Tim Tszyu versus Bakhram Murtazaliev; Kostya Tszyu; IBF-wereldtitel

Tim Tszyu koestert geen gevoelens van schroom over de aanwezigheid van zijn vader Kostya bij zijn IBF-wereldtitelgevecht op zondag, in tegenstelling tot de avond van zijn boksdebuut negen jaar geleden.

Tszyu sprak met Nine Vandaag op donderdagochtend voorafgaand aan de botsing met kampioen Bakhram Murtazaliev en uitte hij zijn optimisme over de aanwezigheid van zijn vader.

Voor de jongere Tszyu is dat niet altijd zo geweest, nadat Kostya een overheersende aanwezigheid was tijdens Tim’s professionele debuut tegen Zoran Cassady bij de SCG in 2016.

ANALYSE: ‘Ongekende’ chaos leidt tot frustratie op de deadline van de AFL

LEES MEER: Greene krijgt een gigantische boete opgelegd vanwege een controversiële partij

EXCLUSIEF: Wat de olympische ster dacht van het Raygun-fiasco

De boksende Hall-of-Famer schreeuwde instructies vanaf de eerste rang en Tim zei dat het na het gevecht een chaotische ervaring was en vooral een afleiding.

Maar omdat hij ervaring heeft opgedaan op weg naar een record van 24-1, met als enige smet het ongelukkige verlies tegen Sebastian Fundora eerder dit jaar, dat zwaar werd getroffen door de monsterlijke nederlaag die Tszyu leed, zegt hij dat hij niet kan wachten om zijn vader aanwezig.

‘Papa kwam voor mijn eerste gevecht,’ vertelde Tszy aan Nine’s Vandaag. “Om daar voor mij te zijn, te vechten voor mijn tweede wereldtitel op het grote podium en papa aan mijn zijde te hebben, betekent dat alles.”

De beroemdste boksfamilie van Australië heeft de ontberingen van de sport zowel binnen als buiten de boksring ervaren.

Na Kostya’s zielvernietigende nederlaag tegen Ricky Hatton in Manchester in 2005 veranderde de gezinsdynamiek voor Tim, zijn broer Nikita, zijn zus Anastasia en moeder Natasha totaal.

Het verlies van zijn wereldtitel door Kostya was alsof er een sterfgeval in de familie had plaatsgevonden, waardoor de voormalige kampioen in een spiraal terechtkwam, wat leidde tot zijn pensionering uit de sport en vervreemding van zijn familie.

Kostya wilde niet langer in Australië wonen en koos ervoor om naar Rusland te verhuizen, en trouwde uiteindelijk met een model dat als zijn assistent had gewerkt en begon een nieuw leven.

Tszyu vertelde AAP dat het verlies van zijn vader een buitengewoon moeilijke tijd was.

‘Het was een moeilijk deel in papa’s leven’, zei hij.

“Dus ik herinner me dat mijn vader het een beetje doormaakte en dat het moeilijk was voor het gezin. Het was heel moeilijk.

‘Ja, ik weet nog dat papa verloor. Ik kan me het gevecht niet zo goed herinneren, maar ik herinner me dat het een heel saai gevoel was.’

“Eerlijk gezegd was ik in die tijd een beetje begonnen met boksen”, voegde hij eraan toe.

“Ik wilde er eerlijk gezegd niets mee te maken hebben.

“Ik wilde andere manieren verkennen, vooral toen mijn vader naar Rusland vertrok en mijn moeder zei: ‘Oh, je moet dit doen, je moet gaan studeren, je moet dat doen’.

“Dus ik luisterde naar te veel mensen en ik was niet mijn eigen man, denk ik, en ik zette boksen aan omdat het gedurende mijn hele middelbare schooltijd boksen, boksen en boksen was, weet je, en je mist een veel dingen.”

Nadat hij zich probeerde te concentreren op zijn studie en zich had ingeschreven voor een bedrijfscursus aan de UTS, kwam Tszyu er al snel achter dat de academische route niets voor hem was. Hij begon met persoonlijk trainingswerk, wat hem uiteindelijk weer naar het boksen leidde.

Na wat sparren besefte hij dat hij nog steeds het talent had om er een vuist van te maken, en ging trainen voor zijn profdebuut, en de rest is geschiedenis.

Komende zondag staat zijn vader op de eerste rang om getuige te zijn van zijn kans om voor de tweede keer wereldtitelhouder te worden, en de sfeer is compleet anders dan bij zijn debuut bij de SCG negen jaar geleden.

‘Het is niet zo dat ik papa daar nodig heb,’ voegde Tszyu eraan toe.

‘Ik wil hem daar hebben.

“Ik denk dat hij zenuwachtiger is over zijn gedrag, maar ik kijk er wel naar uit. Ik ben best opgewonden.

“Het is een groot moment voor mij en wat er veranderd is, is het feit dat ik gegroeid ben en weet hoe ik alle afleidingen moet elimineren, en het is niet aan wie er om mij heen is.

“Het is aan mezelf.”