten boodschappen nog steeds 26% meer dan in januari 2020, vlak voor de pandemie, wat een pijnlijke klap voor de portemonnee is als consumenten voedsel inslaan.
“Bijna iedereen heeft een voedselproduct dat ze regelmatig kopen en gebruiken als lakmoesproef voor alles wat ze over economie zien, en ze betalen meer dan vier jaar geleden,” zei Zandi. “Een pond suiker, ramennoedels – ook al is de prijs van die dingen het afgelopen jaar niet veel gestegen, ze zijn 20-25% hoger dan vier jaar geleden.”
De prijzen “gaan niet meer terug naar wat ze waren”, voegde hij eraan toe. “Dat is wat mensen voelen.”
Werkgelegenheid en lonen
Het Amerikaanse werkloosheidscijfer ligt nog steeds op het laagste niveau in vijftig jaar, hoewel het de afgelopen maanden iets is gestegen, wat een van de redenen is waarom de Fed er vorige maand voor heeft gekozen de rente te verlagen.
De aanwerving neemt af, maar blijft relatief sterk: werkgevers hebben in september 254.000 banen toegevoegd, wat de voorspellingen van economen omver blaast. De VS creëren gemiddeld zo’n 150.000 tot 175.000 nieuwe banen per maand, zei Zandi, wat hij omschreef als ‘buitengewoon’.
“Als je naar de voorspellingen van vóór de pandemie van de banengroei kijkt, zouden het er 75.000 zijn, en niet 150.000”, merkte hij op.
Ondertussen zijn de lonen van werknemers sinds mei 2023 iets hoger gestegen dan de inflatie, waardoor de werknemers enige verlichting kregen. Maar het is misschien niet genoeg om de pijn van de hoge prijzen te compenseren.
“Ook al zijn de inkomensniveaus van huishoudens ook gestegen, vaak in lijn met de stijging van de inflatie, zijn consumenten nog steeds huiverig voor de grote schok van hogere prijzen”, aldus Bostjancic.
Beurs op recordhoogte
Hoewel de aandelenmarkt de economie niet weerspiegelt, hebben de stijgende activaprijzen het financiële fortuin van miljoenen Amerikanen helpen vergroten. Dit jaar heeft de S&P 500 herhaaldelijk koerswinst geboekt recordhoogtenwat winst oplevert voor de 401(k)-plannen en investeringsrekeningen van zowel werknemers als gepensioneerden.
Maar volgens Gallup bezitten slechts zes op de tien Amerikanen aandelen, en meer dan de helft van de werknemers gebrek aan toegang naar een door de werkgever gesponsord pensioenplan.
Die Amerikanen “profiteren niet van recordaandelenkoersen”, zei Zandi.
Velen zijn zich er niet van bewust dat de aandelenmarkt recordhoogten heeft bereikt: slechts vier op de tien Amerikanen vertellen CBS News dat de aandelenkoersen hoger zijn dan aan het begin van het jaar. Ongeveer 3 op de 10 zegt dat het lager of hetzelfde is, terwijl nog een derde zegt dat ze het niet zeker weten.
“Ik heb de metafoor in mijn hoofd: de economie is als een olifant, en afhankelijk van wat je aanraakt, kun je een ander gevoel krijgen” van wat het is, zei Zandi.
