De Indonesische garnalenkweker Yulius Cahyonugroho exploiteerde een paar jaar geleden meer dan twintig vijvers, had zeven mensen in dienst en verdiende meer dan genoeg om zijn gezin te onderhouden.
Sindsdien zegt de 39-jarige dat de prijzen die hij van kopers krijgt met de helft zijn gedaald en dat hij heeft moeten terugschalen naar vier werknemers en ongeveer een derde van de vijvers, waarbij hij in sommige maanden zelfs niet eens break-even draaide. Zijn vrouw heeft een baan moeten nemen op een watermeloenboerderij om hun twee kinderen te helpen onderhouden.
“Het is stabieler dan de garnalenkwekerijen”, zegt de boer uit de Indonesische provincie Midden-Java.
Terwijl grote westerse supermarkten onverhoopte winsten maken, veroorzaakt hun agressieve jacht op steeds lagere groothandelsprijzen ellende voor mensen aan de onderkant van de toeleveringsketen – mensen zoals Cahyonugroho die de zeevruchten produceren en verwerken, volgens een onderzoek door een alliantie van NGO’s concentreerde zich op drie van de ’s werelds grootste producenten van garnalen vóór publicatie aan The Associated Press verstrekt op maandag.
Uit de analyse van de industrie in Vietnam, Indonesië en India, die ongeveer de helft van de garnalen in de vier grootste markten ter wereld leveren, blijkt dat de inkomsten met 20% tot 60% zijn gedaald ten opzichte van het niveau van vóór de pandemie, omdat producenten moeite hebben om aan de prijseisen te voldoen door te bezuinigen op arbeid. kosten.
Op veel plaatsen heeft dit geleid tot onbetaald en onderbetaald werk door langere werktijden, loononzekerheid doordat de tarieven fluctueren, en veel werknemers verdienden niet eens een laag minimumloon. Het rapport vond ook gevaarlijke werkomstandigheden, vooral in India en delen daarvan van Indonesië, en zelfs kinderarbeid op sommige plaatsen in India.
“De inkooppraktijken in supermarkten veranderden en de arbeidsomstandigheden werden direct en snel beïnvloed”, zegt Katrina Nakamura van Sustainability Incubator, die het regionale rapport schreef en wiens in Hawaï gevestigde non-profitorganisatie het onderzoek naar de industrie in Vietnam leidde. “Deze twee dingen gaan samen omdat ze met elkaar verbonden zijn door de prijsstelling.”
Tubagus Haeru Rahayu, directeur-generaal aquacultuur van het Indonesische ministerie van Maritieme Zaken en Visserij, zei dat hij verrast was door de bevindingen van het rapport en al contact had opgenomen met mensen in de sector om de prijsdruk te onderzoeken.
“Als er zo’n druk is, zal er zeker een reactie komen – niet alleen in Indonesië, maar ook in Vietnam en India”, vertelde hij de AP in een interview op zijn kantoor in Jakarta.
Indiase en Vietnamese functionarissen weigerden commentaar te geven.
Supermarkten die verbonden zijn met faciliteiten waar uitgebuite arbeid door werknemers werd gemeld, zijn onder meer Target, Walmart en Costco in de Verenigde Staten, het Britse Sainsbury’s en Tesco, en Aldi en Co-op in Europa.
De Zwitserse Coöperatie zei dat het een ‘nultolerantie’-beleid hanteert ten aanzien van schendingen van de arbeidswetgeving, en dat zijn producenten ‘eerlijke en marktgestuurde prijzen ontvangen’.
Het Duitse Aldi ging niet specifiek in op de prijskwestie, maar zei dat het onafhankelijke certificeringsprogramma’s gebruikt om een verantwoorde inkoop van gekweekte garnalenproducten te garanderen, en dat het de beschuldigingen in de gaten zou blijven houden.
“Wij zijn vastbesloten onze verantwoordelijkheid te vervullen om de mensenrechten te respecteren”, aldus Aldi.
Sainsbury’s verwees naar een opmerking van de industriegroep British Retail Consortium, waarin werd gesteld dat haar leden zich inzetten voor het inkopen van producten tegen een “eerlijke, duurzame prijs” en dat het welzijn van mensen en gemeenschappen in toeleveringsketens van fundamenteel belang is voor hun inkooppraktijken.
Geen van de andere in het rapport genoemde retailers reageerde op meerdere verzoeken om commentaar op het rapport, getiteld ‘Mensenrechten voor het diner’.
In Vietnam ontdekten onderzoekers dat werknemers die garnalen pellen, darmen en verwijderen doorgaans zes of zeven dagen per week werken, vaak in extreem koude ruimtes om het product vers te houden.
