Israëlische expert dringt aan op gerechtigheid voor zowel Israëlische als Palestijnse slachtoffers van seksueel geweld – Nationaal

De Israëlische deskundige die leiding geeft aan een civiele commissie die zich bezighoudt met seksueel geweld door Hamas en Israëlische soldaten, roept mondiale instanties op om “een nieuwe misdaad tegen de menselijkheid” te erkennen, waarbij sprake is van geweld gericht tegen gezinnen.

Cochav Elkayam-Levy zei dat de wereld een standpunt moet innemen tegen de vernietiging van gezinnen als een specifiek, identificeerbaar conflictwapen, gericht op het terroriseren van iemands verwanten. Ze stelt voor om de misdaad ‘kinocide’ te noemen.

In een interview zei ze ook dat Canadezen kunnen eisen dat Hamas voor de rechter wordt gebracht en tegelijkertijd aansprakelijkheid kunnen eisen wanneer Israëlische troepen seksueel geweld plegen tegen Palestijnen, zonder een valse gelijkwaardigheid te trekken.

“We moeten het leiderschap van Canada zien bij het aanpakken van het gebrek aan morele duidelijkheid van internationale instellingen”, zei Elkayam-Levy vorige maand in een interview tijdens een bezoek aan Ottawa.

Elkayam-Levy is hoogleraar internationaal recht aan de Hebreeuwse Universiteit en voorzitter van de Israëlische Civiele Commissie op 7 oktober Misdaden tegen Vrouwen en Kinderen.

Dat niet-gouvernementele orgaan was oorspronkelijk bedoeld om patronen in seksueel geweld door Hamas en zijn bondgenoten tijdens de aanval van 2023 en tegen gijzelaars die het in de Gazastrook meenam te documenteren.

Het doel was niet om een ​​overzicht te geven van de mishandelingen, maar om in plaats daarvan systemische factoren te documenteren in de manier waarop vrouwen werden verkracht, gemarteld en verminkt. Het idee was om inzicht te krijgen dat slachtoffers en hun nakomelingen zou kunnen helpen omgaan met intergenerationeel trauma, en om een ​​archief te creëren dat onderzoekers en aanklagers kunnen gebruiken voor mogelijk onderzoek.

Het team van Elkayam-Levy beoordeelde urenlang beeldmateriaal met “zeer extreme vormen van geweld” van gesloten camera’s en wat militanten zelf hadden opgenomen.

Ze begonnen zes patronen van geweld op te merken die betrekking hadden op de omstandigheden van meer dan 140 gezinnen.

Deze omvatten het gebruik van de sociale media van slachtoffers om uit te zenden dat de persoon wordt gemarteld aan hun vrienden en familie, inclusief gijzelaars en doden. Een andere betrof het vermoorden van ouders in het bijzijn van hun kinderen of omgekeerd, terwijl een andere betrekking had op de vernietiging van gezinswoningen.

“We begonnen te begrijpen dat er hier iets aan de hand is, een unieke vorm van geweld”, zei ze. “Het misbruik van familierelaties om de schade te vergroten, om het lijden te intensiveren.”

Ontvang dagelijks nationaal nieuws

Ontvang het belangrijkste nieuws, de politieke, economische en actuele krantenkoppen van de dag, eenmaal per dag in uw inbox.

Elkayam-Levy zei dat ze de term heeft ontwikkeld met de hulp van experts, waaronder Canadezen zoals voormalig procureur-generaal Irwin Cotler. De regels die ten grondslag liggen aan het Internationaal Strafhof vermelden gezinnen alleen in procedurele contexten, maar niet als factor bij oorlogsmisdaden, merkte ze op.

“Het is een misdaad zonder naam,” zei ze, met het argument dat dit de genezing van de slachtoffers belemmert.

Ze zei dat experts in conflicten uit het verleden het met haar eens zijn en zeggen dat kinocide een factor had moeten zijn in de manier waarop de wereld wreedheden op verschillende continenten begreep en gerechtigheid zocht, zoals hoe militanten van de Islamitische Staat zich van 2014 tot 2017 op Jezidi-families richtten.

“Rechtvaardigheid begint met deze erkenning; genezing begint met herkenning”, zei ze.

Elkayam-Levy merkte op dat ‘gendergerelateerd geweld’ al eeuwenlang bestond voordat de Verenigde Naties de term officieel erkenden in 1992.

Ze heeft zich ook gericht op ‘de stilte van veel internationale organisaties en het gebrek aan morele duidelijkheid’, door seksueel geweld op mondiale schaal aan de kaak te stellen.

In het bijzonder veroordeelde UN Women het seksuele geweld van Hamas pas bijna twee maanden na die aanval, een zet die volgens Elkayam-Levy een slecht precedent schept voor het handhaven van mondiale normen.

