Ik speelde professioneel poker voordat ik ooit over politiek schreef of een verkiezingsmodel bouwde. Wat mij echt fascineert aan gokken is de mentaliteit die dit gedrag aandrijft – een manier van denken die een cohort verenigt dat ik ‘de rivier’ noem.
The River is een uitgestrekt ecosysteem van gelijkgestemde mensen, waartoe iedereen behoort, van pokerprofessionals met lage inzetten tot cryptokoningen en durfkapitaalmiljardairs. Het is een manier van denken – analytisch, abstract, competitief, tegendraads – en een manier van leven. De meeste ‘Riverianen’ zijn niet rijk en machtig, maar het is onevenredig waarschijnlijk dat rijke en machtige mensen Riverianen zijn.
Ik noem het volgende de ‘13 gewoonten van zeer effectieve risiconemers’. De kwantitatieve risiconemers van de rivier en degenen die fysieke risico’s nemen – astronauten, diepzeeonderzoekers, NFL-spelers – hebben deze eigenschappen gemeen. Op basis van mijn onderzoek ben ik van mening dat er iets vast zit in mensen die risico’s opzoeken en die met succes beheersen. Hoeveel deel je met hen?
Succesvolle risiconemers zijn koel onder druk
Kalm zijn als andere mensen hun rotzooi verliezen is een zeldzame kwaliteit, en een kwaliteit die essentieel is voor een winnende gokker. Het maakt niet uit hoe goed je presteert in alledaagse situaties; je zult nooit de top van je vak bereiken als je stikt als de druk hoog is.
Ze hebben moed
Bij poker en sportweddenschappen verliest de overgrote meerderheid van de spelers geld. Om helemaal aan de top te komen, is een zorgvuldig evenwicht vereist. Overmoed kan dodelijk zijn bij gokken, maar poker spelen tegen de besten is niet voor bangeriken.
Ze hebben strategische empathie
Ze verplaatsen zichzelf in de schoenen van hun tegenstander, maar verwar dit niet met het gevoelige soort empathie. Uit psychologisch onderzoek blijkt dat er een negatieve correlatie bestaat tussen systematisch denken – waar Riverianen goed in zijn – en empathisch gedrag. Strategische empathie komt veel voor bij poker, wat in hoge mate zowel een wiskundig spel als een mensenspel is.
Ze zijn procesgericht, niet resultaatgericht
Ze spelen het lange spel. “Wees niet resultaatgericht” is een mantra die bij veel pokerspelers ingebakken zit. Ja, op de lange termijn zijn het de resultaten die tellen, maar het goede aan de rivier is dat onze compensatie uiteindelijk afhangt van objectieve maatregelen.
Ze maken foto’s
Ze zijn zich expliciet bewust van de risico’s die ze nemen en voelen zich op hun gemak bij mislukkingen. In één aflevering van de Amerikaanse versie van Het kantoorverduistert de aandoenlijk imbeciele baas Michael Scott een citaat van hockeyspeler Wayne Gretzky: “Je mist 100% van de schoten die je niet maakt.” Hier valt iets voor te zeggen.
Ze hebben een ‘raise-or-fold’-houding
Ze verafschuwen middelmatigheid en weten wanneer ze moeten stoppen. De hoofdzonde van poker is dat de meeste spelers ze te vaak vasthouden. Er zijn drie basisacties bij poker: callen, folden en raisen. Mensen drukken te vaak op de belknop. Ze callen omdat ze willen gokken, maar hoewel spelers callen wanneer ze moeten folden, callen ze ook wanneer ze moeten raisen.
Ze zijn voorbereid
Ze nemen goede intuïtieve beslissingen omdat ze goed zijn opgeleid – niet omdat ze ‘ervoor kiezen’. Waar private equity-investeerder en ontdekkingsreiziger Victor Vescovo zich aan ergerde Topgun: Maverick was de aandrang van Tom Cruise dat je je een weg uit een lastige situatie moet improviseren: “De beste militaire operaties zijn de operaties die erg saai zijn, waarbij de dingen precies volgens plan verlopen. Niemand heeft ooit enig gevaar gelopen,’ zei hij. “Je wilt de risico’s minimaliseren. Terwijl Toppistool zag er geweldig uit op film, zo zou je dat doelwit niet proberen uit te schakelen.
Ze hebben veel aandacht voor detail
Ze begrijpen dat aandacht een schaars goed is. Een van de ongebruikelijke kenmerken van het spel bij poker is dat je meestal niets hoeft te doen; er is veel te wachten. Je moet je mentale bandbreedte zorgvuldig kalibreren, energie besparen maar voorbereid zijn om in actie te komen.
Ze zijn aanpasbaar
Het zijn goede generalisten, die profiteren van nieuwe kansen en reageren op nieuwe bedreigingen. Ik noem dit persoonlijkheidstype een Vos. Denk aan de uitspraak van de Griekse dichter Archilochus: “De vos weet veel dingen, maar de egel weet één groot ding.” Vossen zoeken naar kansen, op hun hoede voor zelfgenoegzaamheid en te vastgebonden raken. Dit is een gewoonte waarop enkele uitzonderingen bestaan. In het bijzonder moeten startup-oprichters zich op één groot ding concentreren en bereid zijn dit tien jaar of langer vol te houden.
Het zijn goede schatters
Het zijn Bayesianen, die zich op hun gemak voelen bij het kwantificeren van hun intuïties en werken met onvolledige informatie. Maakt het verschil tussen 90 procent en 93 procent er echt toe?
Ze proberen op te vallen, niet erbij te horen
Onafhankelijkheid van geest en doel zijn kenmerken van de hoge presteerder.
Ze zijn willens en wetens tegendraads
Ze hebben theorieën over waarom en wanneer de conventionele wijsheid verkeerd is. Er is een onderscheid tussen onafhankelijkheid en contrarianisme. Als ik vanille kies en jij chocolade omdat je meer van chocolade houdt, ben je onafhankelijk. Als je chocolade kiest omdat ik vanille heb gekozen, ben je tegendraads. Riverianen kunnen ervan worden beschuldigd tegendraads te zijn, terwijl ze in werkelijkheid onafhankelijk zijn. Als ik 99 procent van de tijd het conventionele doe, en jij doet het 85 procent van de tijd, dan lijk je in vergelijking rebels, maar in werkelijkheid ga je nog steeds met de stroom mee.
Ze worden niet gedreven door geld
Het zijn geen asceten, maar pokerspelers onderscheiden zich om twee redenen. Ten eerste zijn ze zo hevig competitief dat geld vooral dient als een manier om de score bij te houden; en ten tweede vereist het gokken voor zulke hoge inzetten een zekere ongevoeligheid daarvoor.
Aangepast van On the Edge: de kunst om alles te riskeren, van Nate Silver.