Ongeveer 80% van de betrokkenen bij de verwerking van de garnalen zijn vrouwen die om 4.00 uur opstaan en om 18.00 uur naar huis gaan, met uitzondering van zwangere vrouwen en kersverse moeders die een uur eerder kunnen stoppen.
“De werkdag voor schillers bestaat uit het staan in een gekoelde en gedesinfecteerde ruimte en extreem snel werken met een mes, terwijl ze ervoor zorgen dat ze geen fouten maken”, aldus onderzoekers.
De lonen worden over het algemeen niet van tevoren bekendgemaakt en zijn gebaseerd op de productie. Soms verdienen werknemers het minimumloon, maar vaak ook niet.
De De Vietnamese Vereniging van Zeevruchtenexporteurs en -producenten heeft een verklaring afgegeven Hij noemt de beschuldigingen in het rapport “ongegrond, misleidend en schadelijk voor de reputatie van de Vietnamese garnalenexport.”
Het citeerde het arbeidsbeleid van de overheid in een verklaring van vier pagina’s, maar ging niet specifiek in op de bevindingen en reageerde niet op vragen.
Na verstoringen van de voedselvoorzieningsketen tijdens de COVID-19-pandemie meldde de Amerikaanse Federal Trade Commission eerder dit jaar dat sommige kruideniers de situatie hebben gebruikt “als een kans om de prijzen verder te verhogen om hun winsten, die vandaag de dag nog steeds hoog zijn, te vergroten.”
De vraag naar lagere groothandelsprijzen voor garnalen – gecombineerd met stijgende productiekosten en een overaanbod – betekent dat boeren hun producten vaak onder de kostprijs moeten verkopen om de activiteiten draaiende te houden, zo blijkt uit de analyse van de Sustainability Incubator.
Cahyonugroho zei dat hij vastzit aan de verkoop van zijn garnalen tegen de prijs die wordt aangeboden door tussenpersonen, die de garnalen vervolgens aan fabrieken verkopen voor verwerking. Hij kan de opstartkosten die nodig zijn om rechtstreeks aan fabrieken of markten te verkopen niet bij elkaar schrapen om meer te verdienen.
‘De kans is er,’ zei hij, ‘maar je hebt veel kapitaal nodig als je zoiets wilt ondernemen.’
De tussenpersonen die de garnalen kopen, verdoezelen de ware bronnen van garnalen die in westerse supermarkten voorkomen, waardoor veel detailhandelaren zich misschien niet houden aan de ethische verplichtingen die ze hebben gemaakt over de aanschaf van garnalen.
Slechts ongeveer 2.000 van de 2 miljoen garnalenkwekerijen in de belangrijkste producerende landen India, Indonesië, Vietnam, Ecuador, Thailand en Bangladesh zijn gecertificeerd door de Aquaculture Stewardship Council of het Best Aquaculture Practices-ecolabel.
“Aangezien de opbrengst van de meeste gecertificeerde garnalenkwekerijen erg klein is, is het mathematisch onmogelijk voor gecertificeerde kwekerijen om genoeg garnalen per maand te produceren om alle supermarkten te bevoorraden die zich ertoe verbinden gecertificeerde garnalen te kopen”, aldus het rapport.
Idealiter zouden supermarkten hogere groothandelsprijzen moeten betalen en ervoor moeten zorgen dat het extra geld helemaal in de toeleveringsketen terechtkomt, aldus Nakamura.
Amerikaanse beleidsmakers zouden antitrust- en andere wetten die al van kracht zijn kunnen gebruiken om toezicht te houden en eerlijke prijzen van westerse retailers te garanderen, in plaats van straffe tarieven op te leggen aan leveranciers voor arbeidsovertredingen, zei ze.
Het bewustzijn over de trends die leveranciers schade berokkenen, groeit.
In juli heeft de De Europese Unie heeft een nieuwe richtlijn aangenomen bedrijven verplichten om “de nadelige gevolgen voor de mensenrechten en het milieu van hun acties binnen en buiten Europa te identificeren en aan te pakken.”
Het Britse Groceries Code Adjudicator-kantoor publiceerde een “diepe duik” in opvattingen van leveranciers over het gedrag van supermarktenwaarbij ze zeiden dat ze ervoor hadden gekozen een “oorlog” te voeren met leveranciers.
Hogere groothandelsprijzen hoeven niet te betekenen dat de consumenten hogere prijzen moeten betalen, aldus Sustainability Incubator.