“Ze hebben de ontkenning van de seksuele wreedheden aangewakkerd”, zei ze, eraan toevoegend dat een constante vraag naar fysiek bewijs de sociale media “op een zeer antisemitische manier doordringt.”

De Israëlische politie heeft gezegd dat forensisch bewijsmateriaal niet bewaard is gebleven in de chaos van de aanval, en dat mensen die vermoedelijk het slachtoffer waren van aanranding vaak werden gedood en onmiddellijk begraven.

Daden van seksueel geweld maakten geen deel uit van de 43 minuten durende video die het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken heeft vertoond voor journalisten, waaronder The Canadian Press, die afkomstig was van beveiligingsbeelden en video’s die door militanten waren gefilmd tijdens hun aanval in oktober 2023.

In maart zei een VN-gezant dat er “redelijke gronden” zijn om aan te nemen dat Hamas tijdens de aanval verkrachtingen en “geseksualiseerde martelingen” heeft gepleegd, “inclusief verkrachting en groepsverkrachting”, ondanks de ontkenningen van de groep.

Diezelfde maand maakte de vrijgelaten gijzelaar Amit Soussana openbaar dat haar ontvoerders haar betasten en ‘een seksuele daad’ dwongen waarvan ze vroeg om niet te specificeren.

Als onderdeel van zijn uitgesproken feministische buitenlandse beleid financiert Canada initiatieven in het buitenland om seksueel geweld te voorkomen en slachtoffers te ondersteunen. Toch hebben de Conservatieven de liberalen bekritiseerd omdat ze het seksuele geweld van Hamas pas vijf maanden na de aanval hadden veroordeeld.

In maart kwam Ottawa onder vuur te liggen omdat het zowel 1 miljoen dollar had toegezegd voor groepen die Israëlische slachtoffers van seksueel geweld van Hamas steunen als 1 miljoen dollar voor Palestijnse vrouwen die te maken kregen met “seksueel en gendergerelateerd geweld” van niet nader genoemde actoren.

Global Affairs zei niet of dit betrekking had op huiselijk geweld of seksueel geweld door Israëlische functionarissen, wat een berisping van een hoge Israëlische gezant tot gevolg had.

Mensenrechtengroeperingen beschuldigen Israëlische functionarissen al lange tijd van het seksueel misbruiken van Palestijnse gevangenen op de Westelijke Jordaanoever. In juli escaleerden deze zorgen toen Israëlische soldaten ervan werden beschuldigd de gefilmde groepsverkrachting van een Palestijnse gevangene uit de Gazastrook te hebben voortgezet. Extreemrechtse Israëlische ministers spraken hun steun uit voor bendes die proberen de onderzochte soldaten te bevrijden.

Elkayam-Levy zei dat Canadezen de patronen van seksueel geweld door Hamas tegen Israëliërs kunnen aankaarten, en ook kunnen eisen dat de Israëlische staat zijn soldaten die seksueel geweld tegen Palestijnen plegen, onderzoekt en vervolgt.

“Het feit dat (westerse leiders) proberen de juiste politieke beslissing te nemen, in plaats van de juiste morele beslissing, schept verwarring, creëert morele onduidelijkheid – in plaats van ruimte te maken voor alle slachtoffers om gehoord te worden voor wat ze hebben doorstaan,” zei ze.

Volgens haar wordt er een “valse parallel” getrokken tussen individuele gevallen van aanranding door soldaten die ter verantwoording moeten worden geroepen, en een groep die patronen van seksueel geweld gebruikt als conflictwapen.

Elkayam-Levy zei dat mensen de principes van het internationaal recht moeten hooghouden.

Ze is zich ervan bewust dat velen in plaats daarvan hebben betoogd dat de militaire campagne van Israël het internationale recht heeft overtreden en de systemen heeft ondermijnd die bedoeld zijn om de mensenrechten te handhaven.

Elkayam-Levy heeft zich kritisch uitgelaten over de Israëlische regering en voerde vóór het conflict aan dat premier Benjamin Netanyahu antidemocratische hervormingen van de rechterlijke macht van het land heeft nagestreefd.

Ze heeft kritiek geuit op zijn oorlogskabinet omdat het geen vrouwen had, en heeft uitvoerige berichten in de media benadrukt dat vrouwelijk militair personeel had ontdekt dat Hamas een grote aanval aan het plannen was, maar dat deze vervolgens door mannelijke leiders werd afgewezen.

Ze zei dat de wereld het geweld tegen gezinnen moet veroordelen en moet proberen de verantwoordelijken te vervolgen. Anders vreest ze dat strijders in andere landen de brutale tactieken zullen overnemen.

Anders “zullen we een internationaal systeem zien dat niet lang zal standhouden”, zei ze.