“De prijzen voor boeren zouden minstens 200% hoger zijn dan vandaag de dag als de garnalen die in de supermarkten van Global North worden verkocht, zouden worden gemaakt tegen minimumlonen en in overeenstemming met de toepasselijke nationale wetten op het gebied van arbeid, gezondheid en veiligheid op de werkplek”, aldus het rapport. “Dit zou niet noodzakelijkerwijs hogere consumentenprijzen betekenen, omdat supermarkten al profiteren van de bestaande consumentenprijzen.”
Onderzoekers van het Corporate Accountability Lab ontdekten dat werknemers in de Indiase garnalenindustrie te maken hebben met “gevaarlijke en gewelddadige omstandigheden” en dat sterk verzilt water uit nieuw gegraven broederijen en vijvers, besmet met chemicaliën en giftige algen, het omringende water en de bodem vervuilt.
Onbetaalde arbeid heeft de overhand, inclusief salarissen onder het minimumloon, onbetaalde overuren, loonaftrek voor de kosten van werk en ‘aanzienlijke’ schuldenlast, zo blijkt uit het rapport.
Er werd ook kinderarbeid vastgesteld, waarbij meisjes van 14 en 15 jaar oud werden gerekruteerd voor pelwerk.
In Indonesië ontdekten drie non-profit onderzoeksorganisaties dat de lonen van garnalenarbeiders sinds de pandemie zijn gedaald en nu gemiddeld $160 per maand bedragen, onder het Indonesische minimumloon in de meeste van de grootste garnalenproducerende provincies. Garnalenschillers bleken routinematig minimaal twaalf uur per dag te moeten werken om aan de minimumdoelstellingen te voldoen.
Toch zeggen de meeste werknemers, gezien de wijdverbreide armoede, dat ze blij zijn met hun baan, zegt hoofdonderzoeker Kharisma Nugroho van het Migunani Research Institute.
“Het is uitbuiting van de kwetsbaarheid van de werknemers, omdat ze een gebrek aan opties hebben”, zei hij.
“Ze krijgen het minimumloon betaald, maar ze moeten 150% van het normale loon werken”, zei hij tegen de AP. ‘Kunnen ze leven? Ja. Kunnen ze bewegen? Ja. Dienen zij een klacht in? Nee. Ze zijn er nog.’
Het regionale rapport verzamelde meer dan 500 persoonlijke interviews met werknemers in hun moedertaal, in India, Indonesië en Vietnam, aangevuld met secundaire gegevens en interviews uit Thailand, Bangladesh en Ecuador.
Nadat onlangs het landenrapport over Indonesië was uitgebracht, vroegen regeringsfunctionarissen om een ontmoeting met de auteurs, en Nugroho zei dat zij blijk gaven van een ‘oprechte bereidheid om de situatie te verbeteren’.
Vietnamese functionarissen hebben ook contact gehad met Sustainability Incubator om over de bevindingen te praten.
Ingrijpen door de overheid en de industrie heeft al geholpen in Thailand, dat bekritiseerd werd nadat de AP ernstige problemen aan het licht bracht arbeidsmisbruik in de garnalenindustrie in het verleden. Dat heeft echter geleid tot hogere prijzen voor Thaise garnalen, waardoor sommige kopers hun inkoop naar India en Ecuador hebben verplaatst.
Ecuador heeft een industriële benadering van de garnalenkweek – in tegenstelling tot de kleinere, vaak door familie gerunde bedrijven in Zuidoost-Azië – en is nu ’s werelds grootste exporteur van garnalen. Het heeft de laagste prijzen, gevolgd door India; China, dat niet in het rapport was opgenomen; daarna Vietnam en Indonesië.
Maar door de vraag naar lagere groothandelsprijzen is de export van Ecuador in 2023 weliswaar in volume met 12% gestegen, maar in waarde met 5% gedaald. De Indiase export steeg met 1%, maar daalde in waarde met bijna 11%.
Ondertussen daalde de Vietnamese export, met hun relatief hogere prijzen, in 2023 met 25% in volume, terwijl die van Indonesië met 9,5% daalde.
“Arbeidsuitbuiting in de garnalenaquacultuursector is niet bedrijfs-, sector- of landspecifiek”, concludeert het rapport. “In plaats daarvan is het het resultaat van een verborgen bedrijfsmodel dat mensen uitbuit voor winst.”
—David Rising, Associated Press
Associated Press-schrijver Edna Tarigan heeft bijgedragen aan dit rapport.
Deze versie heeft de spelling van de naam van een onderzoeker gecorrigeerd naar Katrina, niet Katrin.
Dit verhaal werd ondersteund door financiering van de Walton Family Foundation. De AP is als enige verantwoordelijk voor alle inhoud